Bilinmeyen Çocuk

22.Bölüm: Deniz altında Yirmi Bin Fersah

Merhabalar :) En azından mart ayına yeni bölüm yetiştirebildiğim için mutluyum.  İyi okumalar. Gününüz çok güzel geçsin.

22.Bölüm: 

Derine... Nefrima onu suyun altına çekerken, James ne yaparsa yapsın kızdan kurtulamıyordu. İlk başta Nefrima vücuduna sarılıp onu suyun altına çekmişti. Ardından James kuvvetle kızı itmiş ve yukarı çıkmaya çalışmış ama Nefrima onu ayağından yakalamıştı ve hiçbir şey yapamıyordu. Kızın sudaki kuvveti daha ağır geliyordu. Suyun üstüne baktı yardım dilenircesine.

"Bırak!" diye bağırdı. Ama aksine Nefrima onu daha da derine çekti.

"Hayır! Bırak beni!" İlginç bir şekilde Nefrima bu sefer dediğini yapıp onu serbest bıraktı. James tepeye baktığında kısa sürede derine bu kadar hızlı nasıl indiklerine anlam veremedi. Ellerini hızla aşağı yukarı hareket ettirerek yukarı çıkmaya çalıştı. Aynı zamanda da Nefrima'ya bağırıyordu.

"Sana güvendim! Beni öldürmeye çalıştın denizkızı! Cezanı çekeceksin!" Boğuk bir kahkaha duydu suyun altında. Demek ki kahkahalar böyle oluyordu ama bunu bile düşünecek vakti yoktu. Bir an önce suyun üzerine çıkması gerekiyordu. Hangi akla hizmet yüzme bile bilmeden böyle bir şeye kalkışmıştı.

"Öldürmek mi?" Daha da yüksek bir kahkaha ulaştı kulağına. Onu öldürmeye çalıştığını kabul etmiyordu bile. James başını refleksle çevirdi. Sinirleri bozulmuştu. Kız kahkaha atıyordu.

"Cidden bazen aptalsın."

"Sudan çıktığımda göreceksin kim aptal!" Kız, bir köpek gibi uludu. Ama köpek uluması gibi kart değil çığlık gibiydi. James umursamadı. Ellerini, aşağı yukarı indirip çıkarmaya devam etti. Kaçması gerekiyordu.

"Emredin Prenses Nef!"

"Yukarıda bir tane daha var. Onu da aşağıya getirin."

"Hayır!" James dönebileceği en hızlı şekilde döndü. Bağırmasıyla denizkızı ve deniz erkeğinin ona bakmasına yol açmıştı.

"Hayır! Eğer yukarı çıkmaya çalışırsan seni öldürürüm!" Adam bir ona bir Nefrima'ya baktı.

"Emrini geri çek Nefrima!" Kız ona anlamamış bir şekilde bakarken, James de yollayabileceği muhtemel büyüleri düşünüyordu. Suyun altında kendisini öldürtmeden ne yapabilirdi ki?

"Şimdiye çözmüş olacağını düşünmüştüm!" James alayla baktı.

"Neyi? Benden sonra Hermione'yi de öldüreceğini mi?" Nefrima gözlerini devirdi. Dalga geçercesine;

"O da gelsin istiyordun ama!" dedi.

"Hani onsuz gitmezdin?" Kız, keyif alırcasına otuz iki diş sırıtıyordu. James daha da öfkelendi.

"Bizi öldürmeyi planladığını bilmeden önce olabilir mi sence!" Nefrima tekrar kahkaha attı.

"Sence seni öldürmek istesem şimdiye ölmüş olmaz mıydın?"

"Ne demek istiyorsun?" diye hırladı James sinirle.

"Demek istiyorum ki Bay çokbilmiş, seni öldürmek isteseydim zaten çoktan ölmüş olurdun. Neredeyse beş dakikadır suyun altındayız. Bir insanın buna süre suyun altında nefessiz kalabilmesi muhtemel değil, boğulmadan konuşabilmesi ise hiç muhtemel değil." James o an çakozladı. Gerçekten bunu nasıl olup da fark edememişti. Etrafına bakındı. Ellerini, ayaklarını inceledi. Hiçbir farkı yoktu. Ardından otomatikman elini boynunun arkasına götürüp değdirdi. Ense kısmında bir delik oluşmuş sanki o nefes aldıkça inip çıkıyordu. Şaşkınlıkla Nefrima'ya baktı. Kız sırıtıyordu. Elini yumruk yapıp başparmağı havada kalacak şekilde elini kaldırdı.