TEN IS

H15. Jaloers

Milo Pov

'Hoe gaat het nou tussen jou en Mat?' Vraagt Robbie. We lopen over de stoep richting de broodjes zaak. Ik steek mijn handen in mijn zakken en kijk even voor me uit. 'Hm, wel goed. Tenminste, ja... hij zit nogsteeds in zijn hoofd met Carolijn, en hij komt naar mij toe voor afleiding. Ergens doet dat me pijn, maar ik probeer het toch altijd. Om hem af te lijden enzo' zeg ik. 'Kom op Milo, jullie zijn het hele weekend samen geweest, is er echt niet iets gebeurd?' Vraagt hij. Ik kijk hem even aan. Nee Robbie, in tegenstelling tot jou en Koen, neuken wij niet ineens zodra we een keer met z'n tweeen zijn. Ik haal mijn schouders op. Ik vertel nog wat andere dingen die ik leuk vond, die niet perse iets voor hem betekenden, maar wel heel veel voor mij. 'We hebben bij elkaar in bed geslapen, en hij noemde me vanochtend schatje. Het was wel perongeluk... maar het voelde stiekem echt heel goed' zeg ik. Robbie staat stil. 'Samen in dat kinder bedje van jou in Gouda geslapen bedoel je?' Vraagt hij. 'Hmh' bevestig ik zijn antwoord. We lopen weer verder. 'En hij sloeg zijn armen om me heen, maar Robbie dat zegt echt niks. Ja, hij is close met mij en een beetje aanhankelijk. Maar wat heb ik daar aan? De helft van de tijd hebben we bier op, de andere helft van de tijd is het gewoon perongeluk.' Zeg ik geïrriteerd. 'Hou je bek Milo, die dingen zijn echt niet allemaal perongeluk, en daarnaast, je bent het eerlijkst als je dronken bent. Matthy doet wel vaker zo tegen je als hij dronken is, maar nu is het wel heel extreem. Dat is echt niet niks hoor.' Zegt Robbie. 'Hm, zal wel.' Zeg ik. 'Hoe gaat het eigenlijk met jou? En Koen?' Vraag ik dan, om even van onderwerp te veranderen.

Ik zie een brede glimlach op zijn gezicht komen. 'Ik zei toch dat ik straks om 12 uur weg zou gaan?' Zegt hij. Ik knik. 'Ik haal hem op en dan gaan we naar Eindhoven. En morgen gaan we naar Parijs, vanaf daar' zegt hij en ik zie hem glunderen. 'Echt?' Zeg ik. 'Ja, ik wilde graag even tijd met z'n tweeen weer, gewoon even weg van iedereen. Dus Koen had me verrast met een midweekje Parijs' zegt hij en hij glimlacht trots. 'Lekker hoor' zeg ik, waarna we binnenlopen bij de broodjes zaak. Ik ben oprecht blij dat Robbie en Koen samen zijn, dat ze nu gelukkig zijn met elkaar. Maar ik kan niet ontkennen dat ik enigszins jaloers ben. Robbie's wens kwam echt uit op het moment dat hij er achter kwam dat Koen stiekem ook gevoelens voor hem had, al heel lang blijkbaar. Hij had dat nooit durven dromen. Maar niet bij iedereen loopt het altijd af met een 'nog lang en gelukkig samen zijn'. Ik hoop er op omdat het bij hen het goed af liep, maar er is eigenlijk geen kans dat dat ook zo is bij Matthy en mij. Zoals ik al vaker heb gezegd, Matthy is geen homo, zoals wij zijn. Hij is hartstikke hetero, en zijn hart ligt nogsteeds bij een blonde vrouw die hem elke keer opnieuw breekt.

Matthy Pov

'Jongens, ik ga. Ik ben klaar voor vandaag, dus de groeten' hoor ik Milo zeggen. Hij staat op van zijn stoel en pakt zijn tas. Ik haal mijn koptelefoon van mijn hoofd af en kijk hem aan. 'Tot Donderdag dan denk ik?' Vraagt Raoul. 'Ja hoor, donderdag ochtend ben ik er' zegt Milo. Ik glimlach zwak en steek mijn hand op. 'Doei Mielepiel' zeg ik. Milo's hoofd schiet mijn kant op en hij glimlacht. 'Hou je bek teringjong, ik bedoel schatje' zegt hij lachend. Ik voel mijn mondhoeken verder omhoog gaan. 'Nou goed, later' zegt Milo waarna ik de deur open en dicht hoor gaan. Ik zucht langzaam uit terwijl ik nog even blijf staren naar de deur waar hij zonet achter verdween.

Raoul staat op. 'Jongens, het is wel mooi geweest voor vandaag. Het word vanmiddag 30 graden, dus ga allemaal lekker naar huis ja?' Zegt hij. Willem en Anton kijken beide op. Anton rekt zich uit. 'Ey, willempie, kom je dan nog even biertje doen?' Zegt hij. Willem steekt zijn duim op. 'Is helemaal goed jonge' zegt hij. 'Mat, kan ik jou zo nog even spreken?' Vraagt Raoul. Ik kijk op naar hem. 'Euh, ja tuurlijk' zeg ik toonloos. Ik sla mijn bestanden even op. Geen idee of ik hier vanmiddag nog blijf werken, maar voor nu alles even opslaan kan geen kwaad.

Anton en Willem pakken hun spullen, wensen ons een fijne middag en vertrekken dan. Raoul komt in de stoel van Anton naast mij zitten. 'Ik dacht... misschien moet ik toch eens een Vader zoon momentje inplannen, en nu er toch verder niemand is...' begint hij. Ik zucht overdreven. 'Nee, Raoul dit ga je toch niet echt doen?' Zeg ik half geïrriteerd terwijl ik wat rond klik op mijn computer. Ik weet waar hij heen wil hiermee, en ik haat praten over mijn emoties en gevoelens. 'Waarom niet? Ik zie dat het niet goed gaat, en dat is logisch gezien je situatie met Carolijn. Ik wil gewoon weten of je iets nodig hebt?' Zegt hij. Ik kijk even naar hem. 'Ik heb niets nodig hoor, maar wel lief dat je aan me denkt' zeg ik waarna ik terug kijk naar mijn scherm. 'Hoe was het bij Milo?' Vraagt Raoul dan. 'Leuk' antwoord ik kort. 'Leuk... wat was leuk?' Hij begint nu echt als een vader te klinken. 'Gewoon... daar zijn, de gezelligheid, Milo' zeg ik. Ik kijk hem even aan. Hij glimlacht. 'Ja, was Milo leuk?' Vraagt hij. 'Wat wil je nou Raoul?' zeg ik geïrriteerd. 'Niks... maar ik zag dat je op was geknapt dit weekend, je leek even weer je zelf, tot Milo weg ging, toen zag ik weer de Matthy van vorige week.' Zegt hij. Ik zucht. Hij heeft zeker gelijk, maar heb ik zin om dat te zeggen? Wil ik vertellen hoe ik me voel?

Ik pak mijn telefoon en draai er een beetje rondjes mee tussen mijn vingers. 'Mja, ik voelde me wel beter bij hem ja' zeg ik zonder hem aan te kijken. 'En nu? Ga je zometeen weer naar huis?' Vraagt Raoul. 'Ja...' zeg ik, teleurgestelder dan ik wilde. 'Raoul ik weet het gewoon niet oké? Ik ben dit hele weekend bij hem geweest, en het liefst zou ik naar hem terug gaan. Ik voelde me zo goed bij hem. Hij is de enige die me Carolijn kan laten vergeten. Ik wil niet naar huis. Ik wil bij hem zijn.' Gooi ik er ineens uit. Het is pure frustratie, maar ik weet dat ik het bij Raoul kwijt kan. 'Waarom ga je dan niet nu naar hem toe? Koen en Robbie zijn er de rest van de week ook niet meer, en ik red het hier best met de anderen.' Zegt Raoul. Ik zucht even uit en kijk uit het raam.

'Omdat ik niet weet of hij dat ook wil. Ik wil niet de hele tijd zo'n irritant aanhankelijk joch zijn dat zijn vrije dagen en z'n tennis toernooi komt verstoren.' Zeg ik. 'Tuurlijk wil hij dat wel. Hij vond het heel leuk, en zeg nou eerlijk, Milo is de moeilijkste ook niet.' Zegt Raoul. 'Die vind het altijd gezellig als je langskomt, helemaal als het om tennis gaat' zegt hij overtuigend. Ik zucht. Raoul heeft wel een punt. 'Ga maar gewoon' Raoul glimlacht. Ik sta op en pak mijn tas. 'Goed dan' zeg ik. Raoul staat ook op en glimlacht breed. 'Oh en, Palm hem lekker in, volgensmij ziet hij jou ook wel zitten' zegt hij dan. Ik glimlach. Leuk geprobeerd Raoul, maar daar trap ik niet in. Milo is niet eens een beetje gay. Al helemaal niet voor mij.

Weer een nieuw hoofdstuk Woehoe
We gaan ineens hard

Idk maar ik zit echt ff in die zomerse vibe waardoor ik zin heb om dit te schrijven

Dus misschien meer updates vandaag

Nou Joejoe
Stay Juned

Love jullieeeee xxxxxx