TEN IS

H24. Milkshake Banaan

Matthy Pov

Ik heb zojuist een van de social media posts naar Milo gestuurd, hij zou de andere maken, waarna we in ieder geval de nodige dingen gedaan zouden hebben voor deze week. Nu ben ik een beetje de planning van de komende opnames aan het bekijken. Volgende week moeten we in ieder geval 3 video's opnemen, om zeker te weten dat we het 2 keer per week uploaden kunnen blijven doen. Er staan al 2 uitgewerkte concepten ingepland, en ik als creative director moet de derde nog 'even' verzinnen. Maar mijn hoofd is leeg. Of nou ja... leeg. Mijn hoofd zit vol met een lange blonde tennisser met wie ik straks weer naar huis ga. En er is geen plaats voor welke andere gedachte dan ook. Het is dood irritant, deprimerend en geweldig tegelijk. Dat is denk ik wat verliefdheid inhoud toch? Wanneer niets anders dan die naam nog door je hoofd gaat. Wanneer je constant warm word wanneer die tegen je praat, wanneer je dichtbij diegene bent. Wanneer je klunzig word omdat je gedachtes er niet bij zijn. Ongemakkelijk wanneer je niet weet wat je terug moet zeggen. Wanneer je verdrietig word omdat je gewoon niet weet of je ooit met diegene zal zijn. Waarschijnlijk zal ik nooit met hem zijn en daarom haat ik het dat ik zo blij ben dat hij heeft gevraagd of ik vanmiddag weer mee ga.

Milo staat op en loopt de deur door. Richting de WC denk ik. Als ik verder kijk zie ik Raoul naar me kijken, en zodra hij ziet dat ik naar hem kijk seint hij dat ik naar hem toe moet komen. Ik sta op en loop naar hem toe. Ik schuif Rob zijn stoel naar achter en ga naast hem zitten. 'Hey, hoe is t' Vraagt hij terwijl hij door gaat met wat dingen in typen in een document. 'Goed hoor' zeg ik. 'Nog iets geprobeerd?' Vraagt hij gelijk. Ik schud mijn hoofd. 'Wat denk je zelf' zeg ik. Raoul haalt zijn schouders op. 'Soms kan je ineens onverwacht uit de hoek komen' zegt hij. Daar heeft hij een punt. Een moment van zelfverzekerdheid en ik gooi er ineens dingen uit waar ik later heel veel spijt van heb. Maar dan is het kwaad al geschied. 'En nu?' Vraagt hij. Ik glimlach breed als ik denk aan het feit dat ik in ieder geval weer naar Gouda ga vanmiddag, samen met Milo. 'Geen idee, maar in ieder geval heeft hij gevraagd of ik wilde blijven tot zondag, z'n verjaardag' zeg ik. Raoul draait zich om en kijkt me verbaast aan. 'Zie je wel' zegt hij enthousiast. Ik grijns en hou mijn vinger voor mijn mond als teken dat hij niet te luid moet zijn. 'Maar... verder dus niks?' Vraagt hij. Ik vertel over vanochtend, hoe Milo op mij in slaap was gevallen, en over de 'schatje' bijnaam, waarbij Raoul steeds verbaasder kijkt. 'Maar ik weet niet Raoul... Milo doet dat soort dingen vaker, ook bij Koen en Robbie, voor de grap. Ik denk niet dat ik er van ui-'. 'Ho Ho Ho, wacht even... ik weet het Mat, maar ik heb het al vaker gezegd. Jij en Milo zijn anders dan hoe jij met de anderen bent en hoe Milo met de anderen is. En iedereen ziet dat, alleen jullie zelf denk ik niet.' Zegt hij. Ik knik langzaam terwijl ik uit het raam kijk. 'Maar wat als.. wat als het hechte vriendschap is, Milo is niet gay, dat weet jij ook. Het is gewoon... ik vind Milo belangrijk in mijn leven... ik wil gewoon niet-'. Op dat moment komt de jongen in kwestie het kantoor weet in gelopen. 'Heey Josti's, zo even lunchen?' Vraagt hij. 'Ja lekker, wat wil je lunchen?' Vraagt Raoul. 'Hmm ik dacht zo...' Milo staart nadenkend uit het raam met zijn handen in zijn zij. 'Gewoon lekker een burgertje en een milkshake banaan ofzo' zegt hij dan. Mijn mondhoeken schieten omhoog en lachend schud ik mijn hoofd. Milo ook altijd met zijn milkshake banaan. 'Bestellen dus?' Vraagt Raoul. 'Ja, ik doe wel' zegt hij en hij gaat weer achter zijn computer zitten. Raoul kijkt me aan. 'Ik snap het wel' zegt hij zonder geluid. Ik zucht uit en trek mijn wenkbrauwen en mond even op. Ik zou het verschrikkelijk vinden als ik mijn hechte vriendschap met Milo moest verliezen aan mijn domme gevoelens die ik niet voor me kan houden. Aan de andere kant, wat als hij wel het zelfde voelt? Wat als hij net als ik is? Wat als hij denkt dat ik niet gay ben? Wat als hij zijn gevoelens ook voor mij verbergt? Wat als Raoul toch gelijk heeft? Wat als...

Even later hebben we besteld en staat de bezorger al aan de deur. 'Ik ga wel' zeg ik en ik loop naar beneden. Ik open de deur en glimlach naar de bezorger. 'Ey, jij bent Matthy toch?' Vraagt hij ineens. 'Ja, klopt' zeg ik. 'Zou ik misschien een fotootje met je mogen?' Vraagt hij netjes. Ik twijfel even. Eigenlijk doen we geen foto's bij kantoor, maar deze bezorger heeft ons niet bewust opgezocht natuurlijk, hij is gewoon aan het werk. 'We doen eigenlijk geen foto's hier maar, voor jou maak ik een keer een uitzondering' zeg ik. Hij glimlacht en pakt zijn telefoon. Ik steek mijn duimen op voor de foto en trek mijn mond schuin op. 'Ey thanks man, eetsmakelijk nog' zegt de bezorger dan en dan loopt hij weg. Ik weerhoud me er nog net van om 'hetzelfde' te zeggen en zeg in plaats daarvan 'werkse' wat goed genoeg is naar mijn mening. Als ik me omdraai bots ik direct op tegen iemand die achter me stond. Ik kijk op en zie Milo voor me staan. 'Hey' zegt hij glimlachend. Ik krijg kriebels in mijn buik. 'Hey' zeg ik op dezelfde toon. Ik hou de tassen omhoog. 'Ik heb eten' zeg ik. 'Lekker' zegt Milo, zonder ook maar naar de tassen te kijken of zijn blik van mij af te halen. Dan pakt hij een tas van me over en loopt terug naar boven. Een beetje verbaasd blijf ik even staan. Mijn hoofd heeft haast moeite om die enorm kleine actie niets zeggende actie te verwerken. 'Ey schatje, kom je nog?' Roept Milo vanaf boven. Ik kijk op en knik waarna ik naar boven loop. Milo stop alsjeblieft. Je speelt met mijn hart.

Yeuy hoofdstuk.

Niet veel te zeggen. Behalve dat ik ga proberen dit boek deze week nog af te maken. Weet niet of het lukt maar doe m'n best :))

Dus stay Juned

Joejoe

Love jullieeeee xxxxxx