pijn! (voltooid)

hs 29

'Hij gaat je niet echt doden.' Zegt hij na een tijdje. 'Hij vond het geen probleem om Safier te doden. Dat vind hij vast ook met mij niet echt een probleem.' Hij zucht en omhelst me. 'Zullen we gaan slapen?' Vraag ik. Hij knikt en ik klim in mijn bed. Jason komt naast me liggen. We vallen in slaap...

De volgende dag

* biep biep biep *
Ik zet mijn wekker half slapend uit. Ik rek me uit en loop snel naar de badkamer. Ik doe mijn make-up. Als ik terug kom is Jason ook wakker. 'Hey, een deel van je wonden is weg.' Zegt hij. 'Een woord: make-up.' Hij knikt slaperig. Ik kleed me aan. Als Jason ook klaar is, gaan we naar beneden. We doen de rest van onze ochtend rituelen. Uiteindelijk zitten we op de fiets en fietsen we naar school...

Na school

Ik loop al naar mijn fiets toe. Jason staat te wachten. Samen fietsen we naar mijn huis..

-thuis-

We lopen kletsend (of kletsent idk) naar binnen. 'STIL IK WERK HIER!' Gilt papa boos naar me. Ik hou meteen mijn mond. Jason stoot me aan, zijn blik geeft me een rustgevend gevoel. 'Wij zijn boven.' Zeg ik. 'Anna, ik wil even met je praten.' Ik kijk Jason angstig aan. Hij loopt naar de gang. Ik loop met papa naar de keuken. 'Wat is er?' 'Heb je hem iets vertelt?' Ik schud mijn hoofd. Hij geeft me een stomp in mijn maag. Ik geef een gil. Hij slaat zijn hand voor mijn mond. 'En nu ben je stil! Anders hoort hij het.' Fluistert hij boos. Hij geeft me een klap in mijn gezicht. Een wond begint weer te bloeden. Ik ren weg, ik ren naar boven langs Jason af. Jason rent me achterna. Ik ren mijn kamer en gooi de deur met een klap dicht. Tranen rollen over mijn wangen maar ik huil zonder geluid, hierdoor zitten mijn wangen helemaal onder het bloed. De deur gaat open. Jason loopt naar binnen met wc papiertjes. Hij komt naast me zitten en veegt het bloed van mijn wangen en de uitgelopen make-up. Hij houd wat papiertjes tegen mijn wonden tot ze stoppen met bloeden. 'Gaat het?' Ik knik. Ik hoor voetstappen op de trap. 'Doe mee.' Fluistert hij. 'Maar wat is er dan gebeurt?' 'Ik was met papa aan het praten over school, en toen werd ik een beetje duizelig door het licht en ik viel. Toen papa me overeind hielp, viel ik weer.' 'Aha.' Ik hoor de voetstappen langzaam weg gaan. 'En wat is er echt gebeurt?' Vraagt hij als de voetstappen de trap af zijn. 'Hij vroeg of ik met hem wilde praten. En toen vroeg hij of ik jou iets had vertelt. Ik zei nee. Toen stompte hij me in mijn maag. Ik gaf een gilletje maar hij hield zijn hand voor mijn mond. Toen sloeg hij me in gezicht.' 'Ik hoorde je inderdaad gillen, maar ik durfde niet te komen.' Zegt hij. 'Maakt niet uit.' Zeg ik...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.