SECRETS ━ MARCUS BAKER

viii. poczucie winy

rozdział ósmy
dziewczyna

                Przełamanie rutyny może zniszczyć komuś życie, a teraz moim przełamaniem rutyny było zostanie niszczycielką związków.

– Dallas, poczekaj! – Usłyszałam za sobą cichy głos, dlatego odwróciłam głowę w stronę trzech osób podążających za Ginny. Jedna z nich była mi tak znajoma...

W końcu udało im się mnie dogonić, a zestresowana Ginny wzięła głęboki oddech.

– Mama powiedziała, że późno wróci.

– To tyle? Myślałam, że chodzi o coś poważnego. – Przewróciłam oczami, zerkając w stronę chłopaka.

– Moja mama wkurza się, że skłamałyśmy – dodała Maxine i przeczesała dłonią swoje długie, brązowe włosy.

– Moja mama miała to gdzieś – odparłam.

– Georgia jest super. Ach, tak. Padma, poznaj Dallas. Dallas, poznaj Padmę.

Jestem okropna.

Uśmiechała się do mnie. Co niby miałam powiedzieć? Pieprzyłam się z twoim chłopakiem, zaprzyjaźnijmy się?

Dziewczyna złapała oddech.

– Hej, masz zajebistą sukienkę.

Spuściłam głowę, a mój wzrok padł na ich splecione dłonie. Auć, poczucie winy.

– Dziękuję. Podoba mi się twoje... – Padma na chwilę zamilkła. – Wszystko.

Ginny wodziła między nami wzrokiem, podczas gdy na skubałam skórki przy paznokciach.

– Dziękuję. Ginny, zadzwoń do mnie, jeśli nie będziesz wracała do domu. Nie mogę się spóźnić na lekcje.

– Nie idź, lubię spędzać z tobą czas – jęknęła Maxine.

Marcus przez ten czas ani na chwilę nie oderwał ode mnie spojrzenia.

– Okej.

Może i Maxine była irytująca, ale ciężko było jej odmówić.

– Mam taki szlaban, że musiałam błagać, by pozwoliła mi dzisiaj pójść na przesłuchania.

– A jak często okłamujesz swoją mamę? – zapytałam.

Szliśmy całą grupą, a ja znajdowałam się pomiędzy parą, przez co było jeszcze bardziej niezręcznie.

– A jeśli nie pozwoli mi pójść na nocowanie drugoklasistów?

– Co to nocowanie drugoklasistów? – wtrąciła moja siostra.

Nagle Marcus pociągnął Padmę wzdłuż korytarza, najwidoczniej chcąc się od nas oddalić.