P.o.v Anna
Ik loop richting het politie bureau. Van de agent moet ik met papa praten... ik heb er geen zin in. Ik kan niet goed liegen! Wat moet ik zeggen als hij boos word en ik niets anders kan dan de waarheid zeggen? Ik moet sterk blijven... maar ik weet niet of ik dat nu kan. Wat als ik er tegen aan kijk als een smoesje? Ja dat doe ik. Met die gedachte loop ik het politiebureau in.
-binnen-
Agent Gerit neemt me mee naar een kamer waar papa ook zit. Hij sluit de deur en gaat in het hoekje bij de deur staan. Zenuwachtig ga ik voor hem zitten. Het enige wat hij doet is me boos aan staren. De hele tijd! Ik zeg niets en kijk naar beneden. 'Agent, waarom moet ik hier zijn?' Vraag ik na een tijdje. 'Jullie moeten praten. Over alles. Ik ben gewoon een agent, je mag kwijt wat je kwijt wil.' Ik zucht en kijk papa aan. 'Ik heb je niet aan gegeven, dat wil ik kwijt.' Hij kijkt me nog steeds aan. 'Met hem valt niet te praten! Zeg nou zelf.' De agent zucht. 'Je hebt me wel aan gegeven, je wil het niet zeggen omdat je een klein kreng bent!' Roept papa. 'Hé hé rustig jij!' Zegt de agent terwijl hij zijn hand op zijn geweer houd. 'Ja ja rustig.' Zegt papa terwijl hem me weer aan kijkt. 'Ik. Heb. Je. Niet. Aan. Gegeven.' Blijf ik vol houden. 'Anna asjeblieft zeg nu gewoon de fucking waarheid!' Roept hij weer terwijl hij met een vuist op te tafel staat. 'Nu is het genoeg! Je blijft rustig of je gaat terug naar je cel!' Ik zeg niets meer... ik ga ook niets meer zeggen. Hij wordt toch alleen maar boos. 'Zeg me gewoon de waarheid Anna.' Ik wil zo graag tegen hem schreeuwen en alles zeggen... maar dat doe ik niet. Ik houd me in. 'Anna, ik doe je niets.' Ja ja... ik kan nu wel zeggen dat hij dat wel zou doen. Maar er is nu een agent. Hij wordt pist. 'Ik wil naar huis.' Zeg ik zacht. 'Wat?' Vraagt papa. Ik sta op en loop naar de deur. 'Ik wil naar huis. Ik kan dit niet. Ik heb alles gezegt wat ik kwijt wilde. Ik wil naar huis.' Agent Gerit opent de deur. Ik loop naar buiten. 'Anna, ik wil je straks nog even spreken. Wacht in de wachtkamer. Ik breng hem even weg.' Ik knik en loop naar de wachtkamer. Ik ga zitten en wacht..
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.
JE LEEST
pijn! (voltooid)
Ficción GeneralIk weet het nog... ik was 6. De eerste slag... vergeet ik nooit meer. Hij was het... papa was het. Hij heeft Safier op mijn 10de vermoord... Toen was ik. van mijn 10 Tot mijn 11, mishandelt... wat als haar vader terug komt? staat hij al haar plannen...