' Komutanım? '
' Söyle asker '
' Paşa, sizi odasına çağırıyor ' diyen askeri başıyla onaylayan Kuzey, oturduğu yatağından kalktı ve aynada kendisine son kez baktı. Üniforması düzgündü. Yüzü de düzgündü. Şimdilik...
Adımlarını alay paşasının odasına giden koridora yönlendiren Kuzey, Masal ile burun buruna geldi. Kadınının gözlerindeki endişeye sorun yok gülümsemesi gönderirken ' Burada durma, eve git ' diye mırıldandı.
Masal ' hayır. Burada bekleyeceğim ' diye diretince Kuzey ' Eve git kızılım, hemen arkanda olacağım ' diye karşılık verdi.
' Ya olmazsan? '
Kuzey, kadınının zayıf çıkan sesi ile ' Dik dur ' dedi ve devam etti ' Her şeyden önce sen bir askersin '
' Kuzey '
' Ve benim kadınımsın. Dik duracaksın! '
' Kuzey '
' Masal! '
' Tamam '
' Güzel, şimdi eve git '
' Burada bekleyeceğim '
' Eve git Masa- '
Kadınının burnunu havaya kaldırarak ' Burada bekleyeceğim ' demesi üzerine içinden işte benim kadınım diye geçirdi. Yüzünde oluşan aşk gülümsemesine engel olamayarak, dudaklarını kızılının alnına değdirdi ve ' Odamda bekle o zaman ' diye fısıldadı.
' ı-ıh '
' Güzelim? '
' Kuzey anlamıyor musun? Her ihtimale karşı burada bekleyeceğim '
' Beni öldürmeyecek ya güzelim '
' Bilmiyorum bok da çıkabilir '
Akif, Kuzey'in arkasından kafasını uzatıp ' Efendim balım? ' diyerek sırıttı.
Kuzey ' Çıktı bile ' diye homurdandı ama içi rahatlamıştı. En azında bu gevşek, kadınının aklını meşgul ederdi.
Akif ' Son anlarını yaşayan birine göre çok sakinsin komutanım '
Kuzey ' Son anlarını yaşamak isteyen birine göre çok gevşeksin teğmen '
Masal ' Son anlarınızı izlemek istemeyen birine göre de ben çok endişeliyim '
Ali ' Son anlarınızı yaşatmak isteyen birine göre de ben çok sabırsızım ' diyerek yanlarına geldiğinde Kuzey'e bakarak ' Daha fazla bekletmek istemezsin ' diye mırıldandı ve Masal'ı kolunun altına alarak koridorda sürüklerken ' Sen benimle geliyorsun ' diye mırıldandı ve ' Akif, sen de ' diye ekledi.
Akif, Kuzey'e şirince sırıtarak ' Allah taksiratını affetsin komutanım ' dedi ve ilk okul çocuğu neşesinde sekerek peşlerinden gitti.
Kuzey, kadınının itirazlarını duyuyordu ama algılayamıyordu. Hayatının en büyük sınavlarından birini verecekti. Ya da veremeyecekti. Ama rahattı çünkü her iki türlü de sonuç değişmeyecekti. Kızılı, onundu ve buna kimse engel olamayacaktı.
Adımlarını sertleştirip Paşa'nın odasının önünde durdu ve kapıdaki askere işaret verdi. Asker, kapıyı açtığından içeriye tüm heybeti ile girdi.
Paşa, içeriye giren askere ters bakışları ile bakarken içinde yükselen gururu inkar edemezdi. Kuzey, iyi bir askerdi. İyi bir komutandı. İyi bir adamdı.
Ama söz konusu ne bir askerdi ne de bir kadındı.
Söz konusu, kızıydı.
Sikerdi iyiliğini!
