pijn! (voltooid)

hs 46

Thnx voor de 4 K omg...

P.o.v Anna

Ik sta buiten de voor deur. Ik wacht op Safier. We gaan het samen vertellen aan mama. Na een tijdje is hij er. Ik geef hem een knuffel. 'Zullen we?' Ik knik. We lopen naar binnen. Ik trek mijn schoenen uit en hang mijn jas op. We lopen de woonkamer in waar mama uit het raam zit te staren vanaf de bank. Ze kijkt op. 'En? Wag hij naar huis?' 'Voorlopig niet.' Zegt Safier. Ik zeg niets. 'Waarom niet? Hij heeft niets gedaan.' 'Je gelooft mijn verhalen over het vallen toch niet, of wel?' Ze kijkt me raar aan. 'Ik ben helemaal niet gevallen mam. Papa mishandeld me weer. En jij heb meer en deels van mijn wonden nog niet gezien.' Ze kijkt me nog raarder aan. Ik loop naar de keuken en pak een doek. Ik veeg mijn make-up weg. Mijn nog een beetje blauwe ogen en blauwe plekken worden zichtbaar. Ik trek mijn trui uit. Het boeit me nu even niet dat mijn snij wonden zichtbaar zijn. Ik loop naar binnen. Mama kijkt me geschrokken aan. Ze loopt op me af en bekijkt me. 'Hoe kon ik zo blind zijn? Het spijt me Anna. Ik ben een verschrikkelijke moeder.' Een traan rolt over haar wang. 'Nee mam. Dat ben je niet.' Ik geef haar een knuffel. Safier loopt met een bedenkelijk gezicht op me af en pakt mijn pols. 'Heeft papa dit gedaan?' Ik haal mijn schouders op. 'Anna?' 'Het is niets.' Ik trek mijn arm weg. 'Weer het zinnetje hè?' Ik zucht en loop naar de keuken. Ik trek mijn trui aan en loop terug. 'Ik regel een advocaat voor je. Voor de rechtzaak.' Ik knik. 'Mama, niets zeggen tegen papa. Oké?' 'Nee.' 'Moeder dochter belofte?' 'Moeder dochter belofte.' Ik geef haar een kus en ga tv kijken..

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.