Hızla koşuyordu. Boş, ıssız koridorda. Sol taraftaki kırılmış pencerelerden gelen hafif ışıkla biraz olsun aydınlanıyordu içerisi. Adım sesleri duvarlara çarpıp bütün binada yankılanıyordu sanki. Camlardan esen rüzgarın soğuğu tüylerini ürpertmişti. Sonuna ulaşmaya çalışıyordu sadece. Ucu görünmeyen, sanki sonsuz bir karanlığa doğru gidiyormuş gibi görünen koridorun sonuna. Ulaşabilir miydi? Ya da dahası, sonu var mıydı? Bu fikre içinden güldü, mutlaka olmalıydı. Neden sadece sağ taraftaki kapılardan birini açıp girmiyordu? Neden bir odada saklanmıyordu? Fakat içerde onu neyin beklediğini bilebilir miydi? Sahi, o neyden kaçıyordu? Neden durmadan koşuyordu? Neden bunu bilmiyordu?
Ama asıl sorması gereken soru, neden sorguluyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kısa Hikayeler
Short StoryKendi yazdığım kısa kurgu hikayeler. Gerisini kendiniz hayal etmeniz gerekebilir. Kelimelerde kendinizi bulacağınız, satırların arasında dalıp gideceğiniz bir okumaya hazır olun. Tarzım biraz farklı etkilenecek olanların okumaması rica olunur. Kısa...
