pijn! (voltooid)

hs 21

Ik wil jullie super bedanken voor de 1 K :DD

Na een tijdje gaat mijn kamer deur open. Jason komt binnen. 'Hey.' Zegt hij terwijl hij zijn tas op de grond zet. Hij klimt op mijn bed en komt voorzichtig bij me liggen. 'Gezellig dat je blijft slapen.' 'Ja he.' Hij geeft me een kus op mijn voor hoofd. We praten gezellig. 'Anna! Jason! Eten!' Jason staat op en helpt me uit bed. 'Kan je lopen of moet ik he dragen?' Ik probeer te gaan staan. Ik zak door mijn enkel en val bijna. Gelukkig ving Jason me op. Hij houd een hand achter me rug en rilt me bij mijn voeten op. 'Aaa!' 'Jij gaat met mij mee!' Hij loopt naar beneden de woonkamer in. 'Wat doen jullie nou?' Vraagt mama lachend. Hij zet me op mijn stoel en gaat naast me zitten. Ik schep wat op en Jason ook. Papa zit ook. Mama en papa praten veel. Ik zeg niets, alleen tegen Jason. Als we allebei klaar zijn tilt Jason me weer op. 'Anna? Wat is dat nou? Wat is er gebeurt?' Vraagt mama terwijl ze naar mijn dikke enkel wijst. 'Vraag dat maar aan papa.' Jason loopt aan. 'Anna! Wacht nou.' 'Doei!' Zeg ik en ik zwaai terwijl Jason de trap op loopt. Als we boven zijn legt hij me op mijn bed. Ik kruip onder de dekens. Jason komt er ook bij. Ik ga op mijn zij liggen en leg mijn hoofd op zijn schouder en laat mijn hand op zijn borst rusten. Hij legt een arm om me heen, zo vallen we samen in slaap...

De volgende dag

* biep biep biep *
Ik word wakker en zie dat Jason zich uitrekt. 'Hai.' Zeg ik glimlachend. Hij glimlacht. 'Hai.' Ik sta op maar zak meteen door mijn enkel. Ik weet me met mijn handen op te vangen. 'Anna. Gaat het?' Hij loopt naar me toe en helpt me omhoog. Ik leun op hem. 'Dankje.' Hij helpt me met aankleden. Hij tilt me op en neemt me mee naar beneden. We ontbijten en maken ons klaar. Dan gaan we naar school. Maar voor we gaan, doet Jason een verband op mijn enkel. 'Na school even langs het ziekenhuis.' 'Nee het komt goed.' 'Jawel Anna.' Ik zucht. Samen lopen we naar de fiets. We gaan op mijn fiets. Hij fietst en ik zit achterop...
-op school-
Ik stap af en houd me vast aan een boom. Jason zet de fiets weg en samen lopen we naar binnen. Hij is mijn steuntje. Dus ik kan hinkelen. Ik zie kinderen naar mijn kijken. Ik draag maar een schoen anders paste het verband er niet om. We stoppen wat spullen weg en dan gaan we naar de receptie. Ik haal even een lift sleutel. Jason zit niet in mijn klas dus moet ik vandaag hinkelen... We zijn wel altijd tegelijk uit...

Na school

Jason staat beneden bij de lift te wachten. Samen pakken we onze spullen en gaan we maar de fiets. 'Nu even langs het ziekenhuis.' Zegt hij. Ik knik en houd me goed vast...

-bij het ziekenhuis-
We lopen naar de EHBO. We moeten even wachten en dan worden we geroepen...

Na het onderzoek (15 minuten later)

Om mijn enkel zit een druk verbant en ik heb krukken. We lopen naar de fiets en gaan naar huis.

-thuis-

'Ik breng jullie dochter even thuis!' Gilt Jason als we binnen komen. Papa komt aan. Hij kijkt meteen naar mijn been. 'Niet zo kijken. Je weet best dat het jou schuld is.' Zeg ik chagi. Hij kijkt me boos aan. 'Wat? Het is waar.' Jason lacht. 'Sorry, binnenpretje.' Zegt hij snel. Ik lach. 'Kom ik je morgen halen.' Zegt hij. 'Is goed.'. 'Anna, stoppen met dat kleffe gedoe.' Ik kijk hem uitdagend aan. Hij kijkt streng. Ik geef Jason een zoen en loop langs papa af de huiskamer in...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.