TEN IS

H12. Vrouwenverslinder

Matthy pov

Ik krijg een biertje in mijn handen gedrukt. 'Kom op, we moeten wel vieren dat ik gewonnen heb' zegt Milo met een grijns. Alsof dit ons eerste biertje is. Milo maakt hem in ieder geval wel zo open. Hij schud de fles even, popt hem met een aansteker open, en houdt zijn duim er even op waardoor het bier alle kanten op spuit, hij zwaait er even mee, waarna hij het overige spuitende deel richting zijn open mond houdt. Ik kan het niet ontkennen, het ziet er geil uit. Even zet ik mijn eigen gedachten op pauze. Waarom denk ik nou weer zo? I mean, we zijn allemaal dirty minded... dus dingen met 'spuiten' gaan altijd wel die richting op. Maar dit gevoel overweldigd me wel. Ik heb nog nooit op een serieuze manier over dat soort gevoelens voor Milo nagedacht. Ik schud de gedachte van me af. Nee, ik voel niets voor Milo. Matthy, je bent in de war, je bent gewoon het niet meer gewend dat er niemand is van wie je op die manier kan houden, en daarbij, Milo is de meest hetero persoon ooit. Als iemand geen wederzijdse gevoelens heeft voor je dan is hij het wel. Ik heb zelf nooit echt nagedacht over of ik iets voor jongens voel. Ik wil er ook geen label aan hangen. Als ik iemand leuk vind, dan vind ik diegene leuk, denk ik. Op dit moment kan ik niet eens meer gevoelens plaatsen. Ik wil gewoon iemand die van me houdt. Ik wil Carolijn... dat ze terug komt, maar mijn gedachtes zeggen dat ik Milo ook wil. En steeds als hij er is, dan maken mijn verlangens naar Carolijn geen enkele kans meer. Ik zucht uit.
Ik moet gewoon ophouden met nadenken. Ik kan mezelf in deze staat niet serieus nemen, en straks ga ik nog dingen voor waar aannemen die ik alleen voel door mijn mentale gesteldheid.

Milo kijkt me met een grijnsje aan en leunt met een gelukkig gezicht achterover in zijn stoel. 'Ik ben toch wel heel blij dat ik gelijk gekwalificeerd ben, en dat het niet nog van zo'n laatste duel afhing' zegt hij. 'Ja? Toch wel?' Vraag ik met een glimlach. Milo kijkt me aan en trekt zijn wenkbrauwen op. 'Tuurlijk wel, ja ik had me er over heen kunnen zetten als het niet gelukt was, maar mijn winnaars mentaliteit is toch wel heel erg gelukkig dat we gewoon meedoen zoals altijd' zegt Milo en hij neemt een grote slok. Ik knik. 'Ik ben ook blij dat je meedoet, dat gun ik jou' zeg ik glimlachend. 'Ahw dankjewel Matthyas' zegt Milo overdreven aardig, maar ik zie aan zijn ogen dat hij blij is met die woorden. 'Natuurlijk, ik gun mijn Maatje een leuk toernooi' zeg ik knikkend. Milo lacht zacht. 'Dat werd het sowieso wel, helemaal omdat jij er bent' zegt hij en hij geeft een overdreven knipoog. Dan kijkt hij weg. Milo flirt altijd voor de grap met mij, dat heeft hij meerdere malen toegegeven, en ik vind het echt niet erg, al heb ik geen idee wat ik er op moet reageren, en nu... met alle gedachtes die zojuist door mijn gedachten zijn gegaan, is dat nog een stuk moeilijker.

Milo pov

Opnieuw loop ik samen met Matthy over de stoep richting huis. De weg die ik al zo vaak heb afgelegd van de club naar het huis waar ik zo lang in heb gewoond, in tegenstelling tot Matthy, die hier nog maar een paar keer is geweest, en pas gister voor het eerst rondliep op de club. Toch voelt het als iets vertrouwds. En ik weet niet of dat een goed of een slecht teken is. Of de band tussen Matthy en mij is versterkt in de afgelopen dagen, of ik ben me veel te veel gaan hechten aan zijn aanwezigheid en beeld me in dat dit nu normaal is. Hoe dan ook zal ik straks teleurgesteld zijn wanneer hij weer weg is. Ik zou blij moeten zijn dat hij nog een extra dag en nacht wilde blijven, maar mijn hoofd is alleen maar bezig met het gevoel dat hij straks weer weg is, en ik hem moet missen. Ik zou hier zo niet mee bezig moeten zijn, ik zou moeten genieten, helemaal omdat alle gevoelens nog tien keer versterkt worden door de alcohol. Zoals verwacht zijn Matthy en ik weer aangeschoten, of zelfs op het randje van dronken. Matthy heeft zijn arm om me heen geslagen en loopt wankelend over de stoep. Ik probeer hem recht te houden, wat moeilijk gaat als je zelf ook dronken bent.

Dan trekt Matthy me ineens naar beneden. Hij laat zich op de grond vallen en gaat met zijn armen gespreid op de grond liggen terwijl hij begint te lachen. 'Milo, ik kan het niet meer, wil je me dragen?' Zegt hij half in de slappe lach. Ik vergeet door zijn lach spontaan alle zorgen en begin net zo hard mee te lachen terwijl ik me op de grond laat zakken. Even is het stil en kijk ik hem aan. Dan barsten we beide weer in lachen uit. Ik weet niet eens waarom. Waarom liggen we hier? Waarom lachen we? Ik heb geen idee maar het maakt me gelukkig. Dit maakt me gelukkig. Dit moment met deze jongen. En dat is alles waar ik me mee bezig zou moeten houden. Ik veeg langs mijn ogen die tranen hebben gevormd van de slappe lach die we hebben. Wanneer we uitgelachen zijn is het stil. Ik ben ook op mijn rug gaan liggen naast Matthy. Zo liggen we op de stoep. 'Miel?' hoor ik Matthys zachte stem dan. 'Hm?' Zeg ik terwijl ik naar de sterren boven ons kijk. 'Denk je dat ik me ooit weer zo gelukkig zal voelen zonder alcohol op?' Vraagt hij. Ik voel een steek in mijn hart. Waarom vraagt hij dit aan mij? Alsof ik hem gelukkig kan maken. Ik zou willen, maar ik kan het niet. Ik ben niet degene voor hem. Ik kijk naast me. Matthys ogen zijn groot en donker door het weinige licht, wat hem nog schattiger maakt. Ik glimlach. 'Natuurlijk Mat, het komt altijd weer goed... en zeker met jou, je hoeft je geen zorgen te maken, je gevoelens nu zijn normaal, maar die gaan over. En je weet dat ik er altijd ben om je op te vrolijken' zeg ik met een lieve glimlach. Matthy glimlacht ook. 'Oke, daar vertrouw ik dan op Miel ' zegt hij en hij pakt mijn hand. Mijn huid tintelt door die aanraking.

'Kom, we gaan' zeg ik snel en ik sta op. Wanneer ik sta en Matthy overeind trek kicken de laatste biertjes in. Ik voel me draaierig en ik weet eigenlijk niet eens meer waarom Matthy op de grond ligt. Wat doen we hier eigenlijk? Ik loop moeilijk in de richting van mijn huis. Matthys vingers nog verstrengeld in de mijne. Ik open de deur en gooi alles in de hoek van de gang. 'Kom' zeg ik en ik trek Matthy gelijk mee naar boven. Ik trek mijn kleren met moeite uit wanneer we mijn kamer binnen stappen. Als ik alles uit heb, zie ik Matthy moeilijk kijken. 'Mat, kom' zeg ik. Matthy probeert zijn broek uit te krijgen, maar het lukt niet en hij valt achterover op bed. Hulpeloos en vermoeid kijkt hij me aan. 'Wacht ik help' zeg ik snel en ik trek voorzichtig en onhandig Matthys broek uit. Dan trek ik zijn shirt uit en even laat ik mijn ogen over zijn lichaam glijden. Hij is echt verdomd mooi. Matthy staart me met grote ogen aan en gauw kijk ik opzij. Ik gris mijn fles water uit mijn tas. 'Hier, drink alsjeblieft wat' zeg ik met moeite. Ik ben ondertussen op mijn knieeen ik de grond gaan zitten. Matthy gaat steunend rechtop op bed zitten en drinkt de halve fles leeg. Dan laat hij zich op bed vallen. Ik glimlach. Ik drink de andere helft leeg en ga dan met moeite ook in bed op mijn rug liggen.

Matthy kijkt me lief aan en slaat zijn arm over mijn borstkas heen. Verbaast kijk ik naar hem, maar zijn ogen zijn gesloten. 'Mat?' Vraag ik. 'Hmm' zegt hij afwezig. Ik blijf even stil. Dan zucht ik uit. 'Slaaplekker' fluister ik. 'Hmh' zegt hij alleen nog, hij is dronken en moe, ik ben dronken en moe, hier valt niks mee te beginnen. Ik sluit mijn ogen en alles begint gelijk te draaien, alsof ik op een boot zit die over een stormende zee vaart. Ik open mijn ogen weer en zucht. Kutzooi, ik ben te dronken om te slapen. Ik blijf met mijn ogen open liggen en luister naar Matthys ademhaling. Zijn arm ligt over mijn borstkas en houdt mijn arm stevig vast. Zijn hoofd ligt tegen mijn schouder aan en ik voel zijn adem daar tegen aan blazen. Ik heb geen idee meer wat er verder deze avond is gebeurd, of hoe het komt dat ik hier nu lig. Wat heb ik twee minuten geleden gedaan? Ik herinner me vaag iets van de stoep. Waar we zonet nog lagen. Hoelang is dat geleden? Ik heb geen idee meer.

Ik weet alleen dat Matthy nu tegen me aanligt en dat ik op dit moment hem op zijn rug zou willen draaien en hem zou willen zoenen. Hem in mijn armen zou willen sluiten en hem dicht tegen me aan houden. Dat hij nu zo bij me ligt had ik een een paar weken geleden niet eens over na kunnen denken.

'Maar tussen jou en Char gaat alles helemaal goed toch?' Robbie kijkt me vragend aan. Ik slik. 'Ik denk het, ik weet het niet Robbie' zeg ik. Na zijn hele verhaal heb ik de neiging om hetgeen waar ik al tijden in mijn hoofd mee zit eens uit te spreken, ookal durf ik dat eigenlijk niet. 'Hoe bedoel je? Gaat het niet goed dan?' 'Ik denk dat zij denkt dat het wel goed gaat' zeg ik. Robbie blijft stil. Ik hoor hem dichterbij kruipen. Dan voel ik een hand op mijn schouder. 'Vertel dan' zegt hij met een vriendelijke glimlach. Ik kijk hem aan. De woorden liggen op het puntje van mijn tong maar ik durf ze niet uit te spreken. Ik open mijn mond en sluit hem weer. Dan schud ik mijn hoofd. 'Milo, zeg wat er is, ik maak me zorgen nu, ik wil je helpen hè, net als jij mij wil helpen' zegt hij. Ik kijk uit het raam. 'Ik heb hetzelfde als jij had met Jamie en Koen' zeg ik als enige. Niet wetend of Robbie me zal begrijpen. Het blijft stil. Lang stil. Ik draai mijn hoofd terug. Robbie zit met open mond voor zich uit te staren. 'Je-' begint hij. Ik kijk hem beduust aan. 'Je vind Mat leuk' zegt hij. Hij zegt het niet eens vragend, hij spreekt het uit alsof het een feit is. 'Je vind Mat leuk dat is het toch? Je voelt iets voor hem' zegt Robbie, er ontstaat nu een kleine glimlach op het gezicht van de Brabander. Ik knik langzaam. Robbie grijnst nu breed. 'Milo ter fucking Reegen, de grootste vrouwen verslinden van heel Nederland, is gevallen voor zijn beste vriend?' Ik glimlach beduust zonder te antwoorden. Rob slaat zijn armen om me heen. 'Ohw Milo, gay for Matthyas het Lam'

HAAAAAHHH MILO IS GAY MILO IS GAY

Dit is echt heel heel leuk.

En zoals beloofd nieuw hoofdstuk dus alsjeblieft iedereen

Hopelijk was het genieten weer

Best lang hoofdstuk ook lol

Nou Joejoe

(Btw de context is nu nog onduidelijk maar cdraaisma2020 en ik hebben echt zo'n goed idee, het word allemaal wel duidelijk)

Stay Juned

Love jullieeeee xxxxxx