Benimle uğraşan Bangchan'ı ellerimle ittirip "Yapmasana." diye söylendim. Gülerek söylediğim için sinirli tutmaya çalıştığım sesimi ciddiye almadı ve saçlarımı sanki küçük bir çocukmuşum gibi karıştırmaya devam etti.
"Kafa dinlemeye geldim ben buraya." Tüm gücümü kullanarak onu tekrar ittiğimde sonunda geriye çekilmişti ama bunun benim gücümle alakalı olmadığını biliyordum. Kendisi çekilmişti ki zaten o kaslı bedenini ne kadar uğraşırsam uğraşayım itmeyi başaramazdım. "Rahat bırak beni." Gülerek kalktı yanımdam. "Sinirlenince de ayrı bir tatlı oluyorsun."
Buraya Jihoon için gelmiştim, her gece yaptığım gibi, ama Bangchan peşime takılmış ve yanımda gelmişti. Aslında Jihoon gelene kadar bana eşlik etmesi iyi olmuştu çünkü karanlıkta yalnız olmaktan biraz korkuyordum. "Git artık."
O, görüş alanımdan çıktığında her zamanki yerinde oturan Jihoon'u gördüm. Bangchan yüzünden geldiğini fark etmemiştim bile. Yanağıma konan sulu bir öpücüğün ardından "Görüşürüz bebeğim." dedi arkadaşım neşeli sesiyle. Yüzümü iğrendiğimi belli etmek için buruşturup, tişörtümün kolunu çekiştirip tükürüğüyle ıslanan yeri sildim. Yanımdan ayrılıp görüş açımdan tamamen çıktığında rahatlayarak arkamdaki ağaca yaslandım.
"Bu tarz birini sevmek yerine neden ben?" Konuşmasını beklemediğimden birkaç saniye nefes bile almadan alık alık baktım bana bakmayan yüzüne. "Ne tarz birini sevmeliyim?" Az önce Bangchan'ın ayrıldığı yeri işaret etti. "Böyle seni güldüren, seninle ilgilenen..."
"Sen de beni güldürüyorsun." Çenemi ellerime dayayıp gülümseyerek söylediğim cümlemin üzerine "Sana ne diyeceğimi bilmiyorum." diye mırıldanarak oturduğu yerden kalktı ve gitti.
===
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@.ch.suk: bana tuhaf çocuk de*
503beğeni♡230yorum💭
○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○
bugün dünyaya park jihoon adında mükemmel bir varlık gelmiş
