TEN IS

H13. Schatje

Matthy Pov

Een felle lichtstraal schijnt recht in mijn gezicht waardoor ik geïrriteerd kreun. 'Hmm waarom is het gordijn nog open?' Hoor ik een schorre stem naast me. Ik draai mijn hoofd een kwartslag en zie het slaperige hoofd van Milo naast me. Ik haal snel mijn arm van hem af en draai op mijn rug. Langzaam komt hij omhoog en loopt hij naar het raam. Mijn hart slaat steeds sneller en met mijn adem ingehouden kijk ik naar zijn lichaam. Hij heeft alleen zijn onderbroek aan, dus alles is heel goed te zien. Hij doet het gordijn iets meer dicht zodat de zon niet recht in ons gezicht schijnt. Dan komt hij terug gesjokt, klimt terug het bed in, slaat zijn armen om me heen en slaapt verder. Verward blijf ik liggen. Milo trekt mijn lichaam dichter tegen zich aan en ik voel hem een kus op mijn schouder geven. Ik blijf doodstil liggen. Of hij is totaal nog niet wakker, of ik droom. In ieder geval lig ik nu in zijn armen, wat eigenlijk veel te goed voelt. Langzaam adem ik uit en kruip dichter onder de dekens, en dichter in zijn armen. Ik sluit mijn ogen weer.

"I-Ik snap het niet, Milo..." Mijn stem is zacht, ik heb gewoon geen energie meer over elke keer nadat ze belt. "Ze gaat het uitmaken... Alweer..." Mijn adem schokt en mijn tranen vallen langzamerhand op zijn schouder. "Ik weet n-niet of- Ik weet niet of ik dit kan blijven doen..." Ik voel zijn hand over mijn rug gaan, het werkt rustgevend, hij is de enige die me nog een gevoel van rust kan geven. "Ik hou zoveel van haar, m-maar ze blijft me maar pijn doen..." Ik begrijp haar gewoon niet, ze doet me zoveel pijn, maar ik hou van haar en daarom wil ik het steeds blijven proberen, hopend dat het vanzelf weer goed gaat. Al weet ik ergens diep in mijn hart dat dat niet gaat gebeuren.

"Matthy," zegt hij op bezorgde toon. Hij gaat recht zitten een ik kijk even naar zijn schouder waar nu een natte plek zit. "Kijk me aan..." Hij plaatst zijn hand onder mijn kin en zet zijn duim op mijn lip. Ik voel tintelingen door mijn lip heen gaan door zijn aanraking. Hij tilt mijn hoofd ietsje meer omhoog. Ik kijk hem afwachtend aan. "Het is niet jouw schuld, oké?" Zijn woorden zijn rustgevend, en de plaats van zijn hand en zijn vingers geeft me een vreemd gevoel. Helaas verplaatst hij zijn hand al snel. "Zij ziet niet in wat voor een leuke, knappe, mooie, lieve, grappige, geweldige jongen ze los aan het laten is. Ik snap dat het pijn doet, echt waar, maar ze verdiend je niet. Niet meer in ieder geval." Zegt hij gemeend. Zijn woorden maken me warm. Ik weet dat hij ze zegt om me op te vrolijken, maar wat zou ik ze graag horen op een andere manier. Nee, Matthyas, dat gebeurd niet. Waarom hou ik toch altijd van de mensen die niet van mij houden? Ik maak het mezelf zo moeilijk. "Maar, Matt, als ze je zoveel pijn doet, waarom blijf je dan bij haar? Je kan zoveel beter krijgen..." Ja, kan ik dat? Ik denk het niet. De enige persoon die Carolijn zou kunnen vervangen zit voor me op dit bankje. Dat ben jij Milo. Nee, ik kan niet beter krijgen, want bij jou heb ik geen kans. Dat is waarom ik steeds opnieuw alles probeer met Carolijn. Ik hou van haar, ik hou van jou. "O-Omdat ik van haar hou..."

Opnieuw word ik wakker, door een beweging naast me. 'Hmm, nee schatje, ik wil nog niet' mompel ik. 'Hé?' Hoor ik zijn schorre stem. Ik open mijn ogen en draai om. Milo ligt naast me te kijken op zijn telefoon. 'Oh, s-sorry, ik dacht even-' begin ik. Milo glimlacht en kijkt me aan. Zijn ogen geven me een lieve blik. 'Nee, ik begrijp het. Geeft niks.' Zegt hij. Hij lijkt totaal vergeten wat hij een paar uurtjes geleden heeft gedaan. De kus op mijn schouder, zijn armen om me heen. Hij had het niet door. 'Ik ga even douchen en dan maak ik een ontbijtje voor je, schatje' zegt hij en hij pakt mijn hand waarna hij er een kus op geeft. Dan loopt hij de kamer uit. Verbaast blijf ik in bed liggen. Ik neem aan dat hij dit als grap bedoelde, omdat ik hem net schatje noemde. Maar het klonk geweldig uit zijn mond.

Nadat ik ook heb gedoucht en aan heb gekleed, kom ik beneden. Milo staat met een kop koffie in zijn tennis kleding voor het raam alsof hij een oude man is. 'Hey' zeg ik. Hij draait zich om en glimlacht. 'Heey, ik heb ontbijt. M'n moeder heeft vanochtend wat vers fruit en sinaasappelsap gehaald, dus die liggen er naast zegt hij en hij wijst naar de tafel waar twee bordjes staan met een broodje kaas, wat aardbeien, meloen en mango en een glas sinaasappelsap. 'Oh lekker' zeg ik en ik ga zitten. Ik kijk even naar buiten uit het grote raam waar de eettafel aan staat. De lucht is zoals elke dag weer strak blauw en de zon staat ondanks dat het nog maar iets over 9 is, alweer hoog aan de lucht. De stilte die er hangt in het huis is niet onaangenaam, zoals bij mij thuis. Het is zelfs rustgevend. Even is mijn hele hoofd leeg en denk ik nergens aan. Ik luister naar de vogels, naar Milo's ademhaling, naar Milo's vader die buiten de krant leest, naar wat honden die in de verte blaffen. Langzaam zucht ik uit en geniet ik even van het feit dat de oorlog in mijn hoofd voor heel even is gestaakt.

'Beetje klaar voor je kantoor dagje?' Vraagt Milo na even. Ik kijk hem aan en zet mijn glas neer, waarna ik een vorkje pak en een beetje roer in het bakje fruit. Ik schud mijn hoofd. 'Niet echt, m'n hoofd staat op dit moment gewoon zo niet naar werk' zeg ik. Milo glimlacht zacht en knikt. 'Begrijpelijk, het is ook veel te lekker weer' zegt hij terwijl hij weet uit het raam kijkt. Dat is niet perse de reden dat m'n hoofd totaal niet naar het werk staat, maar de echte reden hoeft hij niet te weten, dus ik knik maar gewoon. Het liefst zou ik hier blijven. Bij Milo. In dit huis. Niet terug naar mijn eigen koude lege huis waar alles me herinnert aan Carolijn. Ik wil elke avond bier drinken met hem en bij hem in bed belanden, ik wil elke ochtend perongeluk geknuffeld worden. Ik wil elke middag kijken naar hoe hij tennist en samen rond struinen op de tennisclub, waar zijn aanwezigheid en het geroezemoes van gezelligheid mijn gedachten van haar afhouden.

Hallo.

Heb dit boek echt zooo lang niet ge-update, sorry daarvoor...

Ik kreeg oprecht meerdere DM's over of ik dit weer wilde updaten, dus ik dacht laten we dat weer eens doen :)

Nou, tot snel
Ik heb wel inspiratie voor de volgende hoofdstukken dus als m'n energie een beetje meezit vandaag dan komt er snel weer een update

(Ohja en Matthy's droom komt uit 'de lijn tussen liefde en haat' van Claudia  cdraaisma2020 dus lees die even voor als je nog niet hebt gedaan)

Stay Juned

Love jullieeeee xxxxxx