pijn! (voltooid)

hs 22

De volgende dag
Ik kom net thuis van school. Mama en papa zitten samen op de bank klef te doen. Ik loop naar binnen en laat mijn tas hoorbaar en hard op de grond vallen. Ze kijken op. 'Anna, ik ga even weg. Papa Let op je.' Ze staat op en loopt zonder dat ik iets kan zeggen de deur uit. Ik zucht en ga op een stoel zitten. Papa grijst naar me. Ik vertrouw hem niet. Als ik mama de straat uit hoor rijden staat hij op en trekt hij me van de stoel af. 'Eej!' Roep ik terwijl hij me tegen de muur aan smijt. 'Wat doe je! Blijf van me af!' Gil ik. Ik sta op en leun tegen de muur. Hij kijkt me grijzend aan en drukt zijn handen om mijn keel. Ik krijg bijna geen lucht. 'Laat... me..... los.' Piep ik. 'Jij zegt niets over je enkel tegen je moeder. Dit zeg je ook niet! Van mij ben je nooit meer af! Ik ga wraak op je nemen nadat jij me naar dat gekkenhuis hebt laten gaan, en als je iets zegt ga jij het zelfde lot als Safier te gemoet! Begrepen?' Ik probeer zijn handen weg te duwen. Ik knik en doe alles om los te komen. Hij laat me los en ik hap naar adem. 'M...moest dat?' Vraag ik hem. Hij grijnst en loopt weg. Ik sta op en voel om mijn nek hij doet erg pijn. Die gast is gestoord. Ik loop naar de spiegel en zie allemaal blauwe plekken zo groot als vingertoppen in mijn nek... fijn dat word smoesjes verzinnen...

De volgende dag

-op school-
Jason loopt op me af. 'Hey.' Zeg ik met een glimlach. Hij heeft me een knuffel. Als hij me los laat kijkt hij me aan. 'Wat is dat?' Zegt hij terwijl hij naar mijn nek wijst. 'Wat?' 'Die blauwe plekken.' O nee wat moet ik nu zeggen...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.