TEN IS

H29. Verkocht

Bij 🎶 even dat leuke liedje hierboven afspelen

Matthy Pov

Ik schud mijn hoofd en pak mijn telefoon. Ik open het gesprek tussen Raoul en mij en laat het hem lezen. Milo's ogen razen over de woorden en hij begint te lachen. 'Wacht' zegt hij. Hij pakt zijn telefoon, terwijl hij mijn heup nog stevig vasthoudt. Met zijn vingers wrijft hij nogsteeds rondjes over mijn rug. Ik kijk naar het scherm van zijn telefoon. Hij laat een gesprek met Robbie zien. Ik lees het laatste berichtje, dat verdacht veel op het berichtje van Raoul lijkt. Verbaast kijk ik hem aan. 'Dus jij... dus zij weten ook van jou?' Vraag ik. Milo knikt. 'Robbie al heel lang, al... al sinds dat de ruzie tussen hem en Koen begon'. Met open mond kijk ik hem aan. Milo vind me al zoveel langer leuk dan ik weet. Ik knuffel hem. Hij tilt me op. 'Mat ik ben zo blij, gewoon dat je het weet alleen al. En ik had van je antwoord niet eens durven dromen' glimlacht hij dan. Zijn ogen stralen. Hij straalt weer zoals ik hem altijd heb gekend. Hij straalt zoals hij straalde, de eerste keer dat ik hem zag, hem sprak. En dat maakt mij gelukkig, en nog verliefder dan ik al was. Nog verliefder dan hij me al had gemaakt. Ik kan wel schreeuwen van geluk. Ik voel me gelukkiger dan dat ik me ooit gevoeld heb. Verliefder dan ik ooit op iemand ben geweest. Ik kijk hem weer aan. Ik heb hem oprecht nog nooit zo oprecht gelukkig gezien als dit moment. Ik sla mijn benen om zijn middel. Milo knuffelt me stevig. Ik geef hem kusjes op zijn hoofd. 'Aaah Mat, dat kietelt' gilt hij haast en hij laat me zakken. Ik giechel, hou me stevig aan hem vast en en kijk nog eens naar mijn scherm waar Raouls appje staat. Zouden zij het van elkaar weten? Of zouden onze vrienden ons gewoon te goed kennen. Milo pakt mijn telefoon af, steekt hem in zijn zak, trekt me dichter tegen zich aan en legt zijn hand weer op mijn heupen.

'Laten we iets leuks doen' zegt hij met een grijns. 'Jij appt Raoul dat het is mislukt, ik App Robbie en daarmee dus ook Koen dat het mislukt is, en zodra ze het lezen, sturen we in de groepsapp een foto van ons twee dicht tegen elkaar aan, dan weten ze genoeg.' Zegt hij. Ik giechel om het idee en knik. 'Dat is goed' zeg ik. Milo leunt dichter naar me toe en kijkt me grijnzend aan terwijl hij zijn lippen likt. 'En de rest van de avond wil ik alleen nog maar jou' fluistert hij dan. 'Ze zoeken het zelf maar uit. Vannacht ben je van mij en van mij alleen'. Ik voel vlinders in mijn hele buik rondvliegen en kijk hem verlangend aan. Ik knik. 'Vanavond, en voor altijd... als je wil' zeg ik. Milo grijnst. 'Afgesproken'.

Milo Pov

'Ik ben hem kwijt Rob, het is mislukt. Ik heb onze vriendschap verpest, ik heb alles verpest. Het is klaar.' Ik laat Matthy het berichtje zien. Hij leest het en kijkt me aan. 'Emotionele dingen' zegt hij. 'Kut' zeg ik en we schieten beide in de lach. 'Oké, heb jij hem ook ready?' Vraag ik dan. Matthy knikt. Hij grijnst. 'Oké, 3, 2, 1...' we drukken tegelijk op verstuur. Dan klikken we onze telefoon uit. Even wachten op eventuele reacties. Ik stop mijn telefoon weg en pak zijn heupen weer vast. Het was al moeilijk om van hem af te blijven, maar nu ik weet dat hij iets voor me voelt ga ik hem denk ik ook nooit meer los kunnen laten. Dichter trek ik hem tegen me aan. Ik kus hem op zijn voorhoofd naar beneden naar zijn lippen. Ik zie hem grijnzen. Een grijnsje waarvan ik weet dat het er een is die door zijn verlegenheid komt. Wanneer hij even niet meer weet wat hij moet doen. Het is ongelofelijk schattig. Ik kus hem nog wat vaker op zijn lippen. Mijn hand glijdt ik de zijne. 'Zullen we terug?' Vraag ik. Hij blijft me even aankijken en knikt dan. Ik glimlach en denk even aan zometeen. Hoe anders alles zal zijn. Ik weet niet hoe iedereen zal reageren, maar ik wil het niet langer verborgen houden. Hoe ik me voor hem voel. Maar zou hij dat ook willen? Matthy loopt naast me met zijn hand nog in de mijne. Hij kijkt bedenkelijk naar de grond.

De ingang naar de club nadert. Ik schraap mijn keel. 'Euhm, Mat?' Vraag ik zacht. Hij kijkt dit keer niet gelijk op. Om zijn aandacht te krijgen blijf ik stil staan. 'Matthyas' zeg ik duidelijker. Vreemd kijkt hij op. 'Ja?' Zegt hij. 'Durf je het wel aan om het te laten zien?' Vraag ik. Bedenkelijk kijkt hij omlaag en dan weer terug naar mij. 'Durf jij het?' Vraagt hij. Ik haal mijn hoofd op en kijk even over hem heen terwijl ik zucht. 'Natuurlijk, sterker nog, ik zou blij zijn als het mocht. Als ik mocht laten zien dat je van mij bent. En binnen de club blijft het sowieso veilig. Maar jij moet je er goed bij voelen.' Zeg ik en ik kijk hem weer aan terwijl ik een kneepje in zijn handen geef. Hij glimlacht lief. 'Ik denk dat ik het wel durf, hier durf ik het wel' zegt hij. Ik grijns breed en pak stevig zijn hand vast waarna ik hem meetrek richting de ingang.

Op de club staat de muziek nogsteeds hard aan. Er klinkt overal gelach, en het geluid van glazen en pratende mensen komt als een soort golf over ons heen. Aan de tafel waar we deze avond zaten zie ik nogsteeds dezelfde mensen zitten. Joeska knijpt haar ogen samen waarna haar mond open valt. Ze schuift haar stoel naar achter en komt naar ons toe gelopen. 'Heb jij- hebben jullie- heeft hij-' begint ze terwijl ze van onze handen naar onze ogen kijkt. Ik grijns en trek onze handen op waarna ik een kus op de rug van Matthy's hand geef. Hij kijkt me lief aan, waarna Joeska begint te juichen en ons in een knuffel trekt terwijl ze verteld dat ze al dacht dat we hetzelfde zouden voelen voor elkaar. 'Ja, rustig Joes' grinnik ik. Wanneer ik Matthy weer aankijk zie ik dat zijn wangen rood zijn geworden. Maar dit keer niet van de alcohol, maar van de verlegenheid. 'Kom' zeg ik met een grijnsje, waarna ik hem verder meetrek.

🎶
Joeska die voor ons uitloopt draait zich nu om en loopt achteruit verder. 'Je bent net op tijd terug Miel, over 5 minuten is het 12 uur' zegt ze. Ik bedenk me dan ook ineens dat ik morgen gewoon jarig ben. Over 5 minuten om precies te zijn. 'Daar moeten we wel even op proosten natuurlijk' zegt Matthy. Ik knik hevig. 'Inderdaad, tijd voor bier' zeg ik, waarna we beide grinniken en richting de bar lopen.

Ik bestel 2 biertjes aan de bar, waarna ik op mijn schouder word getikt. Ik draai om en kijk recht in de ogen van Martin. 'Dus, je hebt hem aan de haak geslagen?' Zegt hij grinnikend. Ik geef hem een kleine duw. 'Dat hoef je niet zo te zeggen' zeg ik. Matthy kijkt ons lachend aan. 'Oh? Wat hoor ik nu?' Zegt hij. 'Hij was zo hopeloos, je hebt geen idee. Ik heb nog nooit iemand-' begint Martin lachend te praten. 'Ja hoho zo kan die wel weer' zeg ik. 'Geen zorgen schat, die jongen is verkocht aan je' zegt Martin dan tegen Matthy en hij geeft hem een knipoog waarna hij naar mij kijkt. Matthy kijkt me op zijn beurt ook grijnzend aan. Ik rol met mijn ogen, maar weet diep van binnen dat het meer dan waar is wat hij zegt. Ik kan er niks aan doen, hij heeft gewoon mijn hart.

Ik krijg twee biertjes aangereikt en geef er een aan Matthy, waarna we verder lopen en aan een tafeltje in de hoek gaan staan. De klok staat op 23:58. De eerste tonen van 'Don't You' van Simple Minds begint te spelen. Ik zie iets verder op Joeska, Martin, Thijs en Harm lachend praten en dansen. Af en toe word er een blik richting ons geworpen, maar ze laten ons gelukkig even met z'n tweeën. Ik kijk Matthy weer aan en neem een slokje van mijn bier. 'Jammer dat ik na morgen weer weg moet' zegt Matthy ineens. Ik kijk hem even vragend aan. Dan begrijp ik wat hij bedoelt. Na morgen is TIOD open afgelopen, en maandag is weer een normale kantoor dag. Morgen is het moment dat ik niet meer kan leven in de droom van vandaag. De droom waar ik deze hele week in heb geleefd. De droom waar Matthy de hoofdrol in speelde. De mooiste week van mijn leven. De heerlijkste dagen van mijn leven, dagen die ik elke keer begon en afsloot met hem naast me in bed. Zou hij dat ook gaan missen? Zou hij dat ook zo voelen? Zou dat de reden zijn dat hij zegt dat hij na morgen weer weg moet? Dat hij het gaat missen om naast mij wakker te worden? Om de dag te spenderen met mij, en het beter leren kennen van mij, alles samen te delen, en te genieten van alles vanaf de vroege ochtend tot de late avond? Want dat is precies wat ik ga missen na morgen. Dat is wat ik het liefst vanaf nu nooit meer zou willen missen. Ik glimlach. 'Geen zorgen, vanaf vandaag is het niet meer het zelfde' zeg ik tegen hem terwijl ik dichter voor hem kom staan. Hij kijkt me afwachtend aan. Zijn vragende ogen vertellen me dat ik mezelf duidelijk moet maken. 'Dit is niet het einde toch? Van ons? Dit is pas het begin' zeg ik en ik begin te glimlachen terwijl ik mijn handen rond zijn middel leg. Matthy zet zijn biertje weg en legt zijn handen tegen mijn borst aan. 'Ik hoop dat dat het is Milo' zegt hij zacht terwijl hij zijn ogen verplaatst van mijn ogen naar iets daar onder. Ik bijt op mijn onderlip, haal vervolgens mijn duim langs zijn wang en trek een mondhoek omhoog waarna ik naar zijn lippen kijk. 'Mat, ik beloof je dat dat zo is' zeg ik zacht, waarna ik mijn lippen op de zijne leg. Ik voel hoe hij dichter tegen me aan komt staan, en verstevig de grip op zijn middel, waarmee ik hem dichter naar me toe trek. Alles op de achtergrond vervaagt opnieuw. Alsof er niets anders meer is dan hij. Er is voor mij ook even niets anders meer dan hij.

Langzaam laat ik hem weer los, en kijk in in zijn ogen, terwijl mijn mondhoeken langzaam omhoog krullen. 'Milo het is twaalf uur' hoor ik Joeska roepen. Ik kijk op en zie Joeska zwaaien. Ik glimlach. 'Wacht ik pak de verjaardagshoed even, kunnen we hierna 'Lang zal hij leven' even op zetten?' Hoor ik haar nog roepen. Ik draai mijn hoofd terug naar Matthy. 'Je word goed gevierd zo te horen' zegt hij lachend. Ik grinnik en knik. 'Ik heb geen cadeau sorry' zegt hij dan beduusd. Ik duw mijn lippen op elkaar en lach nog iets harder. 'Wat?' Zegt Matthy grinnikend. 'Niets, ik wilde iets zeggen maar...' zeg ik. Matthy kijkt me verbaasd aan. 'Nee, nu moet je het zeggen ook' zegt hij. Ik pak zijn hoofd tussen mijn handen, en geef een kus op zijn hoofd. 'Ik wilde zeggen: Geeft niet, jij bent het mooiste cadeau dat ik ooit heb gekregen'.