မွေးလွန်းတဲ့ရနံကြောင့် ပြောစမှတ်တွင်တယ်~
လှပတဲ့ဂုဏ်သတင်းကြောင့်ချူလိုသူတွေများတယ်~
လက်ဖက်ရည်ကြမ်းလေးဖြစ်သွားရင်တောင် မြတ်မြတ်နိုးနိုး တန်ဖိုးထားကြတုံး~~~
နှင်းဆီငယ်ဟာ ထိုသို့ဂုဏ်သတ္တိအဖြာဖြာရယ်ပါ။
ကျွန်တော်ချစ်လား၊မချစ်လားထက်
ချစ်ဖို့ထိုက်တန်ရဲ့လား ဆိုတဲ့မေးခွန်းတွေ
ထုတ်ချင်စရာ...။
•••••••••••••••••••••••♡•••••••••••••••••••••
"ရေသုတ်လိုက်အုံးနော်
မဟုတ်ရင်ဖျားနေလိမ့်မယ်"
သဘတ်လေးတိုးပေးမိလိုက်တဲ့အခါ
မျက်ပေတုံးလေးကအထူးအဆန်းလို
ဂျောင်ဂုကိုကြည့်လာသည်။
ထူးဆန်းမှာပေါ့...ထမ်းသယ်ပြီးမောပန်းလာတဲ့သူက အေးဆေးလိုက်လာတဲ့လူကို
ကြံဖန်စိတ်ပူနေတာကိုးး...။
"မမောဘူးလား ရေအရင်သောက်လိုက်ပါအုံး
ကျွန်တော့်ကိုပဲ စိတ်ပူမနေနဲ့"
"မင်းကိုတာဝန်ယူပြီးခေါ်လာရတာလေ
မင်းတစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဦးငယ်ကကျွန်တော့်ကို
ဆူမှာပေါ့ "
"ဝတ္တရား အရပေါ့လေ အဲ့ဒါဆို"
"ဒါပေါ့တခြားရှိသေးလား"
ဟုတ်မှာပေါ့ ဝတ္တရားအရပေါ့
ကိုယ့်သူဋ္ဌေးရဲ့သားမို့တာဝန်ရှိသူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဂရုစိုက်ပေးတာပဲလေ
ဘတ်ဂျီမင်း မင်းဘာတွေမျော်လင့်နေတာလဲ...။
နှုတ်ခမ်းလေးတွေမသိမသာစူသွားခြင်းသည်
နှင်းဆီဖူးလေးတွေလို....
"ကားခါးပတ်လည်းမပတ်ထားဘူး"
အသံမထွက်တော့သူလေးကိုလည်း
သူလည်းနားမလည်တော့...
မျက်နှာလွှဲကာဟိုဘက်သို့လှည့်ထားပြန်သည်။
"နေပါတော့ ကျွန်တော်ပဲတပ်ပေးတော့မယ်"
ပြောပြောဆိုဆို နဲ့ကားခါးပတ်ကြိုးလေးအား
လှမ်းဆွဲကာ တပ်ပေးလိုက်သည်။
ကိုယ်လေးအားရုတ်တရက်အုပ်မိုးသလိုဖြစ်သွားတာကြောင့် ဂျီမင်းလန့်သွားသည်။
ဒီလူလုပ်လိုက်ရင်အမြဲတမ်းဇိုးကနဲ ဇတ်ကနဲ...။
YOU ARE READING
နှင်းဆီရိုးခိုင်
Fanfictionနှင်းဆီတွေဘယ်လောက်လှလှ ရိုးခိုင်းတွေမရှိတော့ရင် အသုံးမဝင်တဲ့ ပွင့်ချက်လွှာသက်သက်ပဲလေ ဘယ်လိုလှနိုင်အုံးပါ့မလဲ...။ Start♡April 1 2022 End ♡ July 31 2022
