lost percy jackson

049

Als ik klaar ben met mijn verhaal staat ze op en begint te ijsberen. "Mam, je zou me nog iets uitleggen." Ze kijkt verward op. "Daar is nou even geen tijd voor, de politie zoekt je. Amanda, lieverd. Ga maar even slapen. Lydia, wil jij haar even instoppen." Ik knik en pak Amanda bij haar arm. "Kom maar lieverd." Ze volgt me naar haar kamer en ik stop haar in bed. "Je gaat weer weg, hè?" snikt ze. Ik ga naast haar zitten en knuffel haar. "Ik weet het niet, lieverd." Ze begint harder te huilen en ik wieg haar heen en weer. "Wil je bij me blijven?" Ik knik en sta op. "Even je gordijntjes dicht doen, anders is het hier zo licht." Ze knikt en snift nog wat na.

Als ik de gordijnen dicht heb ga ik weer naast haar liggen. Ze gaat tegen me aan liggen en op gegeven moment valt ze in slaap. Ik leg de dekens over haar heen en sta op. Zachtjes druk ik een kus op haar voorhoofd en loop op mijn tenen de kamer uit.

Beneden is mijn moeder aan het ijsberen. "Gaat het?" vraag ik bezorgd. Ze kijkt geschrokken op en gaat zitten. "Ik ben gewoon bezorgd, je kunt ook niet terug naar het kamp en hier wordt je gezocht."

Ik kijk haar verbaasd aan. "Hoezo kan ik niet terug naar het kamp?" vraag ik achterdochtig. Ze kijkt geschrokken op. "Nee zo bedoel ik het niet, het is gewoon in het midden van het jaar en ik eh," Ik kan duidelijk aan haar zien dat ze liegt en sla mijn armen over elkaar. "Dus, ga je me nog de waarheid vertellen?"

Ze slaat haar ogen neer en knikt. "Vooruit dan."