°~25~°

673 85 55
                                    

 İçeri girdik. Denki 2. filmi açmıştı ve başlatmak için bizim gelmemizi bekliyordu.

Kaminari: Nerede kaldınız ya. Sonunda!

Eijiro: Kusura bakma geldik işte. 

Onlar konuşurken benim aklıma bir şey geldi ve piç bir şekilde sırıttım. herkesin tabaklarını koyduktan sonra elimde kalan mısır ve çerez tabağı ile dekunun yanına gittim. 

Mısır tabağını bu sefer onun kucağına bıraktım ve geri çekildim. Bir minder alıp onun yanına döndüğüm sırada gözleri üzerimdeydi.

İzuku: Bilerek mi yapıyorsun?

Katsuki: Neyi?

Derken sırıtmama engel olmaya çalışıyordum. 

İzuku: Boşversene..

Mısırı kucağından indirip halının üzerine koydu. Minderini biraz benimkinden uzaklaştırdığında ona baktım. Film başladığı için sesimin fazla yüksek çıkmamasına dikkat ederek konuştum.

Katsuki: Sabahtan beri benden kaçıyorsun. Bu daha ne kadar devam edecek?

İzuku: Kaçmıyorum.

Katsuki: Kaçma da bence. Alt tarafı aletin ağzıma değdi.

Koluma sert sayılabilecek bir şekilde vurdu.

İzuku: S-sessiz olsana!

Sesi alçak ama sinirli çıkıyordu. Onunla uğraşmak cidden çok eğlenceliydi. Şu an yüzünün kızardığına emindim ama karanlık odada belli olmuyordu. 

Kıkırdadım ve sustum. Filme döndük. O filme odaklanmışken ben minderimi onunkine yaklaştırdım. 

Bir yandan filmi, bir yandan onu izliyordum. Onun ise ara sıra kaçamak bakışları beni buluyordu. 

Bu film de bittiğinde dekunun gözleri ara sıra kapanıyordu. Telefonumdan saate baktım. Üç buçuktu. 

Arkamı döndüğümde herkes ayaklanmıştı.

Katsuki: Nereye? 

Hepsi bir ağızdan uyumaya dediler. Bunun boktan saçın işi olduğunu bildiğim için ona baktım. Bana gülümseyip gitti.

Katsuki: Deku ?

İzuku: Hm?

Katsuki: Koltuklar boşaldı oraya oturalım mı? Belin ağrıyacak yerde.

İzuku: Olur.

Beraber koltuğa oturduk. O kadar boş koltuk varken benden kaçıp başka bir koltuğa oturabilirdi. Ama yanıma oturmuştu. Şaşırsam da gülümsedim ve ardından bizimkilerin seçtiği mükemmel film açıldı. 

Güzel bir film beklerken korku filmi çıktı.. Korku filmlerini sevmezdim. Anlaşılan oldukça sıkıcı geçecek bir buçuk saat beni bekliyordu. 

İzlemeye başladık. Ben ara sıra telefonuma bakıyordum. Bazen dekuyu izliyordum bazen de salonu inceliyordum. O sırada tavanda ayakkabı izi olduğunu gördüm. Daha önce hiç fark etmemiştim.  Tavanda hangi geri zekalı yürümüş acaba diye düşünürken filmden bir çığlık sesi geldi ve deku belime sarıldı. Tavana odaklandığımdan dolayı aniden duyduğum sesle bir saniyeliğine irkilsem de hemen kendime geldim. Ona baktım.

Katsuki: Korkuyorsan izlemeyelim.

Olur demesi şu an çok işime gelirdi. 

İzuku: Sorun değil izleyelim. 

Sorun değilmiş.. tch. Gece kabus görürse o zaman görürsün sen sorun mu değil mi.

O izlemeye devam ederken bende onun saçlarıyla oynadım.  Zaten uykusu vardı ve ben onun saçlarıyla oynadıkça dahada mayışıyordu. Kafasını göğsüme koydu ve televizyona bakmaya devam etti. Korkunç olan yerlerde belimdeki kolları sıkılaşıyor ve gözlerini kapatıyordu.  Onu kolumun altına aldım.   

"Don't hate me" yarı texting /bakudeku/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin