Living With My Six Step-brothers [PUBLISHED UNDER IMMAC PPH]

27

CHAPTER 27

“Alice, come on! Mala-late na tayo!”

Narinig ko ang sigaw ni Asher kaya tumakbo na ako palabas at dumiretsong sakay sa kotse na siyang nagmamaneho ay si kuya Harry.

Katabi ko ngayon dito sa backseat si Queen na busy na naman sa kanyang make-up. Hindi na talaga siya magbabago.

“Um,” nagulat ako ng umandar na agad ang kotse. Wala pa rito si Tyron. “T-teka, si Tyron wala pa!” pigil ko sa kanila.

“Alice, nauna ng pumasok si Tyron! You know 'yong hinahabol niyang babae na mahilig sa anime!”

Napatingin ako kay Queen na siya na ang sumagot para sa akin. Hindi pa rin ba siya tapos doon? Akala ko sila ng dalawa?

“Girlfriend na niya 'yon, 'di ba?” naguguluhang tanong ko sa kanya.

Humarap sa akin si Queen at nakaharap pa sa akin ang brush na hawak niya. “Nope! Hindi pa sila, ano!? Nanliligaw pa rin si Ty sa kanya.” sagot niya sa akin at bumalik na naman ang tingin niya sa compact mirror niya.

Napailing na lang ako sa kanya. Minsan lang sisirain ko ang make-up kits niya. Ang kinatatakutan ko lang baka magsumbong ito kila Grandpa. Mas mahal pa yata ang make-up kits niya kaysa sa buhay niya.

Naging tahimik ang byahe namin hanggang makarating sa parking lot ng Lazaro's University. Pagkarating namin ay may nakita akong familiar na sasakyan na papasok din.

“Alice, Cadmus is here!” Napatingin ako kay kuya Harry nang sabihin niya iyon.

Lumabas ako ng sasakyan at tama nga ang hinala ko. Kotse ni Cadmus niyon.

“Ate Alice!” mariing sigaw ni Denver sa akin at tumakbo papalapit sa akin.

Yumakap siya agad sa akin. “Miss you po! Hindi ka po nagrereply sa email ko po, ate Alice! Ayaw niyo na po ba maging potato?” malungkot na sabi niya sa akin, maaawa na sana ako pero iyong sinabi niya sa akin.

Kinutusan ko siya nang mahina. “Baka gusto mong ikaw ang maging potato sa ating dalawa, Denver?” pananakot ko sa kanya.

Napanguso siya sa akin at hinawakan ang parteng kinutusan ko. “Ang daya po! Kay kuya Cadmus ka lang nagreply! Hindi mo po ba nabasa email ko sayo, ate Alice?”

Ngumiti ako sa kanya, “Hindi. Ang panget ng email mo. D'yan ka na nga baka ma-late pa ako sa class ko!” ani ko sa kanya at dinilaan siya.

“Hmmp! Bad ka talaga, ate Alice! Masarap kaya maging potato!” sigaw niya sa akin pero hindi ko na siya pinansin.

Nakita kong nag-uusap sina kuya Harry and Cadmus, mukhang seryoso ang usapan nilang dalawa. Kaya hindi ko na lang nilapitan si Cadmus.

Sumunod na ako sa dalawang pinsan kong nauuna ng maglakad sa akin paalis sa parking lot.

Nang biglang may humila sa aking kanang braso. Nakita ko si Quinn. “Bakit?” pagtatanong ko sa kanya.

Sa kanilang limang magkakapatid, sa kanya lang ako walang natanggap na email. Galit ba siya sa akin?

Hindi siya nagsalita bagkus may inabot lang siya sa akin. Tinanggap ko niyon at nakita ko na lamang na dire-diretso na siyang lumakad paalis din dito.

Ano iyon?

Bakit gano'n siya?

May ginawa ba akong mali sa kanya? O, baka isa rin siyang deboto ni Sandra?

Tsk! Wala naman na akong pake sa kanila.

Tinignan ko na lamang itong binigay niya sa akin at nakita ko roon ang maliit na note. Binasa ko niyon.

“Eat this, sweetheart. It is made of my love and care for you.♡ - Bennet”