"Don't hate me" yarı texting /bakudeku/

°~24~°

Saat gece yarısına geliyordu. Bu sürede deku ile izleyecek bir film bulamamıştım bu yüzden  film seçimini Kiri ve Denki'ye bırakmıştım. Umarım saçma sapan bir şey seçmemişlerdir. 

Onlar filmi seçtikten 1 saat kadar sonra öğle yemeğini yedik.

 Bu sürede yerçekimsiz pezevenk neredeydi diye soracaksınız..

Bilmiyoruz. 

Deku onunla konuşmalarının ssini anonime yani bana atmıştı.

 Konuşma dekunun hiçbir açıklama yapmadan ayrılmak istemesi ile başlıyor ve Uraraka'nın açıklama istemesi ile devam ediyordu. Sonrasında Deku her şeyi bildiğini söylemiş ve Uraraka da inkar etmeden onu onaylamıştı. Ardından açıklama isteyen taraf deku olmuştu. Uraraka'nın yaptığı tek açıklama ise "Sen benim için yeterli değildin, bende yeterli birini buldum." olmuştu. 

O kadar sinirlenmiştim ki şu an gidip Urarakayı yerçekimsiz ortamda patlatıp parçalarının etrafa yayılışını izleyesim vardı. Ama gelin görün ki hanımefendinin nerede olduğunu bile bilmiyoruz. Siktiğimin yuvarlak suratı..

Her neyse. Sonrasında konuşmaları, dekunun kısaca peki demesi ile bitmişti. Bu konuşmaya rağmen deku asla üzülmedi. Aksine tüm gün neşeliydi. Belki belli etmiyordu, belki de gerçekten Uraraka'yı artık umursamıyordu. Bilmiyorum. Ama kurtulduğu için onun adına mutluydum.

Ve son olarak da kolumu kontrol ettirmek için hastaneye gitmiştim. Doktorlar yeni yeni iyileştiğini ve bu yüzden henüz alçıyı çıkarmamak gerektiğini söylediler. Ama ben çok bunaldığım için yurda gelince çıkardım.

Asıl bombayı söylemeyecek misin?

Doğru.. Fena bir olay yaşandı. 

*FLASHBACK*

Deku oturduğu koltuktan kalktı ve değneklerini aldı. 

İzuku: Odama gideceğim. Biriniz yardım edebilir mi?

Kirishima ve Denki bir ağızdan "İşimiz var Bakugo yardım etsin" dediğinde onlara ters ters baktım ve ayağa kalktım. 

Deku önden giderken arkasından geldim. Merdivenlerde onu kucağıma aldım. Kolum biraz sızlasa bile umursamadım. Düşmemek için kolunu boynuma doladı .Onu odasına bıraktım ve geri dönüp değneklerini aldım. Ardından tekrar odasına gittim. Değneklerini kenara koydum.

İzuku: Teşekkür ederim

Katsuki: Önemli değil

dedim ve gitmek için arkamı döndüm.

İzuku: umm.. şey

Katsuki: Ne

Durdum ve dönüp ona baktım. Yüzü kızarmıştı ve ben ona baktığımda gizlemek için kafasını eğdi.

İzuku: Boşver

Katsuki: Söyle hadi.

İzuku: Yok bir şey

Katsuki: Var bir şey

Bir süre üzerine gittiğimde konuşmak için ağzını araladı.

İzuku: Duşa girmem gerek..

Katsuki: Yani duş almana yardımcı olmamı istiyorsun?

Sırıttım.

İzuku: Ö-öyle değil. Sadece üzerimi ve sargımı çıkarmama yardım eder misin diyecektim.

Katsuki Yok ben anladım seni. Yardımcı olurum.

İzuku: Cidden sadece kıyafetim..

Katsuki: Tamam.