Maandag middag
Jason en Safier lopen samen pratend mijn kamer in. 'Heey, jullie kunnen het goed vinden.' Ze lachen. 'Ben je klaar?' 'Ik had niets. Alleen vieze kleren.' Ik til de tas op als ik vieze kleren zeg. Ze helpen me uit bed en we lopen naar Safiers auto. 'Heb jij een auto?' Vraagt ik terwijl ik de rode auto bekijkt. 'Nee, dit is een rood paard.' Jason lacht ik kijk hem zuchtend aan. Safier grinnikt. Safier opent de auto en we rijden naar Jasons huis. 'Zie ik je morgen.' Zeg ik. Hij leunt naar voren. Ik draai om en geef hem een zoen. 'Doei.' Hij stapt uit en gaat naar binnen. Wij gaan ook richting huis..
-thuis-
We openen de deur. 'We zijn thuis!' Roept Safier. Papa loopt naar benden. Ik verstop me achter Safier. 'Je moeder is er niet.' Zegt hij terwijl hij de woonkamer in loopt. 'Je bent echt bang voor hem he?' Vraagt Safier me zachtjes. Ik knik. Hij pakt mijn hand en samen lopen we de woonkamer in. Ik zie het mes nog liggen in de keuken. Er zit geen bloed aan maar ik herken het wel. Ik kijk naar mijn polsen. Ik heb deze krassen nog altijd kunnen verbergen. Safier kijkt niet. Ik doe vlug mijn mouwen naar beneden. 'Ik ben hier lang niet geweest.' Ik glimlach. 'Het is nog steeds het zelfde hoor.' Zegt papa geïrriteerd. 'Pap, doe normaal tegen hem.' 'Jij moet je mond houden!' Roept hij boos. 'Sorry.' Zeg ik bang en ik ga weer achter Safier staan. 'Kun je even normaal tegen Anna doen.' Zegt hij terwijl hij papa recht aan kijkt. 'Wat? Ik mag het zelf weten he meneer.' 'Ik vind dat je normaal moet doen. Anna is net thuis.' Hij staat op en loopt op Safier af. 'Papa nee! Laat hem met rust!' Roep ik. Hij slaat hem recht in zijn gezicht. 'Safier!' Hij heeft een bloed neus. 'Monster! Hoe durf je!' Gil ik. 'Ik pak jou wel dat is wat makkelijker.' Zegt hij terwijl hij me op pakt en weg smijt. Ik knal tegen de muur. 'Jij... jij bent helemaal niets veranderd!' Roep Safier terwijl hij papa een flinke klap verkoopt. 'Safier! Word niet zo als hij!' Roep ik terwijl ik met moeite ga zitten. Safier rent op me af terwijl papa ongedeerd op staat. 'Ik word niet zo als hem. Beloofd. Maar ik wil dat hij stopt.' 'Hij stopt nooit. Geef het op. Ga anders, ga niet terug naar waar je vandaan komt. Ik weet dat je dit doet omdat je van me houd, maar doe het niet. Ik meen het.' Ik sta op en loop op papa af. Hij heeft staan luisteren. 'Kom dan. Laat hem met rust.' Zeg ik terwijl ik mijn ogen dicht doen. 'Nee! Anna!' Roept Safier...
Zit morgen in het vliegtuig. Weet niet of er een updaten komt... sorry als vast :/
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.
JE LEEST
pijn! (voltooid)
General FictionIk weet het nog... ik was 6. De eerste slag... vergeet ik nooit meer. Hij was het... papa was het. Hij heeft Safier op mijn 10de vermoord... Toen was ik. van mijn 10 Tot mijn 11, mishandelt... wat als haar vader terug komt? staat hij al haar plannen...