Heart of Diamond (Heart Series #5)

E I G H T

Like/Follow my Facebook page: Thorned_heartu. Thank you.

Enjoy reading.

...

WARNING: Sensitive scene ahead. This involves harrassment and many sensitive topics. If you're a minor, or someone who strongly disagree regarding this topic, I suggest you to SKIP THIS CHAPTER. If you're someone who was once a victim of harassment, you may DROP THIS CHAPTER as it may trigger your trauma. You're being WARNED.

Knight

"N-No! Please, no! Maawa ka! Please!" Sobrang lakas ng mga hikbi, sigaw at iyak ko.

The man's one hand went to my thigh as he caressed it lustfully. It made me grimaced in disgust. Specially feeling his saliva on my skin.

I felt his hand went to my stomach and pushed my belly button a bit. I want to punch him and hurt him so bad but unfortunately I can't. He's holding both of my wrists on top of my head making me so helpless.

"H-Hayop ka! Bitawan mo 'ko! Ipapakulong kita! I'll tell my Dad about this! He will put you behind bars!" Hagulhol ko.

Sa halip na matakot ay humagalpak siya ng tawa. "Iyon ay kung buhay ka pa sa mga panahong 'yon, Miss Pres. Iyon ay kung kaya mong magsumbong matapos nitong gagawin ko sayo."

"No! Fuck you! Fuck you!" sumigaw akong muli. "Help me! Tulong!"

Hindi mapatid ang mga luhang lumalabas mula sa mga mata ko. Nanlalabo na ang paningin sa dami ng luhang bumubuhos. Halos wala na akong makita. Pero kahit pa ganoon ay pinilit kong makawala. Pinilit kong magpumiglas. Umaasang may himalang dumating at makawala ako mula sa kanya.

Naramdaman ko ang kamay niya sa dibdib ko. Napatili ako at napasigaw ng malakas ng bigla niyang lamasin ang dibdib ko.

Paulit-ulit akong umiling. Namamaos na ang boses ko sa kakasigaw. Ramdam na ramdam ko ang pandidiri ko sa kanya.

"Stop it! Stop! Fuck you!" Halos maputol ang litid ko sa lakas ng sigaw ko. "Tama na! S-Stop it! Please! Please, tama na!"

I'm in between pleading for him to stop and cursing him to death for doing this to me.

I don't deserve this. I only want friends. I had no idea that this is what's coming for me. I feel betrayed.

"Stop! Please, tama na—"

Napatigil ako sa pagsigaw nang bigla nawala mula sa itaas ko ang lalaki. Humihikbing mabilis akong bumangon sa kabila ng nanginginig kong mga hita. I wiped my tears to see what happened.

But then, Simour's face appeared in front of my face. I could see a mixture of fear, worry and anger in eyes.

"Primm?" bulong niya.

"S-Simour?" Humihikbing sabi ko.

Agad niya akong niyakap. Napahagulhol ako ng malakas saka halos mangunyapit sa batok niya. Isinubsob ko ang luhaang mukha sa leeg niya.

"G-Get me out of here," bulong ko. "I-I'm scared. S-Simour, I'm scared."

Hinaplos niya ang likod saka naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko. Akmang bibitawan niya ako kaya mabilis akong umiling at mas lalong yumakap sa kanya.

It scares me to think that I am just hallucinating. I don't want to let him go. I want to feel the heat of his body. It secures me.

"Shh..." aniya. "Susuotan lang kita ng damit, 'kay? Hindi kita iiwan."

"A-Are you sure? A-Am I not hallucinating? A-Am I not imagining things?"

"No, you're not. I'm real."

Hinawakan niya ang palad kong nasa batok niya saka dinala niya sa mga pisngi niya. He rested his forehead on mine.