P.o.v Anna
Ik ren. Het boeit me niet dat ik zei nooit meer terug te komen. Ik ga naar huis. Ik pak mijn sleutel uit mijn zak en open de voor deur. 'Wie is daar?' Hoor ik mama zeggen. Ik zeg niets. De tussen deur gaat open. 'Anna.' Papa staat daar. Ik zeg niet en wil langs hem af de trap af. Ik ren langs hem. Hij pakt mijn arm. 'Laat me los!' Gil ik. Ik ruk me los en ren naar boven. Als ik bijna boven ben voel ik iets aan mijn enkel. 'Laat me los!' Roep ik nog eens. Als ik me los wil trekken val ik van de trap. Een pijn schiet door mijn enkel. 'Gaat het?' Vraagt papa. Ik voel aan mijn enkel. Ik voel tranen op komen. 'Robert wat was dat?' Mama komt aan gelopen en kijkt me aan. 'Anna, wat is er gebeurt?' 'Niks.' Zeg ik chagrijnig en ik sta op. Mijn enkel doet veel pijn. Ik loop de trap op en negeer mama en papa. Ik plof neer op mijn zachte bed. Ik hoor mijn telefoon rinkelen. Ik kijk en zie dat de groep app bezig is:
Anna, waar was je. We wilde sorry zeggen.Ja naomi zei dat ze gelogen had
We hebben haar vergeven.
Sorry Xx
Xx
Tuurlijk. Ik geef geen antwoord. Alleen als ik een bericht van Jason krijg.
Anna?
Gaat het? Waar was je? Ik heb Naomi goed de waarheid vertelt. Maar jij was weg. Ben je in de geheime kamer? Laat het me weten. Mijn adders is: norderweg 14.
XxIk ben thuis. Ik wil niet naar school. Ze zeggen nu wel allemaal sorry, maar ik kan het er nu niet bij hebben met papa en zo. Hij is hier Nogsteeds en heeft me net van de trap getrokken. Wil je langs komen?
XxIk kom er aan :). Gaat het? We praten zo verder.
XxIk leg mijn telefoon weg. Ik trek mijn schoenen voorzichtig uit. Ik zie dat mijn enkel dik is. Ik trek mijn jas uit en hinkelen naar de badkamer. Ik maak een handdoek nat met koud water en hinkel terug. Ik houd de doek tegen mijn enkel. Het doet even pijn maar daarna geeft het verlichting. Ik hoor de deur bel. 'Hallo mevrouw. Is Anna thuis?' 'Ja ze is boven. Kom er in.' 'Ik ben trouwens Jason.' Zegt hij terwijl ik hem de trap op hoor komen. Mijn deur gaat open. 'Hey.' Zegt hij. Ik glimlach kort. 'Gaat het? Laat me eens kijken.' Hij komt naast me zitten. Ik haal langzaam de handdoek weg. 'Ai, beetje dik he?' Ik knik. Hij voelt aan mijn enkel. 'Au.' 'Je hebt hem verstuikt.' Hij houd de doek er om. 'Je zegt bijna niets. Is alles oké?' 'Ja wel.' Ik ga op mijn bed liggen. Jason komt bij me liggen. 'Zou ik blijven slapen?' Vraagt hij als hij naast me ligt. 'Als het mag van je moeder. Graag.' Zeg ik wat blijer. Hij pakt zijn telefoon en typt wat. Na een tijdje staat hij op. 'Waar ga je heen?' 'Even mijn spullen halen.' Ik glimlach. 'Tot zo.' Hij loopt naar beneden. Ik hoor Jason wat met mijn moeder slapen. Hij probeert haar over te halen dat hij mag blijven slapen. Uiteindelijk lukt het hem. Ik ga voorzichtig op mijn knieën zitten en doe mijn gordijnen dicht. Ik ga onder mijn dekens liggen en wacht..
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.

JE LEEST
pijn! (voltooid)
Fiksi UmumIk weet het nog... ik was 6. De eerste slag... vergeet ik nooit meer. Hij was het... papa was het. Hij heeft Safier op mijn 10de vermoord... Toen was ik. van mijn 10 Tot mijn 11, mishandelt... wat als haar vader terug komt? staat hij al haar plannen...