Owning a Perfect Wife [COMPLETED]

*EPILOGUE*

Epilogue ~enjoy reading ~

Umagang-umaga palang ay nang aakit na ang haring araw. Napangiti si Rose este Lily. She is now named Lily Monteclaro naisipan niyang panatilihin ang last name na iyon.

Mabilis niyang inayos ang hinigaan at pumunta sa banyo para maligo. Isang simpling spaghetti strap mini dress na may sunflower print ang sinuot niya. Hanggang hita ito tamang-tama lang na sa tangkad niya.

Nagsuot narin siya ng sumbrero at ng boots dahil ito ang trademark ng store na kanyang pinagtatrabahuan. Hindi na siya nag almusal sanay na siyang nagkakape lang sa umaga. Agad niyang kinandado ang inuupahang silid. Malapit lang ito sa coffeehouse na siyang pinapasukan niya.

"Hey Lily,  you look incredibly hot today." Napangiti siya sa complement ng mga kasamahan niya sa store. 

"Thanks Rob, you look amazing too." Kaswal na sagot niya. Sanay narin naman siya but she never flirted back to someone.

Napatikhim lamang siya at nagsimula na sa kanyang gawain. Tuwing umaga nakasanayan na niyang maglinis sa loob ng cashiers table at sa mga machines na ginagamit nila sa paggawa ng kape.

"Lily kindly get this customer his order, a coffee latte." Singit ni Jimena. Both of them are the store openers so they litterally open and cleans the whole store.

"Alrighty, after five minutes. "Tugon niya.  Napatango naman si Jimena while mopping on the near grounds.

"Hey have you heard we have a new compitetor down there."

Napaangat ang tingin niya kay Jimena. "Seriously Jimena? " she asked.

"Yeah. I saw it yesterday, things were brought down there and they're checking also some other stores near us. " Napakibit balikat nalang siya sa natuklasan.

"Coffee latte is ready."Anas niya. Kaagad niyang kinuha ang papel kung saang banda ang table. Nang makita ang table number six nakasulat sa papel hindi malaman ni Lily kong bakit parang kanina pa may nanunuod sa kanya.

"Have you seen that guy before? He has been staring at you since he sitted there. " kinikilig na untag ni Jimena.

Hindi niya alam kong lalapitan oh makikipagtitigan sa lalaking nagpapahina sa kanyang mga tuhod. Hindi niya alam kong ilang minuto na siyang tinititigan nito.

Pansin niyang hindi man lang ito kumukurap habang titig na titig sa kanya.

She decided na ihatid ang kape.  "Hi Sir here's your order. " pansin niyang wala itong imik nakatingin parin ito sa kanya hanggang ngayon. Ayaw niyang maconcious pero nagsisimula na siyang matunaw sa klase ng mga tingin nito. Nang mailapag na niya ang kape ay yumukod na lamang siya at tatalikod na sana ng mahuli nito at hawakan siya mismo sa pulsuhan.

Ramdam niya ang bulta-bultahing kuryente mula dito.

"Sit," Utos nito. Na dahilan upang mapatitig siya sa mukha nito. Ngunit wala siyang makuhang sagot kaya naupo na siya sa harap nito.

Hindi niya alam pero gusto sana niyang iatras ang silya ng kaunti masyado kasing malapit ang silyang inupuan niya. Ngunit hindi niya iyon nagawa dahil ang lapit lapit lang nito sa kanya. Nanunuot ang halimuyak ng pabango nito sa kaniyang ilong na sanhe ng pagkakatuliro niya rito. Parang gusto nalang niyang tumira doon sa buong sandaling yon.

Napakurap siya ng titigan ni Zandro ang mga labi niya. Na tila uhaw na uhaw. Walang kakurapkurap na inangkin nito ang labi niya. Napalunok siya dahil nasa labas sila at maaring may mga makakita sa kanila ngunit nakakadala ang klase ng halik nito. Halik na matagal na niyang hinahanap hanap. Halik na hindi niya makuhang tanggihan.