Drowning In Your Love

1

Island

I was eight years old when I met Nigel. He was thirteen at that time. He already met me before but I'm still a baby so I don't remember it. And I didn't know that after I met him, my life would change completely.

Because even we're still both kids, our parents are already planning to pair us up. A marriage of inconvenience or in another term, an arranged marriage.

"Tiana Lyle!"

Nasa dalampasigan ako at nakikipaglaro sa isang kasing-edad na batang guest nang tawagin ako ng aking mommy.

Tumayo ako galing sa pagkakaupo sa buhanginan. Pinagdikit ko ang aking mga palad para alisin ang buhangin sa kamay, tapos sinunod kong pagpagan ang suot kong puting spaghetti dress dahil sobrang dami ring buhangin ang dumikit dito lalo na sa bandang likuran.

"Uuwi ka na?" The kid asked.

"Oo. Tinatawag na ako ng mommy ko." Sagot ko sabay turo kay mommy na nakatayo sa may pito ng aming resort.

"Huh? Mommy mo 'yon?" Nagtatakang tanong ng bata. "Siya ang nag-greet sa amin pagdating namin dito sa resort. Sabi niya sa mommy at daddy ko asawa raw siya ng may-ari."

"Oo nga. Mommy ko siya. Asawa niya ang daddy ko na owner nitong resort. We live here too."

Mas lalong nagtaka ang bata. "Ibig sabihin anak ka ng owner nitong resort? Akala ko naggagala ka lang. You don't look rich."

"We're not rich."

Simula palang nang magkaisip ako, hilig ko na ang maggala sa paligid ng aming beach resort. Minsan ay napapadpad pa ako sa kalapit na resort, mabuti nalang at kilala na ako ng may-ari at mga empleyado kaya hindi na nila ako sinasaway.

I really love ocean. Everything about it just makes me feel calm and serene. It feels so magical everytime I'll see the sunrise and the sunset, with the white sand, a fresh blue water. I can't think of any reason to leave this island. I was born here and I'm gonna get old here, that's my lifetime goal.

No one can change my thoughts about this breathtaking view.

"Tilly!"

Paglingon ko ay nasa malapit na si mommy at hinanda ko na ang aking sarili para sa sermon niya.

"Mommy..."

"Saan ka na naman nagpuntang bata ka, huh? Pagkatapos mong mag-almusal, lumayas ka na. Alam mo ba kung anong oras na? It's almost three in the afternoon, Tiana Lyle. Kumain ka na ba? And look at you, oh my gosh, Tilly!" Tinuro ako ni mommy gamit ang kaniyang buong palad. "Wala ka pang ligo!"

Mom looks a little bit disgust of me. Well, I can't blame her. My white dress doesn't look white anymore, it's very dirty because of the sand, plus I smell salty because of the sea water.

Pagkatapos naming kumain ng agahan, nagpaalam na akong maglalakad-lakad lang sa tabing dagat. It's eight in the morning when we finished breakfast, at gaya nang sinabi ng aking mommy, alas tres na ng hapon pero hindi parin ako nakakabalik.

Anong ginawa ko sa seven hours na nasa galaan ako? Well...like I said, I went for a walk.

It's really nice taking a walk every morning in the beach so I always do that. Sunod ay may nakita akong mga batang naglalaro ng mga seashells kaya sumali ako sa kanila.

Noong tinawag na sila ng mga magulang nila na pangingisda ang hanapbuhay dito sa isla, naisipan ko namang maligo sa dagat. At dahil ayoko pang umuwi, nagpatuyo nalang ako sa initan. Tapos ilang beses pang nakipaglaro sa mga nakikitang bata at naligo ulit sa dagat.

"Nakaligo na po ako, mommy at nakakain na rin." Nakayuko kong tugon.

"Yeah, of course. Ang alat ng amoy mo. At saan ka na naman nakikain, huh? Sa kabilang resort o sa mga pagkaing binibigay sayo ng mga guest natin?"

Napahawak nalang ako sa saya ng aking dress at hindi na sumagot. My mother knows me so well.

"Hay naku, ikaw talagang bata ka. Saan ka ba nagmana, huh? Halika na at bibihisan kita. May importante tayong bisita tapos ganyan ang itsura mo." Umiling-iling si mommy tapos hinawakan na ang kamay ko at hinila ako pabalik sa aming resort.

Pagpasok pa lang namin ay nahanap na nang paningin ko si daddy. May kausap siya pero pinilit kong bitiwan ni mommy ang kamay ko para makatakbo ako papunta kay daddy.

"Daddy!" Tawag ko sa kanya sabay yakap.

"Hi, princess." Binuhat ako ni daddy tapos hinalikan sa pisngi. "Woah. You smell salty, and what happened to your dress, huh?"

Nginitian ko lamang ang aking ama.

Maraming nagsasabi na kamukhang-kamukha ko si mommy pati na sa tinding at postura, pero ang sagot kung kanino ko nakuha ang aking ugali, kay daddy na iyon.

My dad is the real island boy. Dito siya pinanganak at lumaki sa isla pero kinailangan niyang tumira sa Manila para mag-aral ng college. Doon niya nakilala si mommy.

After their graduation from college, he asked my mom to be his girlfriend but at the same time kailangan ding umuwi ni daddy dito dahil walang magma-manage ng resort after his parents died.

Mom agreed to be dad's girlfriend, pero hindi siya sumama kay daddy paguwi dito sa isla. Naging long distance relationship sila for more than three years.

But mom can't take it anymore, she's so jealous because everytime she will video call daddy, may mga nakikita siyang babaeng nakabikini sa paligid. Baka daw landiin si daddy kaya nagtungo na rin siya rito. Iniwan niya ang trabaho at pamilya niya sa Manila para makasama si daddy.

They got married after two years when she came here and then they had me.

At first naninibago pa raw si mommy sa buhay isla, she's a certified City girl, pero kalaunan ay natutuhan niya naring mahalin ang ganda at kapayapaan ng lugar.

She just didn't get in love with my daddy, she also fell in love with the Island of Siargao. She even name me Tiana Lyle means Princess who lives on an Island.

Laging naiinis si mommy kapag pinapakuwento ko kay dad ang love story nila, but I will never get tired of hearing it. It always makes me kilig.

"Hay naku, Timothy. Sawayin mo nga 'yang anak mo. Kung saan-saan na naman nagpupupunta. Baka nga pinagkakamalan na 'yang palaboy ng mga guest natin eh." Si mommy na nakalapit na pala sa amin.

"It's fine, Leila." Ani daddy sabay akbay kay mommy habang buhat pa rin ako. "Let her enjoy the island. Kapag lumaki na itong prinsesa natin baka hindi na ito umuwi rito."

"No!" Agap ko. "I will never leave the island, daddy. Specially the Isla Sanseverino."

"Hmm? Are you sure about that, princess?"

"Of course!"

"Paano kung makakilala ka sa Manila ng lalaking mamahalin mo? Baka doon ka na rin tumira tulad ng mommy mo na iniwan lahat para puntahan ako rito."

"Tim!" Usal ni mommy tapos pinalo sa braso si daddy.

Hindi naman nasaktan si daddy at tinawanan lang ang ginawa ni mommy.

I didn't get what my dad said at the time. Siguro dahil masyado pa akong bata. I just find it funny and nonsensical.

Walang kahit anong bagay ang makapagpapabago ng isip ko at makapagpapaalis sa akin sa isla na ito kahit isang araw lang.