pijn! (voltooid)

hs 26

'Waarom moet hij weg?' Vraag ik. Papa kijkt me aan. 'Omdat ik het zeg! Daarom.' Zegt hij boos. 'Waar is mama?' 'Shoppen.' Ik drink wat cola. 'Draag jij make-up?' Vraagt hij. Waarom valt dit iedereen op? Ik pakt een doekje en veegt het ruw van mijn gezicht. 'Au!' Mijn blauwe oog word zichtbaar. 'Mooi.' Zegt hij terwijl hij tevreden mijn blauwe oog bekijkt. 'Mooi? Weet je niet hoeveel pijn dit deed?!' Zeg ik boos. 'Gaan we boos doen meid?' Zegt hij met een gemene grijns. 'Nee..' Ik slik hoorbaar. 'Stoute meisjes worden gestraft.' Zegt hij. Ik sta op en probeer naar de trap te rennen. Deze poging mislukt. Papa pakt mijn arm en gooit me in de hoek van de kamer. Ik houd mijn handen voor mijn gezicht en verstop me achter mijn knieën. 'Ga weg! Asjeblieft!' Gil ik. Ik voel trappen tegen mijn benen, rug en armen. Ik gil het uit van de pijn. Op een moment kan ik mijn armen en benen niet meer sterk houden en val ik languit op de vloer. Ik voel overal pijn. Mijn handen zitten onder het bloed. 'Hou op!' Gil ik huilend. Ik voel nog een klap en dan word alles zwart...

Als ik wakker word lig ik op de grond. Ik kijk naar mijn handen. Ze zitten vol met bloed. Ik heb overal pijn. Ik sta langzaam op en loop met moeite naar boven. Ik was mijn gezicht. Veel wonden zijn te zien, en hier kan geen make-up over. Mama gaat zich zorgen maken. Ik bedenk vast een smoesje en bedek de wonden die ik bedekken kan. Ik loop naar mijn kamer en ga op bed liggen. Ik bekijk mijn armen en benen. Ze zitten onder de blauwe plekken en wonden. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik pak een scheermesje en snijd een kleine wond in mijn arm. Maar als ik realiseer wat ik doe, zoek ik iets om de wond dicht te maken. Ik moet sterk blijven. Ik doet wat verband om mijn arm. Anna, waar ben je me bezig? Vraag ik aan me zelf. Ik ga op bed liggen en sluit mijn ogen...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.