her şey dünyaya ait ben ona aitim, hoonsuk

2.1

"Jihoon, iyi misin?"

"İyiyim." Nefesimi düzene sokmak için çimenlere oturdum. Normalde yukarı çıkarken korktuğum için oyalandığım tepeyi, koşarak çıkmıştım. "Sen, acele et deyince ben de bir şey oldu sandım." Yanıma oturup omzumu okşadığında bedenimin şu an fazlasıyla ihtiyaç duyduğu oksijeni almasını daha fazla sağlayamadım. "Özür dilerim, seni telaşlandırmak istememiştim."

"Peki, niye çağırdın beni?" Dudaklarını diliyle nemlendirip yanımdaki yerini değiştirerek tam karşıma oturdu. "Sana olan davranışlarım hakkında..." Duraksayınca devam etmesi için gözlerinin içine bakmaya devam ettim. "Başlarda sana karşı pek kibar değildim."

"Sana mesaj attığım geceyi hatırlıyorum* ve hem ilk gün hem de sonraki günlerde konuşurken seçtiğin kelimeler bana hala acı veriyor**." Yüzünü pişmanlıkla buruşturdu. "Gerçekten özür dilerim." Omuz silktim ve gülümsemeye çalıştım. "Şimdi öyle değilsin en azından."

"İşte gelmek istediğim asıl nokta buydu." Aniden öne doğru uzanıp sağ elimi ellerinin arasına aldığında bakışlarımı ellerimizden çekemedim. Bu yanıyormuşum gibi hissettiriyordu.

"Yanından ayrılmak istemiyorum, senin olmadığın her yer sıkıcı geliyor, seninle az konuştuğumuz günler kötü geçiyor, her küçük hareketini takip ediyorum***, dediğin en ufak bir şey bile aklımdan çıkmıyor. Mesela geçen hafta okuldayken rüzgar esince alnım açılmıştı sen de vay be çok iyi görünüyorsun, demiştin. Ben o günden sonra..." O cümlesinin devamını getiremezken benim bakışlarım istemdışı saçlarına çevrildi ve alnını açtığını görünce yanaklarımın kızarmasına engel olamayarak aşağı eğdim başımı.

"Muhtemelen aptal olduğumu düşüneceksin**** ama sensiz hiçbir şey yapamazmışım gibi geliyor.*****" Sıradaki cümlenin ne olacağını tahmin edebildiğim halde "Neden?" diye sordum.

"Çünkü senden hoşlanıyorum.******"

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

düşük bir ihtimal ama iki gibi yirmi ikinci bölüm gelebilir

*&**come to me-treasure
***&****&*****i love you-treasure
******darari-treasure