Jason kijkt om. 'We kunnen ze plagen.' Hij geeft me een zoen. Over zijn schouder zie ik ze stom kijken. Ik sluit mijn ogen tot mijn lippen los komen van die van hem. 'Volgensmij is het gelukt.' Zeg ik lachend. Jason kijkt om. 'O nee, ze komen hier heen.' Zegt Jason. Naomi (bruin haar/ogen, grootste tut.) En daphne ( zwart haar en bruine ogen. beetje dom.) Lopen op ons af. 'Jason wat moet je met mevrouw vriendloos?' Ik bijt op de binnenkant van mijn lip. 'We dansen samen en ze is mijn vriendinnetje.' Zegt hij trots. 'Maar naomi is veel leuker.' Zegt Daphne. 'Nee Naomi kan de pot op. Ik val niet op tutjes.' 'Maar wel op tutjes.' Zegt Naomi. Ik kijk haar nijdig aan. Haar ogen staan nu op mij gericht. 'Hoe durf je mijn toekomst man af te pakken?' Vraagt ze bitchie. Ik zeg niets. 'O ja, Anna kan niet praten. Dat doet zo nooit. Sinds je hier op school zit heb ik je nooit horen praten. Ik ken je stem niet eens.' 'Jou stem hoor ik iets te vaak.' Zeg ik zacht. 'Wat zeg je?' Vraagt ze. 'Ik hoor jou stem iets te vaak.' Zeg ik wat harder. 'Je stem is lelijk meid.' Ik zucht. 'Anna, als je het nu niet uit maakt, zet ik iedereen tegen je op.' 'De enige van wie Jason is, is van mij. Dus ga weg. Je doet het toch niet.' Ze kijkt boos. Jason pakt mijn hand en samen lopen we weg...
De volgende dag.
Ik staar naar mijn telefoon. Duizenden berichte komen binnen op de app. Alle maal berichten van de klas:
Anna, we gaan je dood maken en je vriendje ookLoop naar de hel! Daar hoor je thuis
Kun je toch praten met die paarden mond van je?
Hoe durf je zo tegen Naomi te doen! Trut.
Ik weet dat ik niet moet kijken. Maar als ik uit de groep ga word ik er toch in gezet. Ik gooi mijn telefoon op de grond. Tranen rollen over mijn wangen. Waarom? Ik heb alleen een vriendje. Praten is dus echt slecht voor mensen he. Ik moet over een uur naar school. Ik kruim vast naar buiten, en wacht daar.
Een kwartier later.
Ik loop het schoolplein op en ga in een hoekje op de grond zitten. Jason komt op me af. 'Ga weg. Je moet bij me uit de buurt blijven.' Zeg ik tegen hem. 'Wat?' 'Doe... doe het maar gewoon.' 'Wat is dit?' Ik schuif mijn telefoon naar hem. 'Anna, is dit om wat er gisteren is gebeurt?' Ik knik langzaam. Hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en veeg een traan van mijn wang. Naomi loopt ook op ons af. 'Trut, heb je de app gelezen?' Ik zeg niets. 'Hee! Paarden mond, ik heb het tegen jou.' Ik zeg nog steeds niets. 'Anna!' Ik kijk op. 'Ja?' 'Heb je de app gelezen?' Ik schud mijn hoofd. Zij hoeft dat niet te weten. Ze pakt haar mobiel en laat me langzaam alle berichten zien:
Pas maar op morgen!Ga naar een andere stad en kom niet meer terug. Of ga gewoon dood Anna.
Ik kijk daarna niet meer. 'Ik zei het toch meid.' 'Naomi!' Schreeuwt Jason. 'Ja schat?' Hij staat op. 'Nu maak je geen enkele kans meer bij me! Je bent het ergste mens ooit.' Zegt hij. Ze kijkt hem geschrokken aan. 'Maar... alles is waar!' Gilt ze. Ik kan dit niet aan. Ik sta op en ren de school hekken uit...
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.

JE LEEST
pijn! (voltooid)
Fiksi UmumIk weet het nog... ik was 6. De eerste slag... vergeet ik nooit meer. Hij was het... papa was het. Hij heeft Safier op mijn 10de vermoord... Toen was ik. van mijn 10 Tot mijn 11, mishandelt... wat als haar vader terug komt? staat hij al haar plannen...