8 Numara

Bölüm 1

"Dedektif Çağla Yılmaz. Aynı şekilde kardeşiyim" dedim polislere gözlerim dolu dolu. Bir yandan kendimi toparlamaya çalışıyor, diğer yandan kafamda olayları çözüyordum. Nasıl olabilirdi ki nasıl?

"Lütfen bizimle içeri gelin" diyip eliyle beni yönlendirdi. Daha hızlı olmak için topuklularımı çıkarıp elime aldım. "Gördükleriniz sizi biraz üzebilir."

İçeri girdiğimde şok olmuş bir şekilde odayı incelemeye başladım. Üzülmedim daha doğrusu üzülmeye bir şey bulamadım. Çünkü görebileceğim hiçbir şey yoktu. Sadece duvarlar...

Duvarlarda onu görmüştüm. O sayıyı.

13 Ocak 2022.

Olaydan 2 ay önce.

"Bugün kardeşinle konuştun mu kızım? İki kere aradım telefona bakan yok. Bu telefonların amacını çözemiyorum ben hani açmayacaksanız ne için var?

Annem yine bilindik cümlelerini art arda diziyordu. Ona aldırmayıp kafamı yeniden telefonuma gömdüm. Bu sıralar içimde nedensizce o kadar bıkkınlık vardı ki kimseyi çekemiyordum. "Bu sabah konuştum" dedim hâlâ kafamı kaldırmadan.

"Sanırım telefonunda bir sorun var benimle de konuşması yarıda kesildi. Fakat 10 dakika kadar konuştuk. İyiydi merak etme."

Annem oh çekip kanepeye yayıldı. Tam telefonu kenara fırlatmışken bildirim sesiyle tekrar elime aldım.

"Çağla hemen atacağım adrese gel. Vakit yok gelince olayı anlatacağım." Telefon yüzüme kapandıktan sonra 5 dakika boyunca kaldım öyle.

Artık üzerinden bir ay geçmişti. Sevgilimle ayrıldıktan sonra bir nevi işimden de ayrılmıştım. 6 yıl süren ilişki hiçbir neden olmadan arkadaşça sonlanmıştı. O kadar çok dokunuyordu ki bana. Kalbimde her geçen gün acısını daha fazla hissediyordum. İyileşmek, kafa dağıtmak için kendimi sadece eve kapatmıştım. Fakat bu yaptığımın en kötü şey olduğunu artık anlamaya başlamıştım. Kafa dağıtmaktan çok daha fazla düşünüp takıntılı hale gelmiş ve kendimi suçlayacak olaylar bulmaya başlamıştım. Belki de işimin başına dönmeli ve gerçekten de kafamı bunlarla dağıtmalıydım. Ya da artık cidden kendi yoluma bakma zamanım gelmişti.

Telefonuma gelen bildirim sesiyle ayağa kalktım. Deniz adresi atmış ve olayla ilgili çok kısa özet geçmişti. Hemen odama çıktım ve üzerimi giydim. Diğer taraftan kafamda her zaman olduğu gibi ipuçlarını takip etmeye çalışıyordum.

**********

"Ne olduğu hakkında şimdilik bir fikrimiz yok Çağla. Komşuların ihbari ile geldik olayı detaylı inceliyoruz. Yakınlardaki tüm kamera kayıtlarını inceleyeceğiz, bugün gün içinde mağdurla iletişimde olan herkesin ifadesini alacağız" dedi Deniz. Kafamı sallayıp onu onayladım. "Şimdi bana baştan ne olduğu hakkında kısa bir özet daha geçer misin?"

"Dediğim gibi komşular haber verdi polislere. Kadının ismi Rada Angelova. Bulgar asıllı. Dış merdivenlerde baygın bir şekilde bulunmuş. Biz geldiğinde çoktan ölmüştü. Bazıları düşüp kafasını çarptığını düşünüyor."

Dikkatlice Deniz'i dinliyordum. Garip bir olaydı. Basit bir şekilde kafasını çarpmış ölmüş olabilirdi ama arkasında başka bir şey vardı. Aklım daha çok isminde takılmıştı. Rada... Çok tanıdık gelse de kafam dolu doluydu ve çıkaramıyordum.

"Maalesef kamera kayıtlarında işe yarar bir şey bulamadık" dedi Sude. "Komşuları da en son sabah çıkıp markete giderken görmüşler. Eve gelirken büyük ihtimalle kaymış düşmüş diye düşünüyorlar."