" O elindekini teslim ettikten sonra benimle yemeğe çıkmaya ne dersin Jungkook "
Yutkundu. Yine aynısı oluyordu işte, yine sıradan bir okul günü. Alışmıştı aslında değil mi? Ama şuan fark etti ki alışmamıştı ve alışamayacaktı...
Sabah kahvaltısını yaptıktan sonra hızla evden çıktı Jungkook. Elinde üniversite hayatı için büyük bir adım atmasını sağlayacak olan projesi vardı. Yaklaşık 3 hafta boyunca bu proje için uğraşmıştı ve sonunda başarmıştı. Kendisi çok beğenmişti ama öğretmen ne diyecekti çok merak ediyordu.
Hızla şoförün açtığı kapı ile arabaya bindi. Yaklaşık 15 dk içinde okula gelmişti hala o kadar heyecanlıydı ki koşarak okul bahçesine girdi ve hiç durmadan okulun merdivenlerini tırmanmaya başladı taki kolundan tutulup durdurulana kadar.
" Vay bakın kimler varmış burada. Ne acele bu güzel Jungkook? "
" Projemi teslim etmem gerekiyor Woojin rahat bırak beni. "
Çocuk güldü ve arkasında ki arkadaşlarına döndü.
" Şuna da bakın anlaşılan oldukça önemli bir proje ha. Verdi bir bakayım ne kadar güzel yapmışsın. "
Woojin elini, Jungkook'un elindeki projeye uzattı ama genç oğlan projesini hemen arkasına sakladı.
" Güzel olup olmadığı seni ilgilendirmez Woojin. "
Genç oğlan, karşısında ki oğlanın sinirlendiğini yüzünün ciddileştiğinden anlıyordu ve bunca zamanda anladığı birşey daha vardı. Karşısında ki çocuk sinirlendiği zaman gerçekten korkunç birine dönüşüyordu. Ve tam da tahmin ettiği gibi bağırmaya başlamıştı.
" Bana bak çocuk! Seni öyle bir beceririm neye uğradığını şaşarsın. Duydun mu? "
Hızlıca kafasını salladı ve cevap verdi genç oğlan. Korkuyordu. Şuan da elinden hiçbir şey gelmiyordu.
" E-evet. Evet duydum "
" Güzel o zaman. O elindekini teslim ettikten sonra benimle yemeğe çıkmaya ne dersin Jungkook "
Yutkundu. Ağlamak istiyordu. Dayanamıyordu artık.
" Hayır. Hayır olmaz. Projeyi teslim ettikten sonra babam gelecek ve okuldan gideceğim. "
Woojin yine sırıttı ve bir adım daha yaklaştı genç oğlana.
" Eminim ki babanı ikna edebilirsin değil mi? "
Genç oğlan kolunu oldukça sert tutan bedene korku dolu gözler ile baktı.
" Bilmiyorum, babam katı birisidir izin vermeyecektir. "
" O zaman baban gelmeden birlikte buradan gideriz ne dersin, güzel olur değil mi? "
Kurtulamayacağını anlamıştı ve kabul etmekten başka şansı yoktu.
" Tamam. Projeyi teslim edip geliyorum. "
" Bekliyor olacağım. "
Zafer kazanmış bir eda ile gülen çocuğa baktıktan sonra, hızla arkasını döndü ve okula girdi.
" Tanrım bana yardım et gitmek istemiyorum. "
Yaklaşık 30 dk sonra hızlı adımlar ile Woojin'e yakalanmadan gitmek için çıkışa yöneldi.
" Hey seni kaçak tavşan! Nereye gittiğini sanıyorsun? "
Duyduğu ses ile olduğu yerde durdu. Zoraki bir gülümseme ile arkasındaki çocuğa döndü.
" Bir yere gitmiyorum ki, çıkışta olacağını düşünmüştüm sadece. "
Karşısında ki çocuk, onu süzdü rahatsız olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑆ℎ𝑎𝑚 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝑇𝑎𝑒𝐾𝑜𝑜𝑘
Fanfiction《ANGST DEĞİL》 "Jungkook. Seni gerçekten sevdiğime inandın mı? Senin gibi birini kim severki ben seveyim. Ama teşekkür ederim çok işime yaradın tam kullanılmak için yaratılmışsın. Benim tarafımdan kullanılmaya" -Taehyung- Elinde tuttuğu kağıttan kafa...