pijn! (voltooid)

hs 10

Ben ik ontdekt? Nee toch. Niemand weet dat ik hier ben. Ik ga snel achter de stoel zitten en kijk rond of ik een verstop plaats kan vinden. Ik denk meteen aan het stuk rommel in de hoek. Ik loop er zo snel en zacht mogelijk heen. Het gerommel stopt. Ik hoor wat stemmen ik luister mee. 'Het kan... los. Je zult... proberen.' Hoor ik een jongens stem zeggen. 'Maar ik... binnen. Er zit... Onder.' Ik maak er in mijn hoofd zinnen van. Het kan niet los. Je zult iets anders moeten proberen. Maar ik wil naar binnen er zit vast iets onder. De voetstappen gaan weg. Het is helemaal stil. Ik kom uit de rommel en klop mijn kleding af. Ik kijk op de site van school wat ik morgen heb. Ik leg mijn boeken uit het matras en pak de spullen die ik nodig heb. Ik trek mijn pyjama aan en ga dan op het matras liggen. Ik trek een oud doek over me heen als deken en ga op een oud zit kussen liggen met mijn hoofd. Ik pak mijn telefoon een zet een wekker om 6 uur. Ik moet hier voor half 8 weg zijn. Ik val langzaam in slaap...
De volgende dag
*tring tring*
Ik zet snel mijn telefoon wekker uit. Ik kleed me aan en poets mijn tanden ik loop naar het rijtje emmers. Een voor het toilet en een wasbak. Ik spuug de tandpasta in de wasbak emmer. Ik kam mijn haar door en kleed me aan. Het is half 7 als ik klaar ben. Ik loop naar boven. Over een kleine 10 minuten gaan de camera's aan. Ik loop de houten ladder op en open op de speciale manier de plank. Ik klim naar boven en maak de plank goed vast. Ik haal de deur van het slot en ren met mijn tas naar buiten. Ik maak de deur weer vast en klim over het hak naar buiten de poort.
Om half 8
De poort gaat open. Ik loop naar binnen en ga op een bankje zitten. Langzaam druppelen de kinderen binnen. De eerste die binnen komen kijken me raar aan. Ik ben wel vroeg. Ik kijk ziet terug en denk na. Wat moet ik doen als ik word ontdekt? 'Hey Anna.' Hoor ik achter me. Ik draai een beetje op het bankje tot ik recht in de ijsblauwe ogen van Jason kijk. Er gaat een raar en warm gevoel door me heen. Geen idee waarom. 'Hey, hoe gaat het met oefenen?' 'Goed, maar beter als je mee danst.' Ik glimlach. 'Wist je dat jij de enige bent die tegen me praat op school.' Zeg ik nadat het even stil is. Hij kijkt me verrast aan. 'Echt?' Ik knik. 'Dat had ik niet verwacht.' Ik haal mijn schouders op. Hij komt naast me zitten. 'Over een paar dagen hebben we weer training. Heb e-' Hij word onderbroken door een stem van de overkant van het plein. 'Ieuw! Jason praat met Anna!' Gil iemand. Meer mensen zeggen Ieuw. Hij kijkt me raar aan ik pak mijn tas en zeg: 'Sorry, ik wil je reputatie niet verpesten. Ik ga.' Ik sta op en loop weg. Ik ga ergens in het hoekje van het plein staan. Ik zie Jason op staat en richting mij lopen. 'Jason, je verpest je leven.' Zeg ik als hij bij me staat. 'Anna, wat is hier aan de hand? Waarom kan ik niet met je praten? Waarom vinden mensen dat niet kunnen?' Ik zeg niets. 'Anna?' 'Ik weet het niet oké.' Eigelijk weet ik het wel maar ja. Wil het er niet over hebben. Hij zucht en kijkt me aan. 'En nu de waarheid?' 'Ik wil het er hier niet over hebben. Later oké. Ga nu weg en red wat er nog te redden valt aan je reputatie.' Zeg ik snel. Hij knipoogt naar me en loopt weg.
-Na school-
Ik blijf binnen tot iedereen weg is. Ik loop het school plein op en wacht voor de zekerheid even buiten. 'Wil je het ee nu over hebben?' Jason zit ineens naast me ik schrik me rot. Ik zucht. En vertel hem:
'Toen ik 10 was heeft mijn vader mijn broer Safier vermoord. Hij mishandelde hem vanaf mijn 6de en sloeg zo hard dat zijn ribben zijn hart en longen doorboorde. Toen ben ik mishandelt door hem tot mijn 11de. Mee doen aan het zwanenmeer was mijn grootste droom. Ik had het aan Safier beloofd. Ik vertrouw niemand meer en nu. En ik ben ook nog de meid die op ballet zit.' Het os even stil. 'Woow..' Zegt hij na een tijdje. 'Je kan beter gaan.' Zeg ik. Hij staat op en geeft me een schouder klopje. Hij loopt het school plein af. En ik loop naar de gymzaal...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.