H39. Kostbaar

582 31 4
                                    

Milo Pov

'Toen al?' Roept Matthy verbaast. Een beetje beschaamd kijk ik naar hem op. Matthy is halverwege het verhaal rechtop gaan zitten en heeft bijna ademloos geluisterd. Ik knik langzaam. Matthy's ene mondhoek gaat omhoog waardoor hij een schuine glimlach heeft. 'En je hebt nooit eerder een moment gevonden om me dat te vertellen?' Vraagt hij. Ik zucht en rol mijn ogen. 'Matt je moet beseffen dat ik toen 15 was, en jij was 20, je had een relatie, en nog voor ik 18 werd zat je alweer in een nieuwe relatie. Deze week was eigenlijk mijn eerste echte kans' Zeg ik. Matthy lacht zachtjes en kijkt weg. 'Dus al die tijd dat ik jou verveelde met mijn verdriet om Caro... brak ik een beetje je hart?' Vraagt hij zachtjes. Ik zucht en schuif naar hem toe. 'Voel je alsjeblieft niet schuldig. Ik wilde er gewoon voor je zijn. Tuurlijk deed het me wel pijn, dat je bleef bij iemand die je absoluut niet waard was en tuurlijk hoopte ik elke dag dat je zou zien dat ik die plek graag wilde opvullen. Maar het was niet voor mezelf. Het liefst zie ik jou gelukkig Matt, jouw geluk is het mijne en dat is het altijd al geweest.' Ik schud even mijn hoofd en schiet in de lach. 'Gatver wat voor zoetsappige shit komt er nu uit m'n mond' lach ik. Matthy schiet in de lach en zucht daarna even. 'Ik vond het wel leuk' zegt hij zacht. Ik glimlach naar hem. Met glanzende oogjes kijkt hij me aan. Ineens spreidt hij zijn armen en omhelst me waarmee hij zijn gewicht volledig op me laat vallen. 'Ohw Sorry voor alles Miel' roept hij. 'Nee stop met sorry zeggen nou' lach ik. 'Het is toch allemaal goed gekomen?' Matthy lacht en drukt zacht een kus op mijn wang. 'Klopt' zegt hij. Ik trek hem op schoot en knuffel hem even. 'Ga je dat 'Miel' er trouwens echt in houden?' Vraag ik dan zacht. Matthy giechelt. 'Zeker, wat dacht jij? Dat vergeet ik nooit meer' zegt hij. Ik zucht. Ik weet dat hij gelijk heeft. Matthy gaat dat echt nooit meer vergeten.

'Ik vind het wel lief dat je me al zo lang leuk vind, dat had ik echt niet verwacht' zegt hij dan. 'Niet verwacht nee?' Zeg ik lachend. 'Nee, je straalt echt meer hetero uit dan Raoul en die is als enige van ons hetero' grapt hij. Ik schiet in de lach. 'Van Koen en Rob wel verwacht dan?' Vraag ik. Matthy knikt. 'Oh ja zeker. Ik twijfelde wel even toen Koen zo enorm boos was, maar ik kon me niet voorstellen dat hij niet hetzelfde voelde' zegt Matthy. Ik grinnik en schud mijn hoofd. 'Waarom denk je dat ik het aan Koen heb verteld? Ik was er heilig van overtuigd. Misschien was dat wel het domste in mijn leven om te doen, maar hè uiteindelijk had ik gewoon gelijk dus' zeg ik nonchalant. 'Bij jou had ik echt geen hoop daarentegen' zegt hij dan. Ik knik. 'Ik ook niet bij mezelf. Ik heb mezelf er jaren van overtuigd dat ik niet gay was. Mijn vader wist het blijkbaar eerder dan ik...' zeg ik. Matthy giechelt weer. 'Hansie knows' zegt hij. Ik knik. 'Ja Hans wel weer ja'.

Ik ga languit tegen de bankleuning aanliggen met Matthy in mijn armen. Met mijn vingers streel en kam ik een beetje door zijn haar heen. Ik sluit mijn ogen en geniet van de stilte en rust. Ik ben uitgeput van deze hele week. 'Morgen moeten we wel echt even met de andere jongens praten' mompelt Matthy dan. 'Waarover?' Mompel ik zonder mijn ogen te openen. 'Gewoon... ons. Ons samen, ons vijf, Koen en Robbie die ook nogsteeds het liefst onder de radar blijven. En gaan wij hetzelfde doen of niet?' Somt hij op. 'Matt ik word al moe als ik het hoor' zeg ik. Ik hoor Matthy lachen en zuchten. 'We zien morgen wel oké? Maar vergeet het voor nu nog even. Ik ben nog jarig, we zijn nog vrij vandaag, dus vandaag even geen zorgen' zeg ik. Ik voel Matthy van mijn borstkas afkomen. 'Je bent inderdaad nogsteeds jarig.' Zegt hij grijnzend. 'Hmh' zeg ik afwachtend op wat hij meer wil zeggen. 'Wil je nog wat doen voor je verjaardag?' Vraagt hij serieus. Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Euhm... wat zou ik willen doen nog? Het is 9 uur savonds' zeg ik. 'Ik weet niet... eten bestellen? Neuken? Biertje? Moet ik voor je zingen?' Gooit hij zomaar wat ideeen. Ik schiet in de lach. 'Klinkt allemaal wel wat. Mag dat ook?' Zeg ik. Matthy haalt zijn schouders op. 'Even kijken hoever we komen' zegt hij grijnzend. 'Nou begin maar met zingen' zeg ik.

Matthy schraapt zijn keel. 'Deeeeee kop van de kat is jarig en zijn pootjes vieren feest' begint hij vals te zingen terwijl hij op me springt en me omhoog trekt om op de bank heen en weer te dansen. 'Au Matt stop' Gil ik. Vrolijk gaat hij door met het liedje en het dansen, terwijl ik tegenstribbel en mijn handen voor mijn oren hou. Als hij eindelijk gestopt is haal ik overdreven opgelucht adem. 'Dat jij leadzanger bent zeg, de tering' grap ik terwijl ik mijn oren masseer. Matthy geeft me een duw. 'Je vroeg er zelf om' zegt hij dan. 'Ja ik heb m'n eigen graf gegraven, m'n eigen kist in elkaar getimmerd' zeg ik hopeloos. Matthy schiet in de lach. 'Volgende ding'. 'Eten?' Vraag ik. 'Ja hoor, zodra het om eten gaat is ie al z'n ellende vergeten, dikke' zegt Matthy hoofdschuddend. 'Hé, als ik even lekker wat wil eten op mijn verjaardag dan doe ik dat gewoon' zeg ik boos. Matthy giechelt en knuffelt mijn arm terwijl zijn hoofd op mijn schouder belandt. 'Tuurlijk mag dat Mielie' zegt hij lief. Ik kan de act niet langer volhouden nu Matthy zo bij me ligt in de wetenschap dat hij dit niet uit vriendschap doet maar uit liefde. Ik leg mijn armen om zijn lichaam en trek hem tegen me aan. Hij tilt zijn hoofd op en kijkt me grijnzend aan. Zijn ogen twinkelen. Fuck, hij is zo leuk. Zo lief. Zo schattig. Zijn lippen zijn net magneten. Alsof mijn lippen er naar toe worden getrokken. Ik trek hem dichter naar me toe. Mijn vingers strelen langs zijn kaak. Zijn grijns is weg gevaagd en nu kijkt hij me afwachtend aan. Ik til zijn hoofd iets op en kus lichtjes zijn lippen. Zo licht dat ik ze haast niet voel. Maar ik wil meer, ik moet meer. Opnieuw kus ik hem, nu iets dichter tegen zijn lippen. Ik voel dat hij ook wil. Dat hij net zo wanhopig is als ik. Ik begin hem te zoenen, langzaam, teder. Alsof hij het mooiste en kostbaarste is wat ik bezit. En een ding weet ik zeker: dat is hij ook.

TEN ISWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu