KÜÇÜK MUCİZEM

18. Bölüm

Araba evin önünde durduğunda meteye bakıp gülümsedim " teşekkür ederim bugün için" hafif gülümseyip bana döndü " ben teşekkür ederim asıl ge.." konuşmasını çalan telefonu bölmüştü, telefonu açığ kulağına doğru götürdü.

" efendim?... Müsait değilim bugün demiştim sana... Tamam omay gelmeye çalışırım ama söz vermiyorum..."

Omayın ismini duymamla istemsizce yüzümü ekşittim sevmiyorum o kızı hemde hiç lisedeyken bana pek iyi davranmamıştı hatta resmen işkence çektirmişti. Onun yüzünden neredeyse disipline bile gidicektim o derece yani.

" tamam görüşürüz "telefonu kapatıp bana döndü" ımm ne diyorduk? " yüzümü cama doğru çevirip" bişey demiyorduk ben gidiyordum.. " ona dönüp konuşmaya devam ettim" seninde işin var sanırım daha fazla meşgul etmiyim "

  Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı" öhöm aslında önemli bişey değil ama... " " ben gidiyim iyi akşamlar" arabanın kapısını açıp inmiştim. Oda arabadan indiğinde hafif ona doğru döndüm kolunu arabanın üstüne koyup gülümsedi.

" iyi geceler kıskanç cadı" tam ağzımı açıcaktım ki ona yaptığım gibi beni dinlemeden arabaya binip kapısını kapatmıştı. Kıskanç cadı mı? Ben kıskanç felan değilim bir kere. Sevmediğim bir kızla arkadaşımın görüşmesini istemiyorum sadece. Arabası artık gözükmicek kadar küçüldüğünde ben evin bahçesine girdim.

°
°
°

"ondan sonra dönme dolaba bindik kocamandı biliyormusun hevin abla" gülümseyerek akının bugün neler yaptıklarını anlatmasını dinliyordum, uzun zamandır onu bu kadar mutlu ve heyecanlı görmemiştim. Sanırım tek ihtiyacı abisiyle biraz vakit geçirmekti.

" bugün eğlenmene çok sevindim" yatağında iyice yerleşip " sen naptın bugün?" bugünü düşününce yüzümde istemsizce bir gülümseme oluştu, akın elini yanağına uzattığında naptığını anlamaya çalışıyordum " gamzen neden hep mete abi hakkında konuştuğumuzda bu kadar belirgin oluyor? Onunla konuşurkende hep çıkıyor." elini öpüp " yanında mutlu olduğumuz insanlarlarken gülümseriz, mesela sen nasıl abinle mutlu olduğun zaman gülüyorsan bende metenin yanında mutluyum. "

Düşünür gibi olduğunda kaşlarını çattı" o zaman benimleyken de mutlusun dimi... Peki en çok metenin mi yanındayken mutlusun? Benim mi? " sorusuna gülüp saçlarından öptüm" elbette seninleyken. " verdiğim cevap onu mutlu etmiş olucak ki kocaman sırıttı.

" hadi uyu artık iyi geceler "" iyi geceler " ışığı kapatıp odasından çıktım ve direk kendi odama geçtim. Pijamalarımı giyip yatağıma attım kendimi, duvarda ki saate bakıp göz devirdim saat 10 'du acaba gitti mi yada hala beraberler mi? Off çok merak ediyorum ama nasıl öğrenicem?

Şimdi arasam yanlış anlayabilir, mesaj atıyım ama ne dicem ki? Bana bir bahane lazım.. Evet bahane. Düşün kızım düşün ayağa kalkıp odamın içinde bir sağa bir sola gibi duruyordum, düşünürken yaptığım saçma bir hareketti bir işe yaramıyor aslında sadece üstümde ki stresi biraz olsun azaltmaya yardımcı oluyordu.

Böyle odanın içinde turlarken takı kutumun içinde ki mavi kelebekli kolyeye çarptı gözüm. Doğum günümde mete almıştı bana, güzel bir mekan kiralamış heryeri süslemişti, "bir dakika..."

Hızla yatağın yanında ki komidinin alt çekmecesini açıp fotoğraf albümünü çıkarttım, doğum günümde fotoğraf çekinmiştik o fotoğrafta sanırım mekanın ismide yazıyordu tahmin ettiğim şeyse bugün gittiğimiz yer o gün ki yerdi. Hızla sayfaları çevirmeye başladım nerede bu fotoğraf?

  "işte buradasın!" fotoğrafa daha yakın bakıp mekanın ismini okumaya çalıştım ki tamda tahmin ettiğim şeydi. Ben bunu nasıl unutabildim, gerçekten gerizekalılığım tuttum tam tutuyor.