TEN IS

H5. Dubbelfris

Milo pov

Mijn telefoon piept. Langzaam open ik mijn ogen en druk het piepende geluid weg. Ik sluit mijn ogen weer en blijf nog even liggen. Langzaam komt mijn bewustzijn op gang. Zometeen komt Matthy hier. Ik open mijn ogen weer. De zenuwen beginnen te komen. Gezonde zenuwen, dat wel. Zenuwen, van hoe het zal gaan, hoe hij het zal vinden. Vind hij het leuk? En vinden de mensen van de club hem leuk? Het voelt bijna alsof ik mijn vriendin ga voorstellen aan mijn familie.

Ik laat mezelf uit bed glijden en loop met mijn kleren richting de douche. Een zwarte korte spijkerbroek en een grijze Nike tennis polo. Op de club krijg ik zo een andere polo omdat ik in het committee zit, met 'TIOD open 2022' er op. Ik weet nog niet welke kleur, maar alles past bij zwart dus dat zit goed. De douche zet ik weer op standje lauw en ik ga er onder staan. Ik laat het water over mijn gezicht glijden en geniet van het verfrissende gevoel. Ik droog me af en trek mijn kleren aan. Ik föhn mijn haar een beetje droog. 'Voor zover er nog haar zit' maak ik zelf de grap in mijn hoofd. Ik haal mijn haar naar voren en haal er daarna een keer een hand door heen. Het zit Prima. Ik loop terug en trek sokken en schoenen aan. Mijn tennis tas met al mijn spullen ligt nog ergens in de hoek van mijn kamer. Ik gooi er een bus deo en een extra set sportkleren en sokken in. Ik ren de trap af en pak van onder de trap mijn sportschoenen. Dan rits ik mijn tas dicht en loop richting de keuken.

Iedereen is al wakker zo te zien. 'Mam, hoelaat had jij ook alweer wedstrijd?' Vraagt ik. 'Weet je dat niet meer? Ik dacht dat je zelf het schema had gemaakt?' Zegt mijn moeder die in haar koffie roert. Ik kijk haar even aan. Ze lacht. 'Half 12' zegt ze dan. 'Jij dan Jis?' Vraag ik aan mijn zusje die de kamer in komt gelopen met een broodje. 'Wat?' Vraagt ze. 'Hoelaat heb je wedstrijd?' Vraag ik. 'Euh... 1 uur dacht ik' zegt ze. 'Kom je al wel eerder?'. 'Ja, ik denk dat ik gewoon met mama mee ga ofzo' zegt mijn zusje knikkend. 'Niceee' zeg ik, en ik laat de s sissen tussen mijn tanden. Dan loop ik naar de keuken om mijn ontbijt te maken.

Ik zit op mijn telefoon in de zon, terwijl ik mijn broodje eet. Ik heb al mijn spullen, inclusief de camera waarmee ik ga vloggen al klaar liggen bij de deur. Steeds weer kijk ik naar de tijd. De minuten kruipen voorbij. Het is 3 minuten voor half 10. Matthy kan er elk moment zijn. Als hij zich niet heeft verslapen tenminste. Ik scroll door instagram en lees wat appjes. Maar eigenlijk wacht ik tot ik iets van een signaal krijg van Matthy. Bij elk geluidje kijk ik naar de deur en het raam of ik hem toevallig zie. Elke melding geeft me een seconde spanning. Waarom ben ik zo zenuwachtig eigenlijk? Zo eng is het niet eens.

Het is ondertussen al 5 over half 10. Matthy heeft ook geen appje gestuurd, misschien heeft hij zich toch wel verslapen. Dan springt zijn naam ineens in mijn beeld. Zou hij bellen dat hij later is? Dat hij zich heeft verslapen? Een rood en groen hoorntje geven me de keuze op te nemen of niet. Ik neem op. 'Hey Mat' zeg ik. 'Hey, euh ik sta denk ik voor je huis met de auto' zegt hij. 'Ik doe wel open' zeg ik snel en ik ren bijna naar de voordeur. Ik trek de voordeur open. Ik hang op wanneer ik een blonde jongen uit een zwarte polo zie stappen. Hij kijkt om en glimlacht. Hij loop richting mij. Voor het eerst in tijden zie ik Matthy weer met een korte broek. Natuurlijk heeft hij die wel aan met voetbal, maar daar ben ik nooit bij. Hij heeft een zwarte korte broek aan een een donkergroen T-shirt. Het staat hem veel te goed. Ik glimlach terug. 'Heey mat' zeg ik. 'Heeey' zegt hij en hij slaat zijn Rugtas op zijn rug. 'Kom, we hoeven pas over 10 minuten weg' zeg ik en ik nodig hem binnen uit. 'Wel beetje uitgerust?' Vraag ik terwijl hij binnen stapt.
'Ja, maar wel echt vroeg opstaan hoor sjongejonge' zegt Matthy en hij legt zijn tas neer. 'Wil je koffie?' Vraag ik. 'Heb je ook iets fris?' Vraagt Matthy voorzichtig. 'Natuurlijk meneer het lam, fris in overvloed' zeg ik en ik lijdt hem richting de keuken. Matthy kijkt een beetje rond terwijl ik naar de koelkast stap. 'Had je gezien wat Koen had gestuurd?' Vraagt Matthy die nu op zijn telefoon kijkt. 'Dat filmpje? Ja heerlijk' zeg ik, doelend op een filmpje van Koen, die gister in een club was waar ze Baldadig draaiden, en waarvan hij een filmpje stuurde, voor de grap precies zoals in onze clip.

'Euh, we hebben gewoon aardbeien ranja, icetea en dubbelfris' zeg ik vervolgens. Matthy kijkt op. 'Doe maar dubbelfris' zegt hij. Ik knik en schenk een glas voor hem vol. 'Kijk es' zeg ik als ik het aanrijk. Matthy neemt het glas dankbaar aan. Ik schenk voor mezelf ook een glas in. Aan Matthy valt het altijd te merken of hij ergens al vaker is geweest of niet. Als hij ergens nog nooit of bijna nooit is geweest reageert hij een stuk minder als zichzelf. Een beetje oplettend, stil en degelijk. Ik heb daar een stuk minder last van. Ik praat altijd met iedereen, of ik ze ken of niet, het maakt mij niet uit.

Matthy giechelt. 'Raoul zegt nu: je was zeker weer in de gaybar' weer giechelt hij. 'Zegt Koen: nee toevallig niet. Hoorde factureren ook nog ergens, maar dat was vanochtend toen ik terug liep langs het kinderdagverblijf'. Matthy kijkt me lachend aan. Mijn mondhoeken krullen ook omhoog door zijn verhaal. Er komt een 'Tsss' lachje uit mijn mond. 'Ik zou me vereerd voelen als ze Baldadig draaiden in een gaybar' zeg ik en ik stel me trots op. 'Jij wel, met je woke sokken, waar zijn ze eigenlijk?' Vraagt Matthy. 'Ergens in m'n huis in Utrecht' zeg ik. 'Daar hebben we het even niet meer over, wel leuke bijbehorende schoenen trouwens'. Matthy laat nu dat zelfde 'Tsss' lachje vrij terwijl hij breed glimlacht.

'Zullen we gaan trouwens?' Vraag ik dan. Matthy gooit de laatste slok naar binnen en knikt. 'Yes' antwoord hij. 'Even m'n ouders gedag zeggen' zeg ik. Matthy knikt en loopt achter me aan. 'Pap, mam, Matthy en ik gaan' zeg ik door de tuin deur heen. 'Oh Matthy is er al joh, hoe is het' zegt mijn moeder opgetogen. Matthy glimlacht verlegen. 'Ja prima hoor'. Ik kijk hem even aan, ik weet zo goed dat het niet zo prima gaat als hij zegt. Maar dat is tussen ons. En dat houden we zo, hij heeft me niet voor niets in vertrouwen genomen, en dit keer verpest ik het niet. 'Mooi, nou ik zie jullie straks wel jongens, leuk dat je er bent Matthyas' zegt mijn moeder. Ik steek mijn hand op. 'Doeg pap' zeg ik. Mijn vader steekt zijn hand even op van zijn krant. 'Tot straks' zegt Matthy. We pakken onze tassen en lopen de voordeur uit de stoep op richting de tennisbaan. De zon schijnt weer fel zoals elke dag. De lucht is blauw, het is warm, de vogels fluiten. Ik zet mijn zonnebril op en kijk even lachend naar Matthy. Matthy komt naast me lopen. 'Toch leuk om hansie even weer te zien'.
Ik grijns. 'Ja, hansie, die ga je vandaag nog veel tegen komen'.

Heeeyy josti'sssss
Hoe is ie

Weer nieuw hoofdstukje Yeyeye
Ik hou van mooi weer. Krijg door het weer van deze dagen ook helemaal motivatie om dit boek te schrijven. Helemaal zo'n zomer gevoel enzo...
Heerlijk

Misschien vanavond nog een hoofdstukje en anders morgen weer

STAY JUNED

(So Bank_Mentair voor die line)

Love jullieeeee xxxxxx