A Vampires' Girl (Editing)

HE'S ALIVE

(milmarcel's note: hello guys! 'wag po sana kayong mabibigla saking ilalathala.. Ang storya po'ng ito ay malapit ng matapos.

Kaya po sa lahat nang readers.. suportahan n'yo po sana ito hanggang wakas. THANKyOU:)))

---------
A VAMPIRES' GIRL
by milmarcel.

Chapter ThirtyFive

Dianara's POV

Isang malalim na buntong hininga ang muli kong pinakawalan. Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala saking nalaman.

Mula sa sulat ni Ama hanggang sa papel na naglalaman ng masakit at nakakatakot na katotohanan.

Bakit kailangan mangyari ang mga bagay na 'yun? Bakit ako pa?

muli kong pinagmasdan ang nakasulat sa papel na aking hawak. Walang sino 'man ang dapat na makaalam nito. Tanging ako lamang. Ako lang.

"Dianara?"

Mabilis kong isinilid saking bulsa ang papel. Tumayo ako at nagtungo sa pintuan. Pagkabukas ko isang d'yosa ang tumambad sakin.

"Ahh, bakit ka naparito?" tanong ko kay Lalane. Sobra talaga n'yang ganda, nakakaingit.

"Naparito ako para sabihing maghanda ka na"

Bigla akong kinabahan sa kanyang sinabi, anong ibig niyang sabihin? May mangyayari bang masama?

"it's not what you think, ang ibig sabihin 'nun is maghanda ka na dahil we we're going to Cuvanent mansion tonight.. Mas maganda kasi kung doon muna tayo mananatili. Mas ligtas ka 'dun."

Napahinga ako. Akala ko may mangyayaring masama.

"Sige.. Maraming thank you" pasalamat ko ....Uhmmn Hindi naman siguro masama kung magtatanong ako sa kanya diba?

"ahh... Lalane, may tanong ako"
kung ayaw naman niya ayos lang. pero kasi...

"Ano 'yun?" tugon niya na kinabigla ko, ok lang sa kanya? Kung ganun..

"Bakit hindi ka nagalit o ano man ng malaman mong isa akong mortal? Na hindi n'yo ako katulad?" kinakabahan kong tanong.

"Dahil walang mali sa pagiging mortal mo, Sa totoo lang naiingit nga ako sayo.. Dahil naranasan mong mabuhay ng malaya.. Yung hindi Nagtatago....na walang inaalala"

"ako naman ang may tanong" napatingin ako sa kanya, ala ano kayang itatanong niya? tungkol kaya kay luhan? Pero wala na kami..este--

"haha, wag kang kabahan."

"Ano bang tanong mo?" kinakabahan parin ako.. Paano kung bigla nalang niya akong sakmalin.?

"Kung papipiliin ka, between mortal and immortal, anong pipiliin mo?" tanong niya... Napaisip tuloy ako kahit wala naman talaga akong isip.