بک تمام وسایل توی اتاق رو با لباس دوست داشتنیش گرد گیری کرد... نفسشو داد بیرون و خسته کنار در اتاق، مثل دفعه قبل روی زمین نشست و زانو هاشو گرفت تو بغلش.. به کریس که با ژست خاصی چشماشو بسته بود خیره شد..
"-یعنی تو واقعا، هیچ وقت نمیخندی؟! چرا حتی میخوابی هم اخمویی؟!..."
یک دفعه چیزی مثل فیلم از جلو چشماش رد شد..
کریس دقیقا همینجوری یه جای تاریک نشسته بود و بک روی پاهاش بود.. حتی پاهاشو دور کمرش حلقه کرده بود!
چشمای بک دیگه از این درشت تر نمیشدن! دستاشو محکم گذاشت روی دهنش تا صدایی نده...
تو ذهنش جنگ راه افتاد..
-ای...این چی بود؟؟... این چی بودددددد؟؟ مگه میشه..مگه میشه اونجوری بغلم کنه؟! نه نههه.. غیرممکنه.. دیشب خواب دیدم حتما... اره.. زیاد بهش فکر کردم، خوابشو دیدم.. ولی..... ولی دیشب...!!"
توی یک چشم به هم زدن، تمام اتفاقای دیشب رو یادش اومد.. باورش نمیشد.. اصلا تو باورش نمیگنجید...
اینقدر از کارای خودش تعجب کرده بود، که بی فکر و سریع از جاش بلند شد..
با صدای بلند چوب های کفه اتاق، زیر پای بکهیون، کریس چشماشو باز کرد و با چهره ی بی حسش زل زد به قیافه متعجب بک...
بک با دیدن چشمای باز کریس، با ترس دستاشو از روی دهنش برداشت.. قدمی به عقب برداشت که کمرش محکم خورد به دسته ی در..
آخش رو توی گلو خفه کرد و فقط صورتش با درد یکم جمع شد.. دوباره به کریس که داشت با اخم نگاش میکرد، نگاه کرد.. یکم من من کرد ولی هیچی نگفت.. یعنی هیچی نمیتونست بگه!
کریس یه تای ابروشو داد بالا و نگاهی به اتاق کرد :
+خوب شده.. تمیزه...
بک آب دهنشو قورت داد و دستاشو برد پشت سرش.. نباید بیشتر از این ضایع بازی درمیاورد.. بک هنوز نفهمیده بود دیشب واقعا چه اتفاقایی افتاده! پس نباید بدون فکر حرفی میزد.. اون هم جلوی کریس!!
تک سرفه ای کرد و تابی به چشماش داد :
-آ..آره.. من، کارم عالیه!..
کریس بدون تغییری توی چهره ش، جواب بک رو داد :
+کم چرت بگو!...
اخمای بک رفت توی هم، از اینکه بهش توهین کرد ناراحت شد :
-یااا.. نمیشه لحن حرف زدنتو درست کنی؟!
کریس تکیه ش رو از صندلی گرفت و اخماشو پررنگ کرد :
+مشکل داری باش؟!
-خب... خب بهم بر میخوره.. عه...
ترسی که از دیدن نیم خیز شدن کریس یهو به دلش ریخته بود، باعث شد لحن تنده جمله ی قبلیش، سریع به همون لحن اروم قبلیش برگرده!!
YOU ARE READING
A Silent Thread
Fanfictionخلاصه‌ای از داستان: بکهیون که بدجوری لنگه کار بود فکرشم نمیکرد جوری گولش بزنن که بجای کار تو شرکت سر از سرزمین خونآشام ها در بیاره و تبدیل بشه به طعمه شخصی خون خوارترین شاهزاده اون سرزمین ! والاروس نمیدونست بکهیون چی توی وجودش داره که اینقدر توجهشو...
