Küçük kız ablasına sargılı elini gösterdi:
"Abla bak elim yaralı."
Ablası umursamazca yanıt verdi:
"Benim de ruhum yaralı."
Küçük kız koşarak içeri girip birkaç dakika sonra geri geldi. Elindeki yara bandını gösterdi.
"Senin de yaranı sarayım o zaman?"
Afalladı. Bir süre öylece ablasına bakarak bekledi.
"Ruhun nerede?"
Ablası dolu gözlerle kardeşine sarıldı. Kız hiçbir şey anlamamıştı ama ablasını karşılıksız bırakmadı. İki kız kardeş dakikalarca birbirlerine sarılarak bahçede öylece durdular. Küçükler ne kadar da masumdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kısa Hikayeler
Short StoryKendi yazdığım kısa kurgu hikayeler. Gerisini kendiniz hayal etmeniz gerekebilir. Kelimelerde kendinizi bulacağınız, satırların arasında dalıp gideceğiniz bir okumaya hazır olun. Tarzım biraz farklı etkilenecek olanların okumaması rica olunur. Kısa...
