AVAHERONA I Zosimos Günceleri I Kitap 1 HAVA I #Wattys2022 (Tamamlandı)

Bölüm 14 - BENİM OLANI ALMAYA GELDİM

"Al bakalım." dedi Tara, kupayı uzatarak.

Tanık olduklarımdan, olanlardan sonra eve gitmek istememiştim. Neyse ki Tara'ya sorduğumda gelmemin hatta bu gece yatıya kalmamın iyi fikir olduğunu söylemişti. Büyük ihtimalle sarsılmış olduğumun farkındaydı. Gerçi, bunu anlamak için Tara'nın her zamanki keskin gözlerine de ihtiyacı yoktu, suratıma bakması yeterliydi eminim ki. Böylece Taralara geldik ve mutfakta oturmaya başladık. Tanrıya şükür ki Sophia teyze evde yoktu. Tara anlattıktan sonra, ki emindim anlatacaktı, üstüme düşüp kurtla ilgili bir sürü soru sormasını kaldıracak halim hiç yoktu.

İyi kahve içmeyi özlemişim diye düşündüm. Buraya geldiğimden beri dışarıda kahve içmek için pek vaktim olmamıştı ve açıkçası evde yaptıklarım Starbucks'takilerin kıyısından dahi geçemezdi. Bu yüzden bir yudum aldığımda ve kendi yaptıklarımla karşılaştırıldığında beklentimin çok üstünde bir kahve tattığımda neredeyse bayram etmiştim. Bir kahve için bu kadar mutlu olduğuma inanamayarak başımı iki yana salladım. Hevesli bir içici olarak belki de artık güzel kahve yapmasını öğrenmem gerekiyordu. Buralarda kursa gidebileceğim bir yer var mıydı acaba? İçimde yaşadığım çatışmaları Tara'ya anlattığımda kahkaha attı ve kahve çekirdeklerinden olmalı dedi. Görünüşe bakılırsa Matt amca da benim gibi kahvesiz yaşayamayanlardandı, böylece genlerimin nereden geldiği de açıklığa kavuşmuş olmuştu, onun bu huyunu bilen bir iş arkadaşı Brezilya'ya yaptığı geziden ona bu kahveyi getirmişti.

"Dışarı çıkmak ister misin?" diye sordu Tara bir süre sonra, beni düşüncelerimden ayırarak.

"Hayır, böyle daha iyi. Yorgun hissediyorum ve o şey yüzünden Gabriel'ı elimden kaçırdığım için biraz da hayal kırıklığına uğradım."

Tara'ya yalan söylemekten suçluluk duyuyordum ama doğruyu da söyleyemezdim. Gerçek şu ki dışarı çıkmaya korkuyordum. Yarın bu his geçecekti biliyordum ama henüz hazır değildim. Gabriel'ın değişimini kaydederken beni bir şekilde gördüğünü biliyordum ve karanlık bir köşede sıkıştırıp intikam almasından çekiniyordum. O gün evinde, o yabancı adama bağırdığındaki kızgın ses tonu aklıma geldiğinde ürperdim.

"Tamam, o halde evde kalırız." Dedi Tara, uzanıp güven verircesine elimi sıkarak.

"Film izlemeye ne dersin? Bence komedi filmi şu an çok iyi gider."

Gülümsedim. "Evet, iyi olur. Teşekkürler Tara."

"Sorun yok. Arkadaşlarla kuzenler ne içindir? Ve ben teknik açıdan hem kuzenin hem de arkadaşın olduğuma göre senin iyiliğinden iki katı sorumluyum."

O an, Tara'ya hemen hemen her şey hakkında yalan söylediğim için daha fazla hiç suçlu hissetmemiştim.

......................................................................

"Söyle bakalım Inanna, nedir bu kurt meselesi? Tara yemekten önce birşeyler anlattı ama..." dedi amcam, peçetesiyle dudaklarını silerken.

Onlarda yemekteydik. Ve büyükannem de masadaydı. Ve merakla bana bakıyordu. Tam o an yerin yarılarak açılmasını ve beni yutmasını istedim. Bekledim. Ama elbette ki olmadı. Nerede bende o şans?

"Ne kurdu?" diye sordu, büyükannem tam da beklediğim gibi.

Gerçekten amca, senin boşboğazlı biri olduğunu hiç düşünmezdim. Benim için zaten fazlasıyla endişelenirken büyükannemin önünde söylenecek şey miydi bu yani?

"Imm-"

Kahretsin, kekelemeye başlamıştım işte. Derhal kendimi toparlamam ve herkese inandırıcı bir kurt hikâyesi anlatmam lazımdı.