İnsanların iki yüzüolduğunainanlardanım. Birisi herkese karşıgösterdiği iyi yüzü, diğeri ise kötü yüzü. Burak, kanımıza karışan uyuşturucugibiiçimizegirmiş ve bizi derinden sarsmıştı.
Kanmıştık ona. En çokta o kanmıştı.
Gökalp.
Ben her şeyi ilk önceonda tatmıştım.
Dost iyi gündedeğil, kötügünde belli olur der babannem hep. Haklıydı. Dost kötügünde belli olurmuş. Ben bunu Gökalpöldüğündeanlamıştım.
Yüzümüzegülen herkes o gün bizi yanlızbırakmıştı. Buruk bir gülümsemeyle bakmıştım o gün. Ama şimdiiçimi tehlikeli bir şekilde saran o intikam duygusu bedenimi ele geçiriyordu ve bu beni biraz korkutuyordu.
Yanlış bir şeyyapmakistemiyorum. Birine daha zarar gelsin istemiyorum. O yüzdenkendimidizginlemekzorundaydım.
Burak'ın gözaltınaalındığını öğrendiğimizden beri yüzüme bakan Alparslan'adöndübakışlarım. Telefonu kapayıp yatağıma attığımda dudaklarımda bir gülümseoluştu.
"Tostu müthişyaptığını duydum. Bana tost yapmaya ne dersin?" Diye sordum. Kaşları havaya kalktışaşkınlıkla. "Ama..." Nediyeceğini biliyorum. Gözlerimikapatıp dudaklarımı yaladım.
