Bölüm şarkısı: Sezen Aksu - Ağlamak Güzeldir
12| Normal Olmamak
Dudaklarına kapanan dudaklarla ne yapacağını şaşırdı Ekim. Birkaç saniye tepki vermeden durdu, kendini tutmaya çalışıyordu. Alt dudağını emen Teoman ise hiç yardımcı olmuyordu. Üst dudağında sarışının dilinin ıslaklığını hissedince kendini geri çekerek ayrıldı Teoman'dan.
Teoman gözleri kapalı, kızarmış dudakları aralık öylece duruyorken her şeyi siktir edip elindeki bıçağı tezgaha bıraktı ve ellerini Teoman'ın ensesinde kavuşturup dudaklarını yeniden birleştirdi.
Az önceki sakin öpüşmenin aksine -ki o tek taraflıydı- bu seferki oldukça aceleciydi. Teoman hafifçe gülümsedi ve dudaklarını aralayan Ekim'in diliyle buluşturdu dilini. Elleri ince beli turlarken bedenleri birbirlerine sürtünüyordu. Erkekliğini Ekim'in erkekliğine yasladığında inlemesini bastıramadı çocuk.
Duyduğu sesten memnun olan Teoman sertçe öptü dolgun dudakları. Dakikalarca öpüşmeye devam ettiler. En sonunda nefes alma ihtiyacıyla kendini geri çekti Ekim. Alınlarını birbirine yaslayıp soluklandılar. Teoman konuşup bu anı bozmaya çekinirken, "Pişman olacak mısın?" dedi Ekim gözlerini açmadan.
"Asla." dedi hiç düşünmeden. "Asla pişman olmayacağım."
"Peki ya Elif, nişanlın?"
Teoman kendini geri çekti. Şimdi Ekim'in titreyen siyahlarını görebiliyordu. "Bilmediğin şeyler var."
"Anlat öyleyse."
Şişmiş dudaklarını ısırarak başını salladı. Ekim'in elini kavrayıp yavaş adımlarla odasına ilerledi. Yatağa oturup birbirlerine döndüler. "Elif'le aramızda hiçbir şey yok."
"Ama nişanlısınız?"
"Ama nişanlıyız... Biz beşik kertmesiyiz, bu sebeple bebekliğimizden beri hep beraber büyüdük. Derken birbirimizin en iyi arkadaşları olduk. Lisede Mustafa'da aramıza katıldı. Üçümüz beraber geçirdik yıllarımızı hepimiz gayet iyi anlaşıyorduk ama sonra..."
"Sonra?"
"...sonra..." derken sesi titremişti. "...sonra üniversite bitince Elif babasını kaybetti ve annesi onu evliliğe zorladı. Başlarında bir erkek olması gerekiyormuş." Ekim bölmeden kendisini dinliyordu fakat Teoman boğazında oluşan düğümden dolayı devam edememişti. Avucunun içindeki elden gelen güçle cümlelerini toparladı. "Beşik kertmesiyiz diye, ananemle konuştular. Ananem rızamı sordu ama Elif bana öyle çaresiz bakıyordu ki, hayır diyemedim."
Gözleri dolmaya başlayınca Ekim boşta kalan eliyle Teoman'ın yanağını okşadı. "Nişana kadar Elif'le arkadaş olmaya devam ettik. İkimizde gerçeklerin farkındaydık. Yani en azından ben farkındaydım... Nişanda Elif, o kadar... O kadar heyecanlı ve mutlu görünüyordu ki Ekim. Yerinde duramıyordu, sürekli gülümsüyordu, gözleri parlıyordu. Bana baktığında gördüm. Gözlerindeki arkadaşlıktan uzak o bakışları gördüm." Burnunu çekip bakışlarını siyahlardan çekti. "Sonra da 'ben normal değilim' diyemedim."
Teoman dolan gözlerini kazağının kollarına silerken, toparlanması için zaman tanıdı Ekim. "Bu yüzden mi kaçıyordun kızdan köşe bucak?"
Başını salladı. "Ne yapabilirim ki başka?"
"Mesela gidip onunla evlenmek istemediğini söyleyebilirsin."
"Sebebini sorduğunda da normal olmadığımı mı söyleyeceğim?"
Hafif çıkan sarı sakallarını okşadı adamın. Bedenlerini biraz daha yaklaştırıp gözlerinin içine baktı. "Sen normalsin Teoman. Ben, biz, hepimiz normaliz. Bizi kabullenmeyenler normal değiller."
"Ne demek normaliz? Ekim sen hiçbir erkeği seven başka bir erkek gördün mü? İnsanlar hakkımızda neler düşünürler tahmin edebiliyor musun?" dedi Teoman şok içinde.
"İnsanların ne dedikleri sikimde mi sence? Hem benim tanıdığım birçok eşcinsel birey var. Hatta eski erkek arkadaşım beni başka bir adamla aldatmıştı." O günler aklına gelince göz devirip "Siktiğimin orospu çocuğu dolandırılıp götüne tekmeyi yedi sonra."
"Bir dakika, bir dakika." diyerek yerinde doğruldu Teoman. "Senin önceden erkek arkadaşların mı oldu?" dedi. Ekim başını sallayarak onayladı. "Nasıl yani, o zamanda isteyen herkes istediğiyle sevgili olabiliyor mu?"
"Yani kendini kabullenemeyenler, inkar edenler falan var. Çekinen, ilişki istemeyenler de var. Adamına göre değişiyor. Benim bütün ilişkilerim normaldi ama. Sıradandı gerçi hepsi."
Teoman irileşmiş gözleriyle "Erkekler birbirleriyle sevgili olabiliyor yani?" dedi.
Gülümsedi Ekim. "Ben liseye giderken eşcinsel olduğumu keşfetmiştim. Kızlar ilgimi çekmeyince aseksüel olduğumu düşünmüştüm. Daha sonra bir adamdan hoşlanmıştım falan filan. Benim gibi, senin gibi bir sürü insan var yani. Ve emin ol hepimiz normaliz."
"O zaman benimle sevgili olur musun?"
"Ha?"
"Yani demek istediğim, normaliz ya biz..." dedi gülümseyerek "...sevgili de olabiliriz değil mi?"
Birkaç saniye karşısındaki adamın masumluğunu izledi ve başını sallayarak "Olabiliriz." dedi.
📻 hop
bu ne hız kardeşimkafası karışanları sabretmeye davet ediyorum yazarken benimde kafam karışıyo normaldir geçer
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Thunder | bxb
Fantasía[TAMAMLANDI] Tek istediğim ekmek almaktı. Evden çıktığımda kendimi 1998 yılında bulacağımı hiç düşünmemiştim. - Burunları temas edecek kadar birbirlerine yakınlarken kızgın yeşillerini Ekim'in siyahlarından ayırmadı. Ekim ilk defa onu böyle sinirli...