Living With My Six Step-brothers [PUBLISHED UNDER IMMAC PPH]

5

CHAPTER 5

"Hi, I'm Quinn Hanlon, the fifth son of Akuti Hanlon. Nice to meet you, Alice." pagpapakilala niya sa akin.

"Anong kailangan mo sa akin?" pagtatanong ko sa kanya.

Tama nga ang tsismis, may Hanlon ngang nag-aaral dito. Pero, anong pakay niya sa akin? Pipilitin din ba niya akong doon tumira sa kanila?

"Pinapasabi ni kuya Bennet, sorry. Hindi siya ang nagrereply sa'yo sa email niya. Pinakilaman ni Denver ang email ni kuya Bennet, siya ang nagrereply sa'yo." seryosong saad niya sa akin.

"Eh?" Iyon lang ang nasabi ko sa kanya.

Kaya pala gano'n ang reply niya.

"Sino naman si Denver, kapatid niyo rin?" pagtatanong ko ulit sa kanya dahil sasapukin ko ang Denver na iyon.

"Our youngest brother, he's the 6th son of Akuti Hanlon. Senior high school student. Sorry sa naging asal niya sa'yo. Na-spoiled kasi ni kuya Foster - Foster Hanlon the 3rd son, siya ang namamahala sa mga business na naiwan ng daddy namin and ni mommy." paliwanag niya sa akin.

Mukhang nabasa niya ang iniisip ko. Sinagot na niya, ang dapat na itatanong ko sa kanya.

Tinaasan ko siya ng aking kanang kilay. "Okay. Tapos ka na magsalita? Babalik na ako sa loob." saad ko sa kanya.

Wala akong panahon para makipag-usap sa katulad nila!

"Mayro'n pa akong sasabihin..." pagpipigil niya sa akin.

Hindi ako lumingon sa kanya. Bahala siyang makipag-usap sa likod ko. Maganda naman ang back view ko, e.

"Simula bukas hahakutin na ang gamit mo papuntang Hanlon Residence. Ayon lang, p'wede ka na bumalik sa hide-out niyo."

Napalingon ako sa kanya at nakita ko na siyang naglalakad. Hinabol ko siya at hinablot ko ang kanang kamay niya.

"No way!" sigaw ko nang mariin sa kanya. "Hindi ako pupunta sa inyo!" Turo ko pa sa kanya.

Tinignan niya ang kamay kong nakakapit sa braso niya. Tinanggal ko niyon at sinamaan siya ng tingin.

"Sa ayaw at sa gusto mo, doon ka talaga pupunta. Ilang days na kaming naghihintay sa'yo, lalo na si kuya Cadmus." mariing niya sabi sa akin.

Nakakatakot siya dahil wala kang mababakas na emosyon sa mga mata niya. Napalunok ako at inayos ang aking sarili. Bakit ako matatakot sa isang ito? Ako si Alice Domino Lazaro! Dapat sila ang matakot sa akin.

"Ano naman pake ko kung naghintay kayo? Bakit? Sinabi ko bang hintayin niyo ko? At, sinabi ko bang gusto ko kayong makasama sa iisang bubong, ha, Mr. Quinn Hanlon?" Pinag-krus ko ang aking kamay sa harap ng dibdib ko habang may bakas sa aking labi na isang pang-uuyam.

"Tama nga ang sinasabi ng lahat, spoiled brat ka!" He mocked me.

Lumaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.  "Eh, ano naman sa'yo?" pagtataray ko sa kanyang sabi.

Pinupuno na ako ng isang Quinn na ito. Itapon ko kaya sa dead sea ang siraulong ito. Isa pa lang siya, paano na ang limang kapatid niya kung makakasama ko sila sa iisang bubong? Stress ang aabutin ko.

Nagulat ako ng yumuko siya sa harapan ko. Halos mapa-atras ako pero hinawakan niya ang aking bewang para 'di ako makagalaw.

Ngumisi siya sa aking harapan. "Wala naman sa akin pero sa mga kapatid ko mayro'n..." Halos mangilabot ang buong katawan ko ng haplusin niya ang aking mukha gamit ang isang kamay niya. "P'wede ko namang ipabalita sa iba ang totoong ugali mo, Ms. Alice Domino. Ayaw mo sa mga atensyon, right?" bulong na sabi niya sa akin.