Ik kom aan bij de buiten kant van het rechtersgebouw. Mama, Jason en Nils zijn er nog. 'Gaat het Anna.' Vraagt mama. Ik knik. 'Waar is Safier?' 'Wacht zei je Safier?' Vraagt Dasey. Ik knik. 'Hey Dasey.' Hoor ik. 'Daar.' Zegt mama. 'Nee... Nee dit kan niet... mijn dokter zei dat dit niet kan!' Roept Dasey. 'Dokter?' Vraag ik. Ze zegt niets en drukt zonder enige schaamte meteen een kus op zijn mond. Safier duwt haar weg. 'Wat?' 'Anna zei dat je al weer een vriendje had nadat ik een dag "dood" was.' Ze kijkt hem raar aan. 'O nee. Dat was mijn broer... luuk.' O nee. Ik had het weer eens fout. 'Oepsie... sorry.' 'Maakt niet uit.' Safier en Dasey kletsen nog wat maar ik en mama gaan wel naar huis...
-thuis-
Ik plof op de bank. Ik hoop echt dat alles voorbij is. Het is al 9 uur. Ik besluit maar naar boven te gaan. Ik trek mijn pyjama aan en pak mijn telefoon. Ik heb een bericht van Safier:
^foto van hem en Dasey^
Er onder heeft hij geschreven:
Ik en days = ♡
Omg wat leuk! Gefeliciteerd :)
Dankje xx
Doe haar de groeten
Komt goed Xx
Dag Xx
Ik leg mijn telefoon weg. Ik poets mijn tanden en haal de make-up van mijn gezicht. Dan loop ik naar mijn kamer en ga ik op bed liggen. Ik val langzaam in slaap. . .
Kan dit nog snel op mn 3G doen...
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.
JE LEEST
pijn! (voltooid)
Ficción GeneralIk weet het nog... ik was 6. De eerste slag... vergeet ik nooit meer. Hij was het... papa was het. Hij heeft Safier op mijn 10de vermoord... Toen was ik. van mijn 10 Tot mijn 11, mishandelt... wat als haar vader terug komt? staat hij al haar plannen...
