PSİKOPAT

Bölüm 4

Bölüme geçmeden önce şu küçük yıldıza basmayı unutmayın. Keyifli okumalar... 

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Gözyaşlarını içine akıtanlar, dışına sadece ateş, yıkım ve kaos verebilir.

 Geceyi Amy'nin evinde geçirmiştik. Herkes uyumuş, gecenin sessizliğine ay ışığı ve dışarıda havlayan birkaç köpek eşlik ediyordu. Aklımda Brad'in öldüğü gece canlanıyordu. Sokakta bayıldıktan sonra hastanede, kolumda serum ile uyanmıştım. Polisler gelmiş, ifademi almışlardı. Babam büyük ihtimal parasıyla olayı örtmeye çalışmıştı, çünkü mahkemeye bile gitmedik.

Biraz hava almak için üst kata, terasa çıktım. Sadece oturmak, yıldızları izlemek isterdim. Zaten benim hayatım da çok normalde bunu istiyorum aq. Terasta otururken birden zihnimde bir ses yankılanmaya başladı.

Gwen! Evet evet, ses kafamdan geliyordu. Emin olmak için ayağa kalktım etrafa bakmaya başladım.

Gwen, ben burdayım.

Neredesin, sen kimsin, neden aklımda konuşuyorsun?

Ben senin içindeki ruhun kaybolmuş parçasıyım Gwen. Bu söylediği üzerine sadece dona kalmıştım. Benim diyo, içimdeki diyo, ruh diyo. Ne diyon aq!? Ben bu duyduklarıma anlam vermeye çalışırken bahçeden gelen sesle irkildim. Dikkatle baktığımda yüzünde kar maskesi olan siyah kapşonlu bir adam bahçeye girmeye çalışıyordu.

Yavaşça aşağı indim kızları uyandırmak için. Vicky'nin yanına yaklaştım ve dürtmeye başladım.

-"Vicky, uyan çabuk"

-"Hmhm"

-Vicky! Biri bahçeye girmeye çalışıyor" Vicky sonunda beni ciddiye aldığında telaşla gözlerini açtı ve yataktan doğruldu.

-"Ne diyorsun Gwen, gecenin bu saatinde"

-"Bak sonra açıklarım tamam mı şimdı diğerlerini uyandırmamız lazım" Başıyla onayladığında koşarak Amy'nin yanına gitti, bende Zoe'yi uyandırdım. Sessizce terasa çıktığımızda adam orada değildi. Herkes şüpheli gözlerle bana baktığında deli olduğumu düşünüyorlarmışcasına bakıyordu gözleri. Deli olduğumu mu düşünüyorlardı?

Evet Gwen.

Sen karışma.

Sadece yardımcı oluyorum. Onlar senin gerçek dostun değil.

Nereden biliyorsun?

Ben ruhum Gwen. Her şeyi bilirim.

O zaman siktir olup başımdan git, çünkü seni dinlemeyeceğim.

Sen kaybedersin. Madem bana inanmıyorsun, kendin onlara sor. Kafamdaki ses sustuğunda tedirgin gözlerle kızlara bakıyordum.

-"Bana inanıyorsunuz değil mi?"

-"Elbette ama yanlış görmüş olamaz mısın Gwen" Zoe'nin sorusu üzerine kaşlarım çatılmıştı.

-"Ben kör müyüm Zoe, ne gördüğümü bilmiyor muyum?"

-"Hayır o anlamda söylem-"

-"Deli olduğumu falan mı düşünüyorsunuz cidden" Aniden arka taraftan gelen patırtı sesiyle oraya yöneldik. Bir adam bizi görmüş, koştur koştur bahçeden çıkmaya çalışıyordu. Hemen arkasından koştuk ve yakalamayı başardık. Amy polisi aradığında adamın kollarını tersten tutup yere yatırmıştık. Adam onu bırakmamız için yalvarırken daha fazla sinirlerime hakim olamadım.

-"Madem yakalanma riskini göze alamıyordun, ne diye böyle bir ile yeltendin lan puşt"

-"Abla şeytana uydum bırakın gideyim lütfen"

-"Çok beklersin. Polisler gelmek üzere, git şimdi bak sana ne yapıyorlar. Haneye tecavüzden ne ceza alırsın bilmem artık" Tam o esnada polis gelmiş, adamı tutuklayıp götürmüşlerdi. Kızlara ben demiştim bakışı attığımda beraber içeri girdik. Zoe benden uzakta duruyordu, acaba fazla mı çıkışmıştım ona?

Mızmız bebekler gibi o da her şeye bozuluyor.

Sen sus hepsi senin suçun.

Ama haklı çıktım değil mi? Anlık duraksadığımda silkelendim ve kendimi topladım. Zoe'nin yanına gidip elini tuttum.

-"Sana öyle çıkıştığım için üzgünüm Zoe, ben-ben bilmiyorum bu aralar dengem çok bozuk"

-"Önemli değil Gwen, sen benim dostumsun. Sana asla darılmam" Yüzündeki samimi tebessüm içimi ısıtmıştı. Vicky sorgular gözlerle bana baktığında ne var anlamında başımı salladım.

-"Yukarıdayken deli olduğumu mu düşünüyorsunuz cidden dedin ve eğer psikoloji eğitimlerim beni yanıltmıyorsa bunu sana biri söylemişcesine imâ ettin. Biri bir şey mi dedi sana?"

Sakın beni söyleme

Neden?

Söyleme dedim sana!

Ne yaparsın beynimde mi bağırırsın? Derin bir nefes aldım.

-"Delirdiğimi falan düşünmeyin ama aklımda biri benimle konuşuyor"

Sana söyleme demiştim!!!

-"Gwen, sakın onu dinleme!"

Sakın onları dinleme!

-"Dur, neden?"

-"O içindeki kötülük Gwen, bak psikoloji dersinde gördük. Çok nadir de olsa bazı insanların içinde yatan sadist ruh konuşabilir. Seni kontrol etmek istiyor"

Yalan söylüyorlar, seni senden uzakkaştırmak istiyor onlar. Elindeki gücün farkındalar ve onu bulmanı istemiyorlar Gwen.

-"Be-ben, off hanginiz doğru söylüyor!"

-"Biz Gwen"

Tanrı aşkına senin içini bilen mi daha iyi bilir diğerleri mi!? Beynimdeki ayrı dışarıdakiler ayrı bana bağırıyorlardı. Beynimde sanki ses bombaları patlamış derecede bir ağrı oluşmuştu birden bire. Kulaklarım çınlarken heryer etrafımda dönmeye başladı. Kızlar bana bağırıyordu ama ben hiçbirini duyamıyordum. Dengemi kaybedip yere düştüğümde gözlerim kapanmaya, etraf kararmaya başlamıştı. 

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Selam canlarımm, nabersiniz? 

Bölümü beğendiniz mi, satır arası yorumlarınızı bekliyorum haberiniz olsun. 

Evt Gwen'in gripten sesler duyması nasıldı? 

Sizce ses mi doğru söylüyor kızlar mı? 

Gwen'in içinde gerçekten sadist bir ruh yatıyor olabilir mi? 

Hepinizi öpüyorum, sonraki bölümde görüşürüzzz💋

Bana ulaşabileceğinizincir hesaplarım;

İnstagram: littlecare.jade

Twitter: littlecarejade