Elini uzattı.
"Elimi tut. Elimi tut ve gidelim buradan."
Elini havaya kaldırdı kız, çocuğun elini tutmak için. Ama ayakları aynı şeyi istemedi. Son adımıydı. Geriye doğru son adımı. O geriye düştü, o ileri atıldı. Ne o tutabildi, ne o kurtulabildi. Soğuk rüzgarda uçuşan ölüm gibi siyah saçlarının örttüğü bembeyaz yüzü ve yüzü gibi beyaz elbisesiyle düştü. Zaman durdu ikisi için de. Başlamasını istemediler. Öyle olmadı. Kız düştü. Kızın bedeni öldü. Kızın ruhu öldü. Çocuk düşmedi. Çocuğun bedeni ölmedi. Çocuğun ruhu öldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kısa Hikayeler
NouvellesKendi yazdığım kısa kurgu hikayeler. Gerisini kendiniz hayal etmeniz gerekebilir. Kelimelerde kendinizi bulacağınız, satırların arasında dalıp gideceğiniz bir okumaya hazır olun. Tarzım biraz farklı etkilenecek olanların okumaması rica olunur. Kısa...
