TEN IS

H36. Schoonzoon

Matthy Pov

'Milo mag ik jou als eerste het woord geven?' Zegt Jannes die de microfoon vervolgens naar hem uitreikt. Milo knikt en pakt hem aan. Hij heeft intussen zijn TIOD Open shirt weer aangetrokken en is terug in zijn rol als commissie lid gekropen. 'Nou, allereerst wil ik jullie net als Jannes allemaal bedanken voor het meedoen, kijken of helpen aan dit toernooi. Mijn eerste speciale dank gaat uit naar Tea en Ria en de rest van het team in de keuken die ons weer hebben voorzien van het heerlijke eten elke dag.' Zegt hij. Iedereen klapt en Tea en Ria krijgen van Joeska beide een boeket bloemen overhandigd. 'Dan... natuurlijk onze sponsor Boermakelaardij, die elk jaar dit toernooi weer mogelijk maakt' zegt Milo en opnieuw word er geklapt door iedereen. 'En als laatste natuurlijk Jannes, onze Toernooidirecteur, die dit alles elk jaar weer voor elkaar weet te krijgen. Dit was zijn laatste jaar als toernooidirecteur overigens helaas. Dus graag een extra groot applaus voor hem.' Zegt Milo. Er word luidt geklapt en gejoeld terwijl Jannes wat bescheiden knikjes maakt en de bloemen van Joeska bijna niet durft aan te nemen. Hij loopt dan naar Milo en pakt de Microfoon van hem over. 'Dan wil ik dit moment even nemen om jullie voor te stellen aan onze nieuwe toernooidirecteur. Iemand die al sinds hij oud genoeg is in de organisatie zit en altijd zijn hele hart er in stopt, waardoor ik hem deze titel toe vertrouw. Dames en heren: Milo ter Reegen'. Er word opnieuw geklapt en gejoeld, vooral uit de hoek waar Joeska, Harm en Thijs staan. Verbaast kijk ik naar de lange blonde jongen die wat bescheiden buigingen maakt. Dit had hij mij nog niet verteld. Toernooidirecteur, wel een leuke titel.

'Goed, dan gaan we nu over naar de prijsuitreiking' zegt Milo en Joeska komt naast hem staan met wat kleinere bloem boeketten. 'In de categorie Dames Dubbelspel, deze dames hebben het voor elkaar gekregen om elke wedstrijd binnen 2 sets uit te spelen, onverslaanbaar kan je het noemen. Rianne Veldhuis en Alice Krommenaar' roept hij enthousiast. Twee meiden van ik denk mijn leeftijd lopen lachend naar voren. Milo feliciteert ze hartelijk en Joeska feliciteert ze ook beide terwijl ze beide een bos bloemen geeft. Ook de Heren Dubbel krijgt een prijs overhandigd. 'Dan, mijn persoonlijke favoriet al mag ik dat eigenlijk niet zeggen. De gemengde dubbel, die is gewonnen door Jiska en Hans ter Reegen' zegt Milo blij. Iedereen moet lachen en applaudisseert hartelijk terwijl Milo's vader en zusje naar voren komen en Milo ze beide een knuffel en een hand geeft. Ik glimlach om het aanzicht van de veel te lange jongen die zijn toch wel een stuk kleinere vader en zusje een knuffel geeft, en hoe blij hij voor ze is. Het is gewoon aandoenlijk en daarnaast vraag ik me sterk af hoe Milo dan eigenlijk zo lang kan zijn. Jiska en Hans krijgen ook bloemen van Joeska, die daarna de Microfoon overneemt en de emmer met bloemen naar Milo toe schuift. 'Dan ga ik nu door met de Enkele competities. Als eerste de Dames...' ze noemt een naam van een vrouw van rond de 35 met een rood verbrand hoofd die naar voren komt. Milo feliciteert haar ook en geeft haar bloemen. 'En dan als laatst, de Heren enkel. Hij had het niet verwacht en ik ook niet, maar het is hem toch gelukt. Onze eigen Milo ter Reegen' zegt Joeska en ze draait zich naar hem toe, waarna ze hem feliciteert en hem bloemen geeft onder luidt geklap en gejuich van iedereen er omheen. Ik klap ook, net iets harder dan ik bij de rest heb gedaan en kan een brede glimlach niet onderdrukken. Milo bedankt haar en pakt dan de microfoon weer over. 'Dames en heren, dit was TIOD open voor dit jaar weer. Bestel nog lekker een drankje, borrel nog lang na en tot volgend jaar' roept hij. Iedereen juicht en klapt opnieuw waarna de meeste alweer richting de tafels en stoelen lopen, of richting de bar. Ik daarentegen loop naar Milo toe die nog met Jannes, Joeska en Hans staat te praten. Hij heeft zijn arm intussen om zijn vader heen geslagen, en Hans zijn arm om zijn zoon. Ik vind het zo schattig hoe trots Hans op zijn zoon is af en toe. Dat had je jaren geleden toen hij schreeuwend zijn kamer binnen kwam echt niet gedacht.

Milo merkt op dat ik er bij ben komen staan en trekt me naar zich toe waarna hij zijn andere arm om mij heen slaat. 'Maar, en wat is dit nu dan?' Zegt Hans opeens. De anderen vallen stil en kijken ons verwachtingsvol aan. Ik druk mijn lippen op elkaar en kijk Milo aan. 'Dit?' Zegt Milo en hij laat zijn vader los om zijn andere arm ook om mij heen te slaan. 'Dit is mijn vriend' zegt hij triomfantelijk. Joeska klapt vrolijk in haar handen en komt naar ons toe. 'Eindelijk zeg, sjongejonge' roept ze en ze slaat haar armen om ons heen. 'Gefeliciteerd lieverds' zegt ze blij waarna ons weer los laat. Verlegen glimlach ik. Hans lacht hartelijk. Milo kijkt hem aan. 'Eindelijk inderdaad' zegt hij. Milo kijkt hem verbaast aan. 'Dacht je nou echt dat je je oude man voor de gek kon houden. Ik begrijp misschien niet alles maar ik ben niet dom hoor' zegt hij lachend. 'Je had het door?' Roept Milo. 'Dat kleine jochie dat nooit kon stoppen met praten over Fifalosophy? En dat je zodra je thuis kwam altijd als eerst begon over wat Matthy nou weer had gezegd of had gedaan? En dan deze week waarin je gewoon geen enkel moment chagrijnig bent geweest? Natuurlijk had ik dat door' zegt hij lachend. Ik schiet in de lach en kijk Milo aan, die rood aanloopt. 'Ik ga even weg denk ik' zegt hij als hij zich omdraait maar ik trek hem terug. 'Jij gaat nergens heen, je blijft lekker bij ons' zeg ik lachend. 'Nou goed, biertje dan?' Zegt Milo dan maar om er alsnog onderuit te komen. 'Goed idee, kom schoonzoon' zegt hij tegen mij. Ik laat Milo los en loop grijnzend met Hans mee. 'Jij krijgt van mij een welkoms biertje' zegt hij. Verbaast loopt Milo naast Joeska achter ons aan. '1 minuut en hij pakt m'n vriend al af.'