(Tamamlandı.)
@geceninderinlinğindebiradam: Korkmanı gerektirecek bir durum yok.
@geceninderinlinğindebiradam: Bir daha da korkma olur mu?
@geceninderinlinğindebiradam: Korkmanı istemiyorum benim için.
@geceninderinlinğindebiradam: Çünkü ben senin h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı: • Model - Antidepresan Gülümsemesi
Hastaneden çıkıp evime yerleşeli iki saat olmuştu. Fakat annem ve Meryem'in yoğun ilgisi benim üzerimeydi. Her ne kadar " İyiyim, kendinizi bu kadar yormanıza gerek yok," desem de dediklerime pek kulak asmıyor, yine kendi bildikleri gibi davrandıkları için daha karışmıyordum.
Şimdi ise odamda yatağıma uzanmış battaniyemi omzuma kadar çekmiş ellerim boynumun altına yerleştirmiş bir şekilde tavanı izliyordum.
Beyaz tavana baktıkça beyaz rengi soyutlaşıyor yerini anılara bırakıyordu. Sanki gözlerim bir projeksyon ve tavan da yansıtılması için verilen bir yer.
Ve o yeri Yağmur ile olan anılar yer kaplıyor. Öyle ki içimi sıcacık etse de burkuyordu kalbimi. Ondan bir türlü vazgeçemeyişimin ise hiçbir lügatta tanımı yok gibiydi. Öyle eşsiz duygu ki hangi kelime hangi duydu ile ifade edilir, bilemiyordum.
Bu hâlimden şikâyetçi miydim Şu anlık değil. Fakat ilerisi ne gösterir, bilemem. Hayatıma yeni biri girebilir, veyahut kendimi aşka kapatarak kendi kabuğuma çekilebilirim.
Lâkin ben ikisini de şu anlık istemiyordum. Yürüyüş yapmak.
Evet, evet. Yürüyüş yapmak en iyisiydi.
Yatağımdan kalkarak gardırobumun başına geçip gri eşofmanım ile siyah sweathimi üzerime geçirdim.
"Anne ben yürüyüş için çıkıyorum."
"Tamam oğlum. Dikkat e mi?"
"Ederim."
Siyah spor ayakkabımı da ayaklarıma geçirdikten sonra evden çıkmıştım.
Uzun kalabalık olan caddeye vardım. Gözlerim tanıdık bir çift göz aradı, burnum ise o çiçeksi kokuyu. Ne gözlerim aradığını bulabildi ne de burnum aradığı kokuyu buldu.
Durmadım kalbim onun kalbi sanki burada atıyormuşcasına arıyordu. Varlığını hissetmek istiyordum. Buna ihtiyacım vardı. Ölmenin eşiğinde bile aklımda o varken, ölüme bu kadar yaklaşmışken onu son kez de olsa görmek istiyordum.
Hislerim miydi beni ele geçirip delicesine koşturan yoksa tanıdık bir çift çikolata gözlü kadının verdiği sıcak hissiyat mıydı?
Her ikisi de bedenimi ve aklımı ele geçirmişti. Büyük küçük insanların cüssesine çarpıyor muhtaç olduğum çikolata gözleri kaybetmemek için âdeta çırpınıyordum.
Ne ara adımları bu kadar hızlanmıştı? Hangi ara çevresini inceleyen kız kaçar gibi yürümeye başlayıp etrafına bakmaz olmuştu.
Adımlarım adımlarına yaklaşırken bu sefer yavaşlamıştım. Çiçek gibi yumuşak kokusu ciğerlerimi dolduracağı kadar yakın onun beni fark edemeyeceği kadar da uzaktım.
Kokusu gibi küçük çiçek desenleri olan tozpembesi bir elbise giymiş, kestane rengi saçlarını dalgalandırıp salık bırakmıştı. Yürüdükçe çok özlediğim saçının papatya kokusu da burnuma doluyordu.
Benden biraz daha uzaklaşıp sokağın başına döndüğün de takip ettiğim anlaşılmasın diye düz ilerleyecekken vücudum taş kesildi. Yürüyemedim. Duyduklarım doğruymuş o gerçekten de artık başka birileydi.
Yanına vardı o eşsiz gülme sesi kulağıma ilişti. Sonra sesi geldi " Nasılsın Korhan?" Birbirlerinin yananklarından öperek selamlaştıktan sonra el ele tutuşarak yürümeye başladılar.
İçimden kopup giden duygularım, düşüncelerim beni yerle bir etse de sanki hiç yıkılmamış gibi yürümeye mecalim kalmamış gibi devam ettim yoluma.
Aşk; kimine göre saçmalıktan başka bir şey değil iken kimine göre hayatı anlamlı kılan duyguların en eşsiz, sürükleyici ve anlamlı olanıdır.
Aşk üç harf bir kelime olmasına rağmen; içine sığdırdığı anlam, insanlara birçok duygu katandır. Üç harfin ötesindedir. Duyguların kelimelere şiirlere romanlara anlam katabilendir.
Aşkı bulduğun da korkmayın dostlarım. Sımsıkı sarılın, bırakmayın onu aşk kolay bulunmaz ama bulduğunuz da ise sizi daha bırakmaz...
Onurcan Özcan diyor ki;
Kalabalık uzun bi' cadde de tutmuşum yalnızlığın elinden Bilen varsa konuşsun şu ayrılığın dilinden
Ben bu ayrılığın dilini bilmiyordum. Yabancı kalkıyordu. Ellerim boşlukta, kalbim kimsesiz gibi.
Sen gel geceleri bi' de bana sor Özlemek inan yaşamaktan daha zor Yolculuk var toplandılar Hatıralar zoruma gidiyor
"aşk kolay bulunmaz ama bulduğunuz da ise sizi daha bırakmaz..."
