အပိုင်း(၂၈)

480 26 0
                                    

မြန်မာစံတော်ချိန်ညနေ ၄ နာရီအချိန်တွင် ဆိပ်ကမ်းတွင်သွားလာနေကြသောလူအနည်းစုသာရှိပေမဲ့ ပိုက်ဆံထုပ်တစ်ထုပ်ကိုလက်မှာကိုင်ထားကာရပ်နေသောလူတစ်ယောက်လည်းရှိ‌နေလေတယ်၊မကြာမှီထိုနေရာသို့ အနက်ရောင်ကားတစ်စီးရောက်ရှိလာပြီး ထိုကားပေါ်ကအရင်ဦးဆုံး ရှူးဖိနပ်အနက်တစ်ဖက်ကမြေကြီးပေါ်သို့ကျရောက်လာခဲ့လေတယ်၊ထို့နောက် အိတ်တအိတ်ကိုကိုင်ကာ suit အပြည့်နဲ့ချောမောခန့်ညားသော လူတစ်ဦးဆင်းလာခဲ့လေတယ်၊ရပ်နေသောလူ အနားသို့သွားရောက်ကာစကားပြောနေတုံးအချိန်ခနလေးမှာ ပုလိပ်များရောက်ရှိလာခဲ့လေတယ်၊

"တာဝန်အရစစ်ဆေးတာမို့ မြို့အုပ်မင်းပူပေါင်းပေးပါ"

"ကောင်းပါပြီ"
လက်ထဲကအိတ်ကိုပေးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်လေတယ်၊မျက်နှာချင်းဆိုင်ကလူကိုလည်း နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်တွန့်ရုံမဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်လေတယ်၊

"ဝန်ကြီးဒီအထဲမှာဘာမှမရှိပါဘူး"

"အင်း ဟို့လူအိတ်ကိုစစ်"

"ဟုတ်"
အချိန်ခနကြာတော့စစ်ဆေးရေးမှုးကအံ့ဩစွာစကားဆိုလာလေတယ်၊

"ဒီအထဲမှာ ပိုက်ဆံတွေရော သေနတ်တစ်လက်ပါပါသေးတယ် ဝန်ကြီး"

"အေး ဒီ့ကောင်ကိုစခန်းခေါ်ခဲ့လိုက် လိုတာထက်ပိုတဲ့ငွေကြေးကိုင်ဆောင်မှု၊တရားမဝင်လက်နက်ကိုင်ဆောင်မှုတို့နဲ့အတူ အချုပ်ထဲထည့်ရမယ်.."
သူ့ရှေ့ကလူကို လက်နောက်ပြန်လက်ထိပ်ခတ်ပြီး ဝန်ကြီးကသူ့ကိုစကားဆိုလေတယ်၊

"ပူးပေါင်းပေးလို့ကျေးဇူးပါ မြို့အုပ်မင်း"

"ရပါတယ်ဗျာ အချင်းချင်းပဲဟာကို"

"ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ဝန်ကြီးလှည့်ထွက်မယ်အလုပ်မှာ သူစကားစလိုက်လေတယ်၊
"ဒီလူ့ကို ကျွန်တော့်ကိုလွှဲပေးလို့ရမလား? ကျွန်တော်အုပ်ချုပ်တဲ့မြို့မှာဖြစ်တာဆိုတော့ ကျွန်တော်ပဲဆက်ပြီးတာဝန်ယူပါရစေ.."

"အထက်ကအမိန့်ဆိုတော့လုပ်ပေးလို့မရပါဘူး"

"ဒါပေမဲ့လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအရဆို ကျွန်တော်ကပိုအရေးပါအရာရောက်မယ်ထင်ပါတယ် ဝန် ကြီး"

ဗေဒါလေးမို့ မချစ်ရက်ပါ❣️ (Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora