pijn! (voltooid)

hs 35

Hij lijkt op een oudere vorm van Safier, maar dat kan niet want die is dood... toch? 'Wie ben je?' Vraag ik terwijl hij steeds dichtbij komt. 'Je kent me. Ik weet het zeker.' 'Nee.. komt me niet bekent voor.' Eigelijk wel maar ik ga niet rendom raden. 'Je zit er niet best uit. Waar is die vrolijkheid heen, Anna.' 'Hoe weet je mijn naam?' 'Ik zeg toch dat je me kent. Waar komen al die wonden van?' 'Gaat je niets aan. Ik ken je niet eens.' Hij pakt mijn hand. 'Gaat het wel?' Hij wrijft over mijn wond. 'Au. Niet doen.' Hij lacht... die lach. 'Safier? Sorry maar je doet me aan mijn overleden broer denken.' 'Anna, ik ben je broer. Alleen ouder.' Nee... Nee dit kan niet! 'Ma..Maar dat kan niet. Hij was dood. Papa had hem vermoord.' 'Nee Anna. Ik deed alsof papa me had vermoord.' Safier.. Dit kan niet. Ik ga met moeite rechtop zitten. 'Hoe... ik bedoel waarom? Waarom liet je me achter!' 'Omdat ik het zo zat was. Ik wist dat papa me iets aan zou doen. Ik had wat geregeld met een vriend. Als je rubber op je hart legt, voel je je hart niet kloppen. En omdat ik op toneel heb gezeten ko Toen ik in de lijken auto lag op weg naar de begraaf plaats, ben ik op de achterbank gesprongen omdat die gek de kist had open gelaten. Toen hij uit de auto was, ben ik weg gerent. Ik was papa zat en alles was er gebeurt was.' Ik heb tranen in mijn ogen. Hoe kon hij? 'Gaat het Anna? Waarom ben je niet vrolijk?' 'Wat denk je?' Vraag ik terwijl ik mijn tranen binnen houd. 'Heb ik iets fout gedaan?' 'Je hebt me zomaar alleen met papa achter gelaten! Wie denk je dat de volgende was na jou?! Wie denk je dat terug is gekomen nadat hij het gekkenhuis is was gegaan! Ik heb nachtmerries elke nacht omdat ik dacht dat je dood was! Zie je dit? Dit heeft papa mij aan gedaan! Ik wou dat jij er voor me was Safier!' Er rolt een traan over mijn wang. 'Dat wist ik niet... het spijt me.' Hij geeft me een knuffel. 'Ik hou van je Anna, ik wilde alleen dat alles was opgelost. Ik wilde je geen pijn bezorgen. Het spijt me zo.' Ik hoor de brok in zijn keel. 'Het maakt niets uit. Jij kon het ook niet weten. Ik heb je gemist.' Hij kijkt me aan. 'Je bent wel groot geworden zeg. Ken je staan?' Ik pak zijn hand en sta op uit het bed. 'Woow.' Hij pakt iets uit zijn zak en houd het voor zich. 'Wat is dat?' Hij draait het om. Het is een foto van toen ik 6 was. Wij samen in de speeltuin. 'Heb je die nog?' Vraag ik. Hij knikt. Ik voel in mijn zakken en pak een foto. Hij is een beetje nat maar zichtbaar. 'Jij hebt hem ook?' Ik knik. 'Trouwens, mijn belofte aan jou is uit gekomen.' 'Echt? Dans je bij het Nederlands team?' Ik knik. Hij geeft me een knuffel. Als hij me los laat helpt hij me op bed. 'Wat denk je dat mama denkt... of papa?' 'Weet ik niet. Ze zien me morgen wel. Als ik ook kom. Vanaf nu sta ik aan je zijde Anna.' Ik glimlach naar hem. 'Maar waar heb je al die tijd gewoond?' 'Bij een vriend. Maar ik ga. Zie ik je morgen.' Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Doei.' 'Dag.' Hij loopt de deur uit..

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.