pijn! (voltooid)

hs 27

'Anna, wakker worden.' Ik zie mijn moeders bezorgde gezicht boven me. 'Hai mam.' Zeg ik. 'Wat is er gebeurt.' Ik ga rechtop zitten. Pijn schiet door mijn lichaam maar ik laat niets merken. 'Ben gevallen met voetbal, en met de fiets.' Z e zucht van opluchting. Seriuus zij geloofd dit? 'Kom je eten?' Ik knik. 'Ga maar vast.' Ze loopt naar beneden. Ik sta op, ik moet mijn best doen niet te schreeuwen van de pijn. Met moeite loop ik de trap af. Ik probeer ze goed mogelijk te lopen en zo min mogelijk pijn te laten zien. Ik ga bij iedereen aan tafel zitten. Ik schep wat op. Papa en mama zijn weer in gesprek. 'Mama, mag Jason weer eens blijven slapen?' Papa kijkt me boos aan en trapt me onder de tafel. 'Ja hoor. Hij is hier welkom.' Zegt ze met een glimlach. Ik glimlach terug en eet door. Na het eten sta ik op van tafel. Ik zet mijn bord weg en geef mama een kus. 'Ik ga slapen. Truste allebei.' Zeg ik terwijl ik naar boven ga. Ik zet mijn wekker. Ik trek mijn pyjama aan en veeg de make-up van mijn gezicht. Ik poets mijn tanden en loop naar mijn kamer. Ik doe het licht uit en val in slaap..

* biep biep biep *
Ik open mijn ogen. Ik sta vlug op en ren naar de badkamer. Ik bedek mijn wonden (die te bedekken zijn. Alles is een beetje erger). Ik kleed me aan en kam mijn lange blonde haar. Ik loop de trap af. De pijn is minder alleen de rest is erger. Ik maak ontbijt en lunch. Ik doe de rest van mijn ochtend ritueel. Ik loop de deur uit en stap op de fiets. Ik fiets naar school. Het doet pijn, overal.

-op school-

Ik stap af. Jason loopt op me af. Hij kijkt me bezorgt aan. 'Wat is dit allemaal?' Vraagt hij. Ik zeg niets. 'Anna?' 'Ik ben gevallen. Ik was aan het oefenen met voetbal op de grote heuvel en toen viel ik.' Verzin ik. Het komt overeen met het verhaal wat ik verteld heb tegen mama. 'Oké,  maar je kunt me alles vertellen he.' Ik knik zacht...

Na school

Ik loop het school gebouw uit. Jason geeft me een zoen. Ik stap op de fiets en we fietsen samen naar huis. Ik vergeet de pijn door te kletsen en laat er niets van merken...

-thuis-

Jason gaat mee naar binnen. 'Blijf je slapen?' Vraag ik. 'Als het mag.' 'Mama! Mag Jason blijven slapen?!' 'Ja hoor!' Hij lacht. 'Je spullen liggen hier nog. Die was je vergeten.' Hij lacht en we lopen naar boven.

'S avonds.

We gaan slapen. Ik loop naar de badkamer. Ik wilde mijn make-up er af halen. Nu weet ik hoe stom ik ben geweest. Jason ziet zo ALLES. Mijn blauwe oog, mijn vele wonden en mijn snijpogingen. Ik ga maar met make-up slapen. Ik loop mijn kamer in. 'Je hebt je make-up nog op. Ik knik. 'Haal het er af.' Ik zucht. 'Anna, verberg je iets voor me?'..

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx