Güzel Kızım | Texting (✔)

~ Anılar 2 ~

Selam canlarım ben geldim 💖

Nasılsınız bakalımmm😻

Bu bölümde anı olacak 😊

☁️ Keyifli Okumalar ☁️

Bölüm Şarkısı: • Can Ozan - Sar Bu Şehri

Şirketteydim ve işlerin arasında o kadar boğuluyordum ki isyan çıkarasım vardı. Ama bu işe girebilmek için ne kadar çok çaba sarf ettiğimi hatırlayınca geri işime dönmüştüm.

Öğle arası olmuştu. Elimdeki telefondan rehbere girerek Yağmur'un numarasını kaydırdım. Arar aramaz telefonun karşı sesinden Yağmur'un sesi gelmişti.

"Efendim sevgilim?"

"Ne yapıyorsun sevgilim?" Yağmur sıkkın bir ses ile " Canım sıkıldı yapacak bir şey de bulamıyorum." Gülümseyerek " O zaman saat yedi de kaçırıyorum seni. " Yağmur heyecanlı çıkan sesi ile " Nereye?" diye sorduğun da " Ee o da sürpriz olsun," demiştim. Yağmur "Ama," diye yakarsa da "Hiç ama falan deyip de benim vicdanımla oynama sürpriz olarak kalacak bu sefer." Yağmur masum çıkan sesi ile " Hiç mi şansım yok," dediğin de  "Hiç,"  diye cevap verdim.

"O zaman ben kaçar yediye az kalmış. Randevuma hazırlanmalıyım." Saate baktığım da iki saat vardı. " Sevgilim daha iki saat var ne hazırlanması?" Yağmur "Hıhh," diye bir ses çıkararak  "Sen ne anlarsın kızların hazırlanmasından. Daha duşa gireceğim, bakım yapacağım, üstlerimi seçip ütüleyeceğim, saçlarımı yapacağım. Efendime söyleyeyim makyaj yapacağım." Son madde üzerine yüzümü ekşitmiştim.

"Sevgilim her şeye tamam da son madde olmadı bence?"

"Neden ki?"

"Yüzündeki detayları bozuyor. Özellikle de yüzüne sürdün açık kahverengindeki krem. Ve o yuvarlak mavi şey. "

Yağmur kahkaha attığın da " Açık kahverengi dediğin krem değil fondöten ve mavi yuvarlak şey de lens."

"Her neyse sevmiyorum onları. Yüzünü bozuyorlar." Yağmur kahkaha atarak  "Tamam tamam. Makyaj yapmayacağım," demişti. " Hem bende sevmiyorum makyajı. Güzel olmak için yapıyorum genel de."

"Aşkım sen zaten çok güzelsin. Ben hayatım boyunca seninki gibi güzel bir yüz veya saç görmedim. " Birkaç saniye ses gelmediğin de "Yağmur orada mısın?" deme ihtiyacı duymuştum.

"Ben... Utandım galiba." Kahkaha attığım da "Utanmanı gerektirecek bir şey yok ki."

Birkaç dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapatmıştık. Yemeğimi yedikten sonra iş arkadaşım ile biraz sohbet edip geri işime dönmüştüm.

İki saati geride bırakmıştım ve iş yerinin lavabosuna girerek  üstümü başımı düzeltmiştim. Otoparktaki arabama bindiğim de torpidodan parfümümü sıkarak geri yerine koymuştum. Artık Yağmur'um ile buluşmaya hazırdım.

Ona giden her yolda içimi huzur kaplıyordu. Bu huzur keman sesinin verdiği gibi değildi ya da sevdiğim bir şarkının verdiği huzur gibi de değil. Bambaşka bir şeydi. Bambaşba bir duygu. Ve bu o kadar güzel bir duygu ki benden hiç uzaklaşmasın istiyordum. Bu duygu hep içimde yaşasın. Huzuru bir an olsun eksilmesin bile.

Araba Yağmurların evi önün de durduğun da telefonumdan Yağmur'u arayarak aşağı da olduğumun haberini verdim. İki dakika  geçmeden aşağı da olmuştu.